Grenzen stellen dreumes?

[Huismus]

<p>Hoi??‍</p><p>Ik was even benieuwd naar jullie ervaringen/adviezen. Onze zoon is nu anderhalf en ik merk dat hij toe is aan het stellen van bepaalde grenzen. Zoals juist dingen pakken/dingen doen, die hij niet mag doen en dan mij aankijken. Ik probeer hem bij het weghouden van dit soort dingen, ook af te leiden door wat anders aan te bieden. Helaas werkt dit niet altijd. Ook eten op de grond gooien blijft ook een groot probleem. Als hij geen zin meer heeft of het er niet mee eens is, gooit hij zijn eten met bord en al op de grond. Nee zeggen of serieus aankijken werkt niet. We proberen het te negeren, maar heb het idee dat dat niks uitmaakt. <br /><br /></p><p>Hoe pakken jullie dit aan? Wat doe je wel en wat doe je niet?</p><p> </p>

 

[Gebruiker10090443]

Hoihoi!
zooo herkenbaar! Hier ook een ondeugend mannetje van 1,5! 
Het eten hebben we nu enigszins geleerd dat hij zn bord weg moet schuiven ipv op de grond mieteren, resultaat na ongeveer 10000x herhalen en voordoen.. 
als hij iets doet wat ie niet mag haal ik m uit de situatie en zet m op n stoeltje id hoek en herhaal wat niet mag en waarom niet dan draai k om en loop weg.. helpt n beetje maar valt zeker nog wat te behalen haha!
succes en hou vol, k zeg altijd maar zo de aanhouder wint! 

 

[Gebruiker10116143]

Leuke vraag. Ik worstel er ook mee. Mijn zoon wil tijdens het eten altijd alles pakken wat er op tafel staat. Hij wil ook helpen met de tafel dekken. Ik wil dat "willen helpen" juist stimuleren maar tijdens het eten vind ik het irritant dat hij alles wil pakken. Ik weet het dus ook niet, dus lees met je mee

 

[Huismus]

Gelukkig is het herkenbaar ?? Het blijft ook inderdaad veel geduld hebben. 
Fijn om jullie ervaring te lezen 

 

[GebruikerSN]

Hier een dreumes van inmiddels 20 maanden en ook een tijdje geleden begonnen met grenzen. En dan leek het ook alsof er niks binnen kwam. Maar toch heeft hij het wel door en zijn er echt sommige dingen die hij niet meer doet. Dus rustig nee zeggen, iets wegpakken of hem ergens weghalen levert wel wat op uiteindelijk! Ik zeg er ook hardop bij wat dan de regel is, vanuit wat ik wel wil en niet wat niet mag (bijv. Als je klaar bent met eten, dan zeg je klaar ipv je mag niet op de grond gooien, of in bad blijf je zitten ipv je mag niet staan in bad). Echt boos worden oid helpt niet en is ook niet echt nodig lijkt me, maar iets verbieden en je daar rustig maar vast bij houden (ongeacht hoe groot en dramatisch de reactie is) helpt hier prima! Meestal dan hè?! En we hebben vast nog een lange weg te gaan haha! Succes dus ook aan jullie! 
Ohja, als hij het heel erg gaat doen, is hij vaak ook gewoon moe of verveeld en is het meer een signaal dat er geslapen of iets anders moet worden. 

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Misschien voor het bordprobleem een praktische oplossing: een bord die hij niet kan gooien? Voor mijn dochter heb ik van die kommetjes met een zuignap die je aan de tafel vast zet. Ook heb ik zo'n siliconen bord waar de placemat aan vast zit. Dat scheelt bij ons een hele hoop ergernis. 
Mijn dochter is nu 1 jaar, zij lacht nog lief en schud haar hoofd 'nee' als ik zeg dat ze iets niet mag. Soms gaat ze al haar hoofd schudden voordat ze iets doet. Ik vermoed dat dat binnenkort wat minder soepel gaat haha. Herhaling, rustig uitleggen en haar weg zetten als ze echt niet luistert werkt hier vooralsnog goed.

 

[Huismus]

Ja, probeer ook inderdaad hem ander gedrag aan te leren. Maar blijft toch moeilijk vind ik. 
Meneertje krijgt helaas placemats met of zonder zuignap er alsnog af ?

 

[Mandarijntje]

Haha, ja hier ook eentje van 15 maanden. Eerst lachte hij lief als ik nee zei, en dan schudde hij nee met mij mee en ging hij wat anders doen. Nu lijkt hij weg, gaat hij door, probeert hij me te negeren. Als er enige ruimte is herhaalt hij nog zeker 5 keer wat er niet mocht en houdt mij daar goed mee bezig. 
Stiekem moet ik erom lachen, ik hou vast aan de regels die ik stel maar ook aan het gegeven dat hij precies doet wat elk kind in deze fase doet. De grenzen opzoeken, de eigen wil ontdekken (die niet meer gelijk is aan die van papa en mama) en onbewust ons geduld op de proef stellen ?
Ik geloof oprecht dat het bij deze fase hoort, en dat in rust aan de regels vast houden (wetende dat hij ze ook hoort te breken in deze fase) ervoor gaat zorgen dat het ergens wel gaat beklijven. Het is alleen wachten op het moment dat je daar als ouder de vruchten van gaat plukken.