Hoi Corina en Jacqueline,
Wat een gedoe allemaal he?
Ik ben ook zo'n rots in de branding en kon ook niet goed mijn gevoel tonen.
Ik probeerde zo snel mogelijk mijn emoties weer de baas te zijn. Mijn man raakt volgens mij alleen maar van slag als ik erg sown zou zijn. En ik ben als de dood dat hij het dan niet nog een keertje aandurft. Op zich gaat het met mij wel redelijk goed. Ik hou me nu erg vast aan het proberen om snel weer zwanger te worden (dit moet ook wel want anders ben ik echt te oud).
Wel lief dat jouw man dit allemaal voor jou geregeld heeft Corina. Nog gefeliciteerd met je verjaardag.
Jacqueline, ik herken jouw gevoel wel over wel of niet een curretage.
Ik wilde dat eerst ook helemaal niet. Maar uiteindelijk werd ik steeds banger voor een miskraam op een moment dat ik het helemaal niet weet. Ik werd steeds banger voor de pijn en voor het onverwachte. Ik was blij dat ik uiteindelijk de curretage had. Dat is allemaal op zich ook goed gegaan. Alleen begon ik na 1 week ineens helder bloed te verliezen. Ik heb toen gebeld met het ziekenhuis. Ik mocht toen 1 uur later terug komen op controle. Toen kreeg ik te horen dat er weefselresten waren achter gebleven en dat mijn baarmoeder vol met bloed zat.
Ik moest toen voor een spoedcurretage. 1 uur later lag ik weer in een bed richting ok. Dat vond ik een hele rare en nare gewaarwording. Je gaat gewoon werken en 's avonds kom je uit het ziekenhuis thuis. Heel bizar.
Nu ben ik inmiddels gelukkig ongesteld geworden. Netjes op tijd, want binnen 4 weken na mijn eerste curretage. Nu mag ik er weer lekker voor gaan en dat vind ik veel prettiger dan dat je veilig moet gaan vrijen.
Ik wil Jacqueline veel succes wensen met haar beslissing en jullie beiden veel sterkte en succes wensen voor de toekomst.
Groetjes van Caroline
Wat een gedoe allemaal he?
Ik ben ook zo'n rots in de branding en kon ook niet goed mijn gevoel tonen.
Ik probeerde zo snel mogelijk mijn emoties weer de baas te zijn. Mijn man raakt volgens mij alleen maar van slag als ik erg sown zou zijn. En ik ben als de dood dat hij het dan niet nog een keertje aandurft. Op zich gaat het met mij wel redelijk goed. Ik hou me nu erg vast aan het proberen om snel weer zwanger te worden (dit moet ook wel want anders ben ik echt te oud).
Wel lief dat jouw man dit allemaal voor jou geregeld heeft Corina. Nog gefeliciteerd met je verjaardag.
Jacqueline, ik herken jouw gevoel wel over wel of niet een curretage.
Ik wilde dat eerst ook helemaal niet. Maar uiteindelijk werd ik steeds banger voor een miskraam op een moment dat ik het helemaal niet weet. Ik werd steeds banger voor de pijn en voor het onverwachte. Ik was blij dat ik uiteindelijk de curretage had. Dat is allemaal op zich ook goed gegaan. Alleen begon ik na 1 week ineens helder bloed te verliezen. Ik heb toen gebeld met het ziekenhuis. Ik mocht toen 1 uur later terug komen op controle. Toen kreeg ik te horen dat er weefselresten waren achter gebleven en dat mijn baarmoeder vol met bloed zat.
Ik moest toen voor een spoedcurretage. 1 uur later lag ik weer in een bed richting ok. Dat vond ik een hele rare en nare gewaarwording. Je gaat gewoon werken en 's avonds kom je uit het ziekenhuis thuis. Heel bizar.
Nu ben ik inmiddels gelukkig ongesteld geworden. Netjes op tijd, want binnen 4 weken na mijn eerste curretage. Nu mag ik er weer lekker voor gaan en dat vind ik veel prettiger dan dat je veilig moet gaan vrijen.
Ik wil Jacqueline veel succes wensen met haar beslissing en jullie beiden veel sterkte en succes wensen voor de toekomst.
Groetjes van Caroline