Grenzeloos verlangen

Lieve Anke,
Nee, zover zijn wij   - nog - niet. Ik heb zelf altijd een kindje willen adopteren, ongeacht of ikzelf kindjes kan krijgen of niet maar daar denkt mijn vriend anders over.
Het heeft bij ons al lang genoeg geduurd om op het punten te komen om samen kinderen te willen... ik wilde wel maar mijn vriend niet...
Tja, en als je dan 35 bent als daar definitief een - negatieve - beslissing in valt...
Uiteindelijk zijn we, na 8 maanden uit elkaar te zijn geweest, weer tot elkaar gekomen en gaan we er, sinds 2005, HELEMAAL voor samen !
Adoptie is dus  - voor hem dan voorlopig - niet bespreekbaar

Jij bent het voorbeeld van een doorzetter om een liefde aan een kindje te mogen geven
Kanker gehad en nu gaat het ook nog niet vanzelf, wie zal er een betere moeder zijn en meer naar een kindje verlangen. Zo'n adoptiekindje voelt idd vast als je eigen kind....
JIJ gaat dat kindje liefde en aandacht geven, er is helaas nog een veel te grote groep kinderen in de wereld die niet van dat voorrecht mogen genieten
Ik vind het geweldig... GA ERVOOR !!

Hou ons wel op de hoogte ook van die ontwikkelingen he want dat vind ik ook spannend !
En Nikki, jij weet ook maar al te goed hoe fijn het is om liefde te krijgen. Juist dat ontbreekt er maar al te vaak aan...

Liefs, SunshineJo
 
Lieve Sunshine Jo,

Wat jammer dat jullie hierover zo in mening verschillen....maar helaas is daar niks aan te doen. Je moet er wel allebei voor 100% achter staan. Bij ons was dit ook niet zomaar vanzelf zo hoor, dat heeft ook tijd en veel praten gekost. Ik heb, net als jij, altijd wel open gestaan voor adoptie, of ik nou wel of geen kindjes kon krijgen. Mijn man heeft daar nooit zo over nagedacht...ach...welke man nou wel?!  Maar omdat ik een paar jaar geleden al 2 miskramen kreeg en daarna ziek werd, was het al vrij vroeg een onderwerp van gesprek bij ons. Mijn man kan het zich allemaal nog steeds niet zo voorstellen, maar wilde zich wel graag inschrijven en kijken hoe hij er straks tegenaan kijkt. Hij is meer zo van 'daar kan ik pas over beslissen als het zover is', en nu zijn we nog helemaal in de medische mallemolen en is hij hiermee bezig en nog niet zo erg daarmee. Maar ik denk wel dat dat tegen die tijd helemaal goed zit, hij is er in ieder geval niet tegen en het idee van adopteren vindt hij heel erg mooi.  We zien het allemaal wel.

Voor jou/jullie hoop ik dat het jullie gegeven wordt dat je zwanger zult raken, want dat is iets waar je wel allebei naar verlangt. Heel veel sterkte en succes!

Liefs, Anke

PS nog maar 1 nachtje slapen en dan weer heerlijk tranen met tuiten!!!
 
Morgenavond komt het weer toch? Hmm ik moet werken, maar kan het wel terugkijken op uitzending gemist toch?? Anders moet ik nog een studie van onze dvdrecorder gaan maken morgenochtend......

Ik vind het wel leuk/ fijn/ bijzonder om te lezen hoe en of adoptie bij jullie leeft. Wij hebben er ook wel over gepraat en gezocht op internet enzo. Maar vooralsnog besloten hier nog niks mee te doen. Wij zouden allebei wel willen adopteren, maar we zitten nu nog zo middenin de medische molen, waar we ons voor 100% op richten. Ik heb het geveol dat ik me nu nog niet voor 100% op adoptie kan richten, want ook dit is natuurlijk een behoorlijk heftig proces!!! Ik weet dat de tijd tussen inschrijving (en goedkeuring   natuurlijk)en het daadwerkelijk kunnen adopteren van een kindje erg lang is, maar ik zou het er nu niet bij kunnen hebben.

kus Mickey
 
Hoi meiden,

Ik ben eens heel benieuwd en ga vanavond wel kijken. Het is idd wel fijn om te lezen hoe hier de meiden over adoptie denken.
Ik moet eerlijk zeggen dat wij er niet mee bezig zijn en verlopig er ook nog niet mee gaan beginnen aangezien wij nog niet zo heel lang in de mmm zitten. Een ding staat bij ons wel vast en dat is dat we voor drie honderd procent kindjes willen allebei.
Ik heb zelf voorheen een relatie gehad van bijna 10 jaar met iemand die dus absoluut geen kinderen wou. Ik weet dus hoe het is om jaren lang dezelfde discussies te voeren, te hopen dat hij toch nog van gedachten zou veranderen  en er uiteindelijk samen niet uit te komen. Ik heb toen ook besloten er een punt achter te zetten aangezien ik niet met het idee kon leven nooit kinderen te kunnen krijgen. Als het aan mij had gelegen was ik dus al een heel aantal jaartjes eerder met kids begonnen maar uiteindelijk gelukkig maar heb ik snel mijn huidige lieve manneke leren kennen!! Ook hij had al veel eerder kids gewild maar doordat zijn toenmalige relatie kapot ging is het er ook niet van gekomen. Het is dus al heel mooi als je er met zijn twee helemaal voor wilt gaan. Ik denk dat als het ooit zo ver zou komen dat we geen kinderen zelf kunnen krijgen dat we ook over gaan op adoptie. Mijn mannneke heeft een aantal pleeg broertjes  en zusjes en ook al is het niet hetzelfde als adoptie ik denk dat er bij ons geen discussie mogelijk zou zijn over het wel of niet adopteren...

liefs Niekje
 
Hi meiden,

Ja vanavond komt mijn tranentrekker weer op tv.
Lekker genieten en meestal ook ff janken.
Hoe wij over adopteren denken.... Tja we zijn er niet uit.
We hebben natuurlijk 1 wondertje en dat maakt dat we weten dat we zwanger kunnen worden en dat het ook goed kan gaan.
Van de ene kant denken we wel over adoptie, maar aan de andere kant is het misschien wel ons lot dat we met een wondertje blijven.
We zien wel... de tijd zal het leren.....

Veel kijkplezier vanavond.
Liefs,
Peet
 
Ik heb voor de zekerheid mijn videorecorder (uit het jaar nul...hihi) maar ingesteld voor vanavond, want mijn mannetje moet tennissen op een toernooi en ik ga mee kijken. Ik hoop eigenlijk gewoon lekker op tijd thuis te zijn, want anders wordt het ws pas morgen dat ik het ga kijken en ik had me er net zo op verheugd! Het wordt deze week wel minder mooi als vorige week hoor, want ze gaan geloof ik kijken hoe het met een paar kindjes van vorig seizoen gaat. Dus misschien wat minder tranen nodig....
Allemaal veel kijkplezier en ook meteen heel erg bedankt voor jullie opbeurende woorden in mijn andere topic! Doet me goed om jullie te hebben!

Veel liefs, Anke
 
Terug
Bovenaan