glucose prikken en stuitligging...

C

c79

Heb vandaag bloed laten prikken om na te kijken of ik zwangerschapssuiker heb. Ik heb verder helemaal nergens last van, de verloskundige vindt alleen de hoeveelheid vruchtwater wat ik heb verdacht veel. Dus vanochtend nuchter laten prikken en twee uur later, na een stevige maaltijd ( bah, eet normaal een plakje peperkoek of zo omdat ik meer niet wegkrijg) weer prikken.

Donderdag moet ik voor een liggings-echo omdat mevrouwtje nog steeds in een stuit ligt. Door de hoeveelheid vruchtwater kon ze het niet goed voelen. Wel dat er iets ingedaald is, maar wat...

Het hele suiker gebeuren maak ik me niet zo'n zorgen om. Denk niet dat daar iets uitkomt.
Maar dat ze in een stuit ligt vind ik toch echt minder. Ben nu 34+4 weken. We hebben al besloten haar niet te laten draaien en dan eventueel voor een keizersnede te gaan. Toch blijf ik onrustig hierover. Ben er echt de hele dag mee bezig..

Zijn er hier misschien wat ervaringsdeskundigen?
Hebben jullie dit al eens meegemaakt of zitten jullie nu in hetzelfde schuitje dan ben ik erg benieuwd naar jullie ervaringen, ook met betrekking tot een keizersnede. Ik heb al een zoontje van bijna twee jaar rondlopen en wil niet dat ik straks na de bevalling bijna niets met hem kan. Wil niet dat hij het gevoel krijgt dat hij moet wijken voor de baby.
Misschien maak ik me wel druk om niets en zijn het gewoon de hormoontjes. Maar toch...

Oh, is weer een lang verhaal geworden, oeps.
Hoop dat iemand me een beetje gerust kan stellen.

Liefs Clau
 
Hoi clau,

Ik kan je helaas niet gerust stellen, omdat ik er geen ervaring mee heb, maar wou je toch even een hart onder de riem steken. Kan me goed voorstellen dat je hier toch onrustig over bent.
Succes meid en hopelijk kan 1 van de andere dames je wat meer gerust stellen.

Liefs marielle 32 weekjes
 
Ik heb er zelf geen ervaring mee. Ben nu zwanger van de eerste. Maar mijn zus heeft bij beide kinderen een keizersnee gehad.

Toen mijn nichtje werd geboren, is dat allemaal wel vanzelf gegaan met mijn neefje.
Ze hadden hem laten zien dat z'n moeder een snee in haar buik had, en dat ze daardoor niet hem kon tillen. Dat dat niet kwam doordat ze dat niet meer wilde.
Hij heeft veel bij haar gezeten, en dat is allemaal goed gegaan. Hij had er vrede mee.
Natuurlijk is er een kans dat je oudste jaloers wordt. maar die kans bestaat altijd.
Mijn zus was trouwens echt heel snel weer aardig op de been hoor.

Maar snap je zorgen!
 
ik heb bij mn eerste een stuitligging gehad!!

en ik heb hem wel laten draaien met 37 weken en tja niet positief maar NOOITTTTTT meer... heb een week lang een enorme beurse buik gehad echt de handen stonden erin en heeft niks geholpen... nu lkag mn zoontje ook onvolkomen stuit...
toch ingeleid om zo te proberen maar helaas uiteindelijk toch een keizersneden en echt geen last van gehad!!!!!

dag erna liep ik alweer rond en deed ik alles zelf.. oke tis niet prettig maarja zijn hechtingen van ondere ook niet hahaha

succes ermee lief daan
 
Hi,

Ik heb bij de eerste ook een stuitligging gehad.
Bij 37 weken heb ik een draaipoging gehad en ja, die is erg vervelend. Zeer pijnlijk ook, maar dat zijn weeen ook, toch? Wij hebben er toen voor gekozen omdat we vonden dat een normale bevalling het beste was. Waarom zou je de draaipoging niet laten doen?

Met 37+4 zijn mijn vliezen gebroken (er gaan de geruchten de ronden dat door het draaien de hele boel geactiveerd wordt en je daarom vaak ook wat vroeger bevalt... ik weet het niet). Omdat er geen weeen waren, een volkomen stuitligging was en geen indalen, kreeg ik een keizersnede. Deze was dus niet gepland, maar ook zeker geen spoed. Ik kwam 's nachts op de verloskunde en om 14 uur is onze zoon geboren. Het was super relaxed. De dame naast mij kreeg wel een geplande en dat ging ook allemaal super relaxed. Dat is dan wel het voordeel. Wij wilden geen vaginale stuitbevalling omdat dat risico's mee brengt voor de baby. De risico's bij een keizersnede liggen voornamelijk bij de moeder (infectie aan de buikwond etc.), maar dat kon ik beter verdragen,

Na een keizersnede moet je het 6 weken rustig aan doen. Niet tillen, geen autorijden, niet fietsen en lopen zover als je kan. Geen overbelasting. Ik zou daar zeker niet te licht over denken. Er zijn wel vrouwen die gelijk alles kunnen, maar vergeet niet dat je toch echt een behoorlijke buikoperatie hebt gehad. Al is het dan plaatselijk verdoofd, al lijkt het dan alleen maar een bevalling. Het is wel degelijk een operatie. Dat je het zes weken rustig aan moet doen, is met name om aan de binnen kant alles goed te laten helen, zodat je daar later geen last mee krijgt.

Het heeft mij de eerste dagen flink pijn gedaan, vooral met niezen of lachen. En ja, momenten van lachen waren er erg veel.

Ook nu zou ik weer voor een draaipoging gaan, indien nodig. Een ks zou ik ook aandurven. Die zes weken zijn zo voorbij en met een beetje aanpassing lukt het ook wel om je kleintje wat er al is goed te verzorgen of mee te spelen. Je zult het alleen wat rustiger aan moeten doen. Het is echt niet zo dat je bijna niets meer kan. Neem wel op tijd je rust.

heel veel succes.

Gr. Tamara
(februari mama)
 
hoi clau,

ook hier geen ervaring maar een vriendin van me had een kindje dat met 36weken in een stuit is gaan liggen..ze hebben toen ook een draai poging gedaan en die is gelukt! de baby is toen ook zo blijven liggen en natuurljk geboren kunnen worden,maar ook zei ze dat fijn anders was.

ik zou er ook de hele dag over piekeren hoor! Maar zoals tamara al zegt met een beetje aanpassing en wat extra aandacht zo voor je zoon komt dat wel goed.wat zijn nu 6 weken toch ???!!!!

ik wens je in ieder geval heel veel succes en hoop voor je dat de baby zich toch nog met het hoofdje naar beneden draait! wel zo fijn natuurlijk! en ook hoop ik dat de uitslagen goed zijn,maar zal wel toch?!!!

Liefs Kim 34 wkn
 
Hoi,

ook ik vraag me af waarom je geen draaipoging zou laten doen. (niet om je aan te vallen of zo...) Ik heb ook wel eens gelezen over een alternatieve methode om te draaien en daar las ik goede verhalen over. Weet alleen de naam even niet meer...
Ik heb afgelopen jaar een keizersnee gehad en vond het heel erg tegenvallen. Heb erna veel en lang pijn gehad en heeft weken geduurd voor ik weer echt wat zaken kon. Ook vind ik het (zeker met een ouder kindje) een nadeel dat je 4 tot 5 dagen in het ziekenhuis bent. Ik heb na die 4 tot 5 dagen nog 10 dagen kraamzorg gehad en moest toen zij weg was mijn moeder bellen om Tijn bijvoorbeeld in bad te doen, dat was echt te zwaar op dat moment. Aan het huishouden hoefde ik nog helemaal niet te denken. Nu moet ik er wel even bijvertellen dat ik een spoedkeizersnee kreeg met 40 graden koorts (i9nfectie) na bijna 48 uur weeen en met bijna volledige ontsluiting. Ik was dus ook gewoon heel ziek en dat zal ook wel allemaal meegespeeld hebben.
Maar goed, de gynaecoloog stelde voor een keizersnee te plannen ivm de vorige bevalling en heb m vriendelijk bedankt. Tuurlijk, als het nodig is graag, maar anders liever zelf proberen hoor...


groetjes Natasja

ps, met je oudste zul je wel een weg vinden hoor. Tuurlijk zal hij of zij zich aan moeten passen, maar das toch al op meerdere gebieden zo. Hou vast aan wat rituelen (bedritueel bijvoorbeeld) zodat er wel iets hetzelfde blijft...
 
Bedankt voor jullie berichtjes en tips, erg fijn.

De reden dat we besloten hebben geen draaipoging te laten doen is dat slechts 40% lukt, waarvan vervolgens 70% alsnog een spoedkeizersnede krijgt. Naast dat het voor jezelf pijnlijk is zijn er ook risico's voor de baby. De navelstreng kan om het nekje gaan, hartritmestoornissen en nog wat andere dingetjes. Daarnaast heb ik flink last van bekkeninstabiliteit en kan dus niet ontspannen in de houding waarin ze een draaipoging doen. Iets wat toch erg belangrijk is wil het lukken. Ik heb er gewoon geen goed gevoel bij om het te laten doen. Gelukkig heeft mijn man hetzelfde gevoel.
Ben blij als ik donderdag bij de VK ben geweest. Hoop dat zij ons ook meer kan vertellen.
De bevalling van de eerste was al niet zoals het hoorde (zwangerschap ook) en had gehoopt dat het nu anders zou gaan, maar helaas.
Ach ja, het is voor een goed doel en dan is het dat zeker allemaal waard!!

Fijn dat veel van jullie toch redelijk snel weer op de been waren na de operatie. Geeft me wat goede moed. Moet er niet aan denken om voor alles iemand te moeten bellen. Doe het liefste alles zelf, als je begrijpt wat ik bedoel....

Ik laat donderdag nog wel even weten hoe het gegaan is en wat de uitslag van het prikken was.

Liefs Clau
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan