ANONYMOUS_USERNAME
New member
Hallo allemaal,
Ik ben Esther 26 jaar en ben al wel een tijdje lid van deze site alleen heb de mamaclubs pas net ontdekt.
Ik wordt ook een november mama ben 2 november uitgerekend van een meisje.
Of misschien wordt ik wel een oktober mama je weet het niet he haha.
Ben nou 31+4 weken zwanger.
Bij ons is het wel heel druk allemaal door de zwangerschap. Ik heb niet echt een leuke zwangerschap.
De eerste periode ben ik heel veel ziek geweest alleen maar overgeven en heel veel afgevallen. Vervolgens kregen we de 20 weken echo en bleek dat ons kindje schisis heeft. Nou ja dat wisten we niet de echoscopiste zei in eerste instantie ja dit is goed en dit en dit maar ik wil jullie wel doorsturen naar het ziekenhuis omdat ik wel iets heb gezien. Dus ik dacht nou ja dat is wel vaker zo dat ze denken iets te zien en het dan toch normaal is. Dus ik kom van die bank af zegt ze je hoeft niet zo groot en stoer te doen hoor het is wel een ernstige afwijking aan het gezicht ja toen brak ik en zijn we huilend zonder informatie naar huis gegaan. Toen bleek dat het een scshisis was heel erg schrikken. In het ziekenhuis bleek dat het ook nog eens de ernstigste variant te zijn het hele pakket. Na het geaccepteerd te hebben blijkt er toch wel meer bij te kijken dan alleen die tig operaties. Ook moest ik een vruchtwaterpunctie laten doen om vast te stellen dat de schisis alleen is gekomen omdat het vaak met grotere dingen gepaard gaat bv. syndroom van down na een onzekere periode van afwachten of we ons kindje konden houden bleek er gelukkig niks anders aan de hand te zijn. Vervolgens na 3 weken gemiddeld 4 keer in de week in het ziekenhuis te zijn geweest voor onderzoeken bleek mijn neefje de waterpokken te hebben kon ik daar weer voor naar het ziekenhuis omdat ik die niet heb gehad en dat is weer gevaarlijk voor je kindje. Na weer lang afwachten was het gelukkig goed denk je dat het beter gaat kreeg ik last van mijn suikerwaarde die te hoog was moest ik 3x een dagcurver doen met prikken omdat zo'n suikerdrankje bij mij niet werktte daar werd ik niet goed van dus ze hadden geen goede uitslag. Ook een heel erfelijkheidsonderzoek moeten laten doen met dna en chromosomen enz. en als toppunt heb ik echt ernstige klachten van bekkeninstabiliteit kan niet zo heel veel meer had ik overginds al erg vroeg maar dat komt ook door bekkenklachten voor mijn zwangerschap. Ach verder nog wel positief hoor ons kleine meisje zit er gelukkig nog en we krijgen hulp van zo'n speciaal schisisteam maar ben van het overgeven helaas nog niet af. Ben het zwanger zijn wel een beetje beu lijkt wel of er bij ons niks goed kan gaan aan de ene kant denk ik laat maar komen maar aan de andere kant denk ik dat ik ook nog wel van de weekenden uitslapen geniet haha het wordt straks al druk genoeg met ziekenhuisbezoeken en operaties.
Pff een heel verhaal en dan heb ik nog niet eens alles verteld hihi. Ben super blij dat we een kindje krijgen en super benieuwd naar hoe ze eruit gaat zien nou alles dichterbij komt.
Ga nou eerst jullie verhalen nog even lezen ben ik weer een beetje bij.
Groetjes Esther
Ik ben Esther 26 jaar en ben al wel een tijdje lid van deze site alleen heb de mamaclubs pas net ontdekt.
Ik wordt ook een november mama ben 2 november uitgerekend van een meisje.
Of misschien wordt ik wel een oktober mama je weet het niet he haha.
Ben nou 31+4 weken zwanger.
Bij ons is het wel heel druk allemaal door de zwangerschap. Ik heb niet echt een leuke zwangerschap.
De eerste periode ben ik heel veel ziek geweest alleen maar overgeven en heel veel afgevallen. Vervolgens kregen we de 20 weken echo en bleek dat ons kindje schisis heeft. Nou ja dat wisten we niet de echoscopiste zei in eerste instantie ja dit is goed en dit en dit maar ik wil jullie wel doorsturen naar het ziekenhuis omdat ik wel iets heb gezien. Dus ik dacht nou ja dat is wel vaker zo dat ze denken iets te zien en het dan toch normaal is. Dus ik kom van die bank af zegt ze je hoeft niet zo groot en stoer te doen hoor het is wel een ernstige afwijking aan het gezicht ja toen brak ik en zijn we huilend zonder informatie naar huis gegaan. Toen bleek dat het een scshisis was heel erg schrikken. In het ziekenhuis bleek dat het ook nog eens de ernstigste variant te zijn het hele pakket. Na het geaccepteerd te hebben blijkt er toch wel meer bij te kijken dan alleen die tig operaties. Ook moest ik een vruchtwaterpunctie laten doen om vast te stellen dat de schisis alleen is gekomen omdat het vaak met grotere dingen gepaard gaat bv. syndroom van down na een onzekere periode van afwachten of we ons kindje konden houden bleek er gelukkig niks anders aan de hand te zijn. Vervolgens na 3 weken gemiddeld 4 keer in de week in het ziekenhuis te zijn geweest voor onderzoeken bleek mijn neefje de waterpokken te hebben kon ik daar weer voor naar het ziekenhuis omdat ik die niet heb gehad en dat is weer gevaarlijk voor je kindje. Na weer lang afwachten was het gelukkig goed denk je dat het beter gaat kreeg ik last van mijn suikerwaarde die te hoog was moest ik 3x een dagcurver doen met prikken omdat zo'n suikerdrankje bij mij niet werktte daar werd ik niet goed van dus ze hadden geen goede uitslag. Ook een heel erfelijkheidsonderzoek moeten laten doen met dna en chromosomen enz. en als toppunt heb ik echt ernstige klachten van bekkeninstabiliteit kan niet zo heel veel meer had ik overginds al erg vroeg maar dat komt ook door bekkenklachten voor mijn zwangerschap. Ach verder nog wel positief hoor ons kleine meisje zit er gelukkig nog en we krijgen hulp van zo'n speciaal schisisteam maar ben van het overgeven helaas nog niet af. Ben het zwanger zijn wel een beetje beu lijkt wel of er bij ons niks goed kan gaan aan de ene kant denk ik laat maar komen maar aan de andere kant denk ik dat ik ook nog wel van de weekenden uitslapen geniet haha het wordt straks al druk genoeg met ziekenhuisbezoeken en operaties.
Pff een heel verhaal en dan heb ik nog niet eens alles verteld hihi. Ben super blij dat we een kindje krijgen en super benieuwd naar hoe ze eruit gaat zien nou alles dichterbij komt.
Ga nou eerst jullie verhalen nog even lezen ben ik weer een beetje bij.
Groetjes Esther
