Hallo zijn jullie er nog?

Als ze 20 zijn en de deur uit gaan...
En dan nog niet, volgens mijn moeder!
 
Hm, dat duurt dus nog wel effe.

Thomas huilt alweer. Wordt jij daar ook wel eens echt gek van?
 
Ja Ida, ik heb dat ook wel eens. En ik denk dan heel egoïstisch; "Ik wil rust, hou op met huilen!"
Nu doet ze dat niet meer zo vaak gelukkig, maar ik heb momenten gehad dat ik met mijn vingers in mijn oren in de badkamer zat, daar hoorde ik haar niet. Ik was dan even radeloos en wist niet meer wat te doen.

 
Jammer Ida, dat ik je nu mis loop, maar ik ga hem uit zetten en jij ligt waarschijnlijk al op bed. Tenminste, dat hoop ik voor je, als Thomas stil is.
Sil
 
Ja, das dan echt niet fijn. Dat hele woordje rust komt dan effe echt niet in je woordeboek voor. Ik ga dan naar m'n (onze) slaapkamer waar ik Thom dan nog wel een beetje hoor maar verder kan ik niet. Maar ik voel me dan vervolgens weer schuldig dat ik m'n eigen kind z'n verdriet niet eens wil horen. Zo dubbel. En dan ga ik dus toch maar weer troosten enzo. Nu hij dus ziek is, tandje krijgt en moe is (de middag liep anders vanwege bezoek) is het helemaal lastig. Hij is nu echt zielig.
 
Terug
Bovenaan