gezin met 1 kind

hoi hoi

jawel ik ben een moeder van een heerlijk (eigenwijze) dochter van 3 en half. En wij hebben bewust voor 1 kind gekozen. En wat bij mij voorop staat (en wat ik al meer heb gelezen) is dat het belangrijkste is dat je er met z'n tweeen achter staat. Of je nu 1 of 3 of geen kinderen wilt. Als je achter je keus staat kan je er ook bewust het beste van maken. Het lijkt me namelijk heel erg als je 2 kinderen zou willen en het lukt niet. Of dat je juist een kind krijgt terwijl een van de twee partners niet wil.
Wij kunnen, na onze mening, onze dochter alles geven. Maar verwennen ho maar. Daar is ze veel te bijdehand voor. Daar trappen we niet in, wij hebben ook grenzen en een eigen leventje.
Ik vind het wel belangrijk dat ze met anderen kindjes kan spelen en sociale contacten opbouwt. Zo zit ze anderhalve dag op een kinderdagverblijf en zit ze op peuterzwemmen.

Wat me wel het meeste irriteert is inderdaad die buitenwereld:
wordt het nog geen tijd voor de tweede??
is dat niet zielig voor haar, geen broertje of zusje??
nou dan wordt ze zeker wel verwend.

Ach het went allemaal wel, maar het is fijn om te horen dat er meer mensen nog wel bewust voor 1 kind kiezen.

Succes allemaal.
 
Hallo allemaal,
Deze discussie herken ik behoorlijk, alleen de andere kant op! Ik ben moeder van vier jongens. Toen de oudste twee geboren waren (een tweeling), kreeg ik in 75% van de gevallen te horen: "dat is ook makkelijk, in een keer klaar!" Nou, dus niet. En wat een geschokte reacties toen nummer 3 op komst was. Na zijn geboorte was praktisch iedereen het er wel mee eens:"nu zijn jullie wel klaar, he?!" Dat wisten wij nog niet... En inderdaad, ook nummer 4 kwam eraan. Veel mensen werden daar boos om, en waarom? ALs wij kiezen voor vier kinderen, dan is dat toch onze keuze, daar hebben zij toch geen last van? Nee, nu kwam steeds de opmerking dat we wel door zouden gaan tot er een meisje geboren zou worden... dus hopelijk werd nummer vier een meisje... Waar bemoeit men zich mee. Inderdaad, 0, 1, 2 of veel kinderen, dat is je eigen keuze (en zelfs dat niet altijd, soms gebeurt het gewoon of gewoon niet) en dat moet gewoon gerespecteerd worden. Mijn vriendin heeft bewust gekozen voor  1 kind, nou ik kan niet zeggen dat ze zielig is of verwend. Het is een geweldige meid, sociaal, van 3 1/2 jaar. Niks mis mee, net als de enige dochter van mijn collega. Een toffe meid van net 4. Ze heeft het prima naar zin zonder broers of zussen.  
Mijn advies: laat iedereen maar lekker kletsen en doe wat voor jou goed voelt!
Groetjes, Mamma Janne
 
Hoi

Ik/wij hebben tot een 7 en een halve maand geleden geroepen dat we het bij 1 hielden. En inderdaad die leuke reacties alleen is maar alleen enzo.
Mijn standaard antwoord was daarop dat het ook wel erg leuk is voor een mijn kind om een broertje of zusje te krijgen en dat die dan als hij/zij 15 is dood gaat...Dan is hij nog steeds alleen en heeft er alleen nog maar vertdriet bij. En dan nemen we echt niet nog een tweede hoor!
KLinkt hard, maar heb in mijn jeugd genoeg vrienden van die leeftijd verloren door verkeersongelukken, vandaar denk ik.
Dan zijn ze altijd wel stil en geven ze me vaak gelijk...En het is mijn/onze keus, gaat heen.

Maar ja het bloed krijpt waar het niet gaan kan en zo'n 7 en een halve maand geleden begon het ineens te kriebelen en nu ben ik dan alweer 7 maanden zwanger( ja erg snel). Mijn zoontje is 3 en 3 maanden als we de baby verwachten en dat vind ik helemaal niet zo erg.

Groetjes Renske
 
Onze keus voor 'maar' 1 kind was snel gemaakt. We hebben een prima balans gevonden tussen kind, relatie en werk. Mijn grootste motivatie om het bij 1 kind te houden? Ik ben van mening dat ons kind veel en veel gelukkiger is met een mama die lekker in haar vel zit en het gevoel heeft alles goed aan te kunnen.
Opmerkingen als: "je bent pas een gezin als je 2 kinderen hebt", daar worden we alleen maar heel moe van. Ieder maakt (gelukkig!) z'n eigen keuzes, respecteer die ook.


 
Hallo,

Ik vind het niet zielig om maar 1 kind te hebben, maar vind wel dat veel van deze kinderen onbewust meer verwend worden. Het kind hoeft niks te delen met broertjes of zusjes en kan constant de aandacht van de ouders vragen (en krijgt die ook meer zonder dat het er om hoeft te vragen). Ze worden sneller mee naar een pretpark genomen of krijgen meer speelgoed, en verder worden ze sneller wijs als kinderen uit grotere gezinnen, aangezien ze vaker bij volwassenen in de buurt zijn..
Wij hebben zelf een zoon van 4 1/2 en merk dat dit ook onbewust bij hem gebeurd, vooral op het gebied van aandacht dan... In materiele zin hebben we hem nooit verwend (niet veel op vakantie, dagjes uit, kado's van ons etc..) en verder   vermaakt hij zich prima met vriendjes en kan hij goed alleen spelen, maar toch ben ik blij dat hij over een poosje een broertje of zusje krijgt om alles mee te delen. Zijn eerste reactie was ook dat hij het zo leuk vond dat er een baby komt, dan hoefde hij nooit meer alleen te spelen.. Ik kom zelf uit een redelijk groot gezin en was altijd blij dat ik altijd iemand om me heen had en nu nog om mee te praten, spelen en lief en leed te delen..
De reactie van Madelieff vind ik wel erg raar dat als mensen naar een 2e vroegen ze dan vertelde dat het zielig was omdat dat kind dood zou kunnen gaan. Mijn beredenering was altijd dat als er dan iets met 1 kind gebeurd en je te oud bent om nog kinderen te krijgen dat je helemaal geen kind meer hebt of als de ouders komen te overlijden ze ook alleen over blijven...
En de reactie van Diana38 over een mama die lekker in haar vel moet zitten, ik zit nu al lekkerder in mijn vel daar ik weet dat mijn kind straks samen met iemand opgroeid en lief en leed kan delen...
Ik ben in elk geval blij dat het na jarenlange onzekerheid nu niet bij 1 kind hoeft te blijven en dat we straks met z'n vieren een gezinnetje zullen vormen.

 
Hallo Sanmar,
ieder maakt zijn keus, gewild of ongewild.
Dat geld ook bij de hoeveelheid kinderen. Niemand kan een keus voor jou gezin maken alleen het gezin zelf.
Ook ik heb 1 kind. Hij is nu ruim 2,5 jaar. Ook wij hebben hier bewust voor gekozen.
Ook ik (wij)krijg(en) dezelfde vragen.
De maatschappij vindt vaak 2 kids "normaal", "standaard", ik denk dat dat gemiddeld ook het meest voorkomt.
Dus ik kan me echt niet druk maken over al die vragen.
Ik zeg hoe ik er over denk, als ik er zin in heb. En niet iedereen kan die mening begrijpen, hoeft ook niet..
Kan me ook niet druk maken over alle meningen van anderen... die dat vinden.
Die hoeven mijn leven ook niet te leven.. dat doe ik...met mijn man en zoon.
als ik me er fijn bij voel en mijn man ook.. het is onze keus..
Aan alles zitten voor en nadelen.. Het is goed om deze goed af te wegen.. En dan is het nog een keus van dat moment...
Ik vindt het jammer dat mensen andere in "hokjes" zetten.. wat "hoort" en wat "normaal" is hangt af van opvoeding en ervaring .
Ik kan alleen zeggen. doe wat je zelf graag wil, maak je eigen keuze en weeg de voor en nadelen voor jezelf en je gezin af.
Weeg ook zelf af of je wel antwoordt wil geven op iemand zijn vraag.. Je bent nergens toe verplicht. en actie is reactie. je kan ook stop woorden vinden als "ieder zijn mening"..
Probeer wat zekerder te zijn voor je zelf en je mening..
Geeft niks als je niet bij de "gemiddelde" hoort of bij de "normale" er zijn zat uitzonderingen... Voel je gesterkt dat je niet de enige bent op de wereld met 1 kind.
En iedereen die dit heeft heeft daar een reden voor..
groetjes ..
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan