Gewoon verdrietig

Onze dochter is inmiddels 4,5! Wij zijn al met al nu 3,5jaar bezig voor een 2de...heb ik de stopmaandjes ook bij gerekend.
Met de uitkering zit het ook heel apart in elkaar...
Klopt dat je al een kindje hebt kan een geruststelling zijn, bij ons begin ik te geloven dat ze echt een gelukstreffer was....

Ik wens jou woensdag heel veel succes!! Hou me op de hoogte!!
 
Hoi,

Je mag de hoop niet opgeven. Hoe moeilijk dit soms ook is. Ga er vanuit dat het je nog een tweede keer gegund is. Hopelijk heeft het alternatieve circuit baat.

Veel succes woensdag!
 
Dank je wel allebei.
Butterfly:dat is een flinke tijd. Heb jij nu ook medicijnen gehad al?

Lovelly: heb jij enig idee hoe jij nu ineens wel zwanger bent geworden, of liep jij ook bij het ziekenhuis?

Wij hebben onszelf dit weekend maar even getrakteerd op een leuk weekend. Gisteren lekker hapjes en drankje in de tuin en vandaag lekker gefietst en een terrasje gepakt. Voel met nu wel weer iets meer happy. Maar toch wel onrustig voor woensdag. Stom he, terwijl ik weet dat er toch niks gaat gebeuren. Mijn ei laat ook weer lekker op zich wachten. Dag 14 vandaag, maar mijn ovutest nog maagdelijk wit. En dat bij cycli van 24 a 25 dagen. Pffffff..

Groet,
Wenser
 
@Jessica: mag je nog niet naar de gyn dan, na 17 rondes en zoveel problemen? Laat je niet te makkelijk wegsturen hoor. De huisarts verwijst soms zo slecht door!
Sterkte jij ook, je hebt het ook niet makkelijk zo te lezen.
Wenser
 
Nee meiden, eigenlijk mogen we de hoop niet opgeven...maar oohhh wat is het soms moeilijk.

Wenser, ik heb geen medicijnen. De gyn. Die mij vorig jaar geopereerd heeft, heeft gezegd dat als we zelf niet zwanger worden, wij bij hem een afspraak kunnen maken om het ivf traject in gang te zetten. Dat was in juli vorig jaar. Maar toen ik in aug. Weer een mk kreeg, kon ik het niet meer aan en ben aan de pil gegaan. Na 3mnd deed ik mee aan het bevolkingsonderzoek en daaruit bleek dat ik pap 2had. We zijn toen meteen gestopt met de pil omdat je in deze fase wel zwanger mag worden. En ik t risico niet wilde lopen dat het na een half jaar verergerd was en dat ik dan weer niet zwanger mocht worden. Tja en toen raakte ik 1april mijn baan kwijt. Voor ons (voornamelijk mijn man) wilt dat ik eerst weer een (vaste) baan heb en dan pas naar de gyn.... Uitslag van het uitstrijkje was nu gelukkig wel goed :)

Baal er zo van anders had ik allang in het zh gezeten..theoretisch gezien hebben we nu nog 1kans om zwanger te worden voordat we tegen de problemen van de ww aanlopen.....

Wat goed van je zeg, dat jullie zo n lekker weekend hebben gehad en dat je je iets beter voelt..

Hou je me op de hoogte hoe het woensdag gegaan is?!

Liefs butterfly
 
Hoi Wenser,

Ik wil je heel veel sterkte toewensen woensdag en vooral met het wachten. Ik denk soms ook dat mensen die het gevoel niet kennen de teleurstelling ook niet helemaal kunnen begrijpen. Je hoort dan vaak van: het lukt wel, je hebt er toch al een, je hebt nog tijd etc. Maar dat neemt niet weg dat het elke maand toch weer slikken is.

Onze eerste was er binnen de 3 maanden, waardoor ik zelf (achteraf gezien) misschien ook wel eens te weinig begrip voor anderen heb gehad. Voor de 2e nu bijna een jaar bezig en dat is wel een les in bescheidenheid. Ook al is een jaar dan weer kort als je het met sommige meiden vergelijkt.

Iedereen zou gewoon snel en probleemloos zwanger moeten kunnen raken. Jammer dat het zo niet werkt :(

Alvast veel succes overmorgen en hou ons op de hoogte!

xxx
 
@ wenser ik liep nog niet bij het ziekenhuis. Heb niet zo veel vertrouwen in mijn huisarts en het ziekenhuis, plus ik zag er erg tegen op om de mm op te zoeken. Ik denk zelf dat het bij mij met spanning te maken heeft. gehad. Klinkt cliche, maar ik heb het door de roze wolk vd bruiloft goed los kunnen laten en het is raak.

Begrijp me niet verkeerd maar piekeren heeft bij mij altijd wel grote invloed op mn lichaam. Dus heb hier voor mezelf een verklaring in gevonden. Is voor iedereen anders natuurlijk!



 
@Ilse: ja het is niet te begrijpen als je het neit zelf meemaakt, dat denk ik ook. Ik vergelijk het wel eens met het krijgen van een miskraam, waar mensen toch wel wat meer begrip voor het verdriet hebben (hoop niet dat ik iemand nu tegen het hoofd stoot!). Alleen hier heeft niemand echt begrip voor of weten veel mensen het niet, maar je staat net zo goed met een enorme kinderwens en lege handen.

@Lovelly: ik denk inderdaad dat stress een negatieve uitwerking heeft. Maar ik heb het toch behoorlijk wat maanden wel los kunnen laten, dat hielp helaas ook niet...

Nou ja, morgen maar zien wat er allemaal komen gaat de komende tijd.
gr. en dank voor jullei bemoedigende berichten!
Wenser
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan