Groeiachterstand?

Ben nu 32.4 weken en het kindje is nu 30.6 weken. Een groeiachterstandje dus. Twee weken geleden was het kindje nog maar 28.5 weken. Toen zat het kindje tussen de P10 en P3. Dus het lijkt erop dat we de groeiachterstand iets gaan inlopen. Mijn buikgroei loopt op schema. Maar toch het maakt mij zo onzeker!!!

Zelf ben ik 1.63 en geboren met 2500 gram. Mijn man is 1.83 slank en had een geboortegewicht van ongeveer 3200. Beide dus niet te groot, en ook aan de kleine kant. Zijn ze nu overdreven voorzichtig? moet ik me zorgen maken? Ligt het aan de medicatie (propranolol retard en HCL) die ik slik voor mijn hartritmestoornissen?

Het kindje beweegt goed. Tuurlijk de ene dag meer dan de andere, maar alle dagen laat hij goed van zich horen.

Wat moet ik nou met deze info? Kan iemand mij even weer wat rustiger maken.... Wordt er wat verdrietig van, want kan er zo weinig mee. En ondertussen lijkt mijn man last te hebben van een prenatale depressie.....

Ondertussen heb ik al rust vanaf de 15de week en nu al ruim een maand vervelende pijn in mijn rechtervoet (ws door vocht) waardoor mijn mobiliteit erg beperkt is. Begin het behoorlijk zat te raken en vind dat niet leuk!
 
Hey meid,

Ik kan me voorstellen dat je je zorgen maakt. Ik maak me soms al zorgen terwijl bij mij tot nu toe alles goed gaat. (Ben nu 23 weken) Je hebt waarschijnlijk al groeiecho's gehad, niet??
Ik zal je even opvrolijken.

Vrienden van ons kregen een groeiecho omdat de vk het een superklein kindje vonde. Op de groeiecho zagen ze inderdaad een kleintje: volgend hen zou het 2800 gram zijn als het voldragen zou worden. En dan kon niet, want het zou met 38 wk geboren worden. Ze moesten dus rekening houden met een superkleintje.
Toen het met 38 weken gehaald werd, was het JAWEL 3500 gram! Die echo's en dergelijke zeggen soms dus niks... zitten er regelmatig helemaal naast!!!

Een collega van mij moest het veel rustiger aan gaan doen, want het kindje was HEEL klein. Zij in de stress natuurlijk. Het kindje is uiteindelijk met 4200 gram geboren!

Dus ja... pas als het eruit is kunnen ze zeggen of het werkelijk klein is of niet. Als je je kleintje goed voelt bewegen dan is er niets aan de hand. dan voelt ie zich goed en groeit ie ook. En ja... misschien wordt het een kleintje?? En dan??? Geeft niks hoor. Mijn dochter was ook net 3 kg. Die hadden ze geschat op ruim 3500 gram... helemaal fout dus! Kon zich prima op temperatuur houden en dronk gelijk goed. Niks aan het handje. Prima kindje en nog schattig ook zo klein!

Dus ontspan!! moeilijk dat wel maar probeer het toch!
 
Hoi Betty,

ik heb hier verder geen ervaring mee. En hierboven een geruststellend antwoord. Maar wilde je me medeleven laten weten. Je weet de laatste weekjes zijn het zwaarst. Probeer inderdaad te ontspannen en dat wel samen met je man. Die heeft het blijkbaar ook nodig. (als dit natuurlijk mogelijk is in verband met werk enzo) Ga lekker in bad of nog is naar een zwembad samen lekker badderen. Of savonds vroeg naar boven samen kaarsje aan elkaar lekker masseren. Misschien ergens een hapje samen eten. Loop nog is door het kamertje van jullie wondertje hoe mooi alles is geworden. Biosje pakken of lekker thuis op de bank.
En misschien doe je die dingen wel al of kun je het niet veroorloven dat weet ik niet natuurlijk. Het zijn maar wat ideetjes.

Succes ermee

groetjesss
 
Het is heel mooi dat ze een uk goed in de gaten kunnen houden met behulp van echo's maar neem het ook met een korreltje zout. Bij de 20 wk echo werd gezegd dat onze uk 2 weken voor lag op de richtlijn, en de vk schat onze uk op zo'n 7 tot 8 pond. Maar jah ze is er nog niet (ben nu 39w2d) dus erg veel haast heeft onze uk niet hihi, en qua gewicht is en blijft het een schatting.

Neem genoeg rust, maar doe ook dingen waar je bij bent ontspannen.

 
Hoi,
Ik weet niet wat je hiermee moet,
Ik weet wel een goede kennis van mij had in haar 1e 2zwangerschappen elke 2wk een echo omdat haar kindje zo klein zou zijn (groeiachterstand) beide kindjes waren met ong 39wk zwangerschap 3200gram, dus toch een heel mooi gewicht bleek!
Mijn schoonzusje kreeg telkens te horen dat ze een groot kindje kon verwachten en die kreeg een zoontje van 3300gram met 39.5wk zwangerschap, dus helemaal niet groot, maar ook gemiddeld!

Ik wil niet zeggen dat je kindje misschien niet wat licht is, dat kan natuurlijk, maar ze zitte net zo vaak fout blijkt elke keer weer.
Zolang jij je goed voelt de baby goed beweegt en verder alles goed gaat, zal het allemaal wel goed zitten denk ik altijd maar, je weet het toch pas als ze geboren zijn!!

Liefs MJ
 
Ze zeggen bij mij ook dat het een kleintje word.. en daar was ik ook al vanuit gegaan..

ik was 47 cm en 6 pond en mijn vriend was juist groot 54 cm en 8,5 pond...

Maar in mijn familie hebben we allemaal korte beentjes en zijn we allemaal niet zo groot qua lengte... ik ben 1,68 en mijn vriend 1,95 dus we zullen zien...

Ze hebben het vaak mis hoor...... voor hetzelfde baar je straks een 8 ponder... kan maar zo... de ene groeit nu eenmaal sneller dan de ander....

Niet druk om maken!!!
 
Ik heb er helaas wel ervaring mee. Ben ook met hetzelfde aantal weken opgenomen voor totale rust. Bij mij ging het wel om een tweeling, maar ze behandelen hetzelfde. Na bijna 3 weken ziekenhuis was er weinig verandering. Ik heb mijn mond opengetrokken en gezegd dat ik naar huis wilde, want zo schoot het ook niet op.
Ze zijn overbezorgd, want stel je voor........
Uiteindelijk ben ik met 35,5 bevallen van 2 poppetjes met een gewicht van 2100/2300 gram. Klein wel, maar ze deden het hartstikke goed, en 2 dagen later waren we saampies thuis. Luister aub goed naar je gevoel! Ik heb allerlei onderzoeken ondergaan en iedere keer had ik het gevoel, ja maar als ze nou gewoon klein zijn.....
In onze familie komen kleine hoofdjes voor, en ook daar rekenen ze mee. De gyn had ze geschat op max 1500 gram!!!

Nu zijn ze net 3 geworden en zitten nu op bijna de gemiddelde lijn!!!
 
Heeft het ziekenhuis echt expliciet gezegd dat het over een achterstand was en dat het iets is om bezorgd over te zijn of vul je dit zelf in vanuit je eigen zorgen? Anders misschien toch nog een keer navragen of het echt iets is om je zorgen over te maken, anders maken jullie jezelf gek terwijl het niet nodig is. Zelf sta ik onder strenge controle en krijg ik iedere keer een echo, maar ik heb het gevoel dat ze niet zo de nadruk leggen op de preciese grote. Ze meten mijn buik maar gaan niet bij de echo precies meten hoe groot het kind is. Sterker nog, er wordt vrolijk gezegd dat ieder kind gewoon zijn eigen groei heeft en kijken vooral naar het hartje en of het kind goed actief is. Dus hoe moeilijk het ook mis, misschien proberen om wat te vertrouwen. Als het echt extreem is schrijven ze wel volledige bedrust voor. Sterkte!
 
Terug
Bovenaan