hallo

Ik ben dus zwanger.

Zeker niet gepland maar wel gewenst.
Voor ik de test deed zag mijn partner er niets in om het nu te houden. We zitten nog vol in de verbouwing enz. Hij wilt dat alles perfect is voor de baby en vindt dat dit nu niet het geval is.


Echter na de test zei hij er niets meer over en zag ik zelfs een glimlach om zijn mond!! We hebben afgesproken om maandag pas de dokter te bellen zodat we (hij) het even kunnen laten doordringen.
Ik hoop zo dat we er samen voor gaan......



 
Gefeliciteerd!
Het is leuk hoor als alles perfect in orde is als de baby geboren wordt, maar die baby interesseert het helemaal niets. Die wil lekker bij mama en papa zijn en op tijd zijn buik gevuld hebben.
Je hoeft je huisarts trouwens niet te bellen, je kan beter gelijk een verloskundige bellen.
 
Lieve schat,

Believe me: een zwangerschap duurt 9 maanden en dat is niet voor niets. Dat geeft jou en je partner tijd om aan het idee te wennen en je erop voor te bereiden dat je papa en mama wordt. Het weg laten halen is denk ik echt het meest afschuwelijke wat je kunt doen, als de reden een zeer praktische is: de verbouwing. Die verbouwing lost zich wel op!

Wij wonen in een ienieminie-flat en worden binnen nu en hooguit 3,5 week papa en mama. Hoewel dit vorig jaar nog een onoverkomelijk probleem leek te zijn (mijn man vond ook dat we op zijn minst in een fatsoenlijk huis moesten wonen), zijn we nu maar met 1 ding bezig: dat we een kleintje krijgen, van onszelf. Dat het trappelt en schopt, reageert op de a.s. papa als die praat of aan mijn buik zit... Echt een wonder! Gooi het alsjeblieft niet zomaar weg...

In die 9 maanden verandert er qua hormoonhuishouding zoveel bij jou en je vriend (!), tegen de tijd dat je hoogzwanger bent, kun je je niet meer voorstellen dat je serieus overwogen hebt om hier niet samen voor te gaan!

Go for it!
 
Hier hetzelfde 'probleem' alleen ben ik alweer 22 weken zwanger. Ik ben 20 januari uitgerekent en onze woning wordt in het eerste kwartaal van 2011 opgeleverd... Inderdaad... Net bevallen en een casco woning.

Waar een wil is is een weg, en alles komt op zijn pootjes terecht! Wij vonden het kleine wonder belangrijker dan de woning/verbouwing!!

Don't worry!
 
Hallo,

Dat vind ik dus ook!!
Jullie denken het zelfde als ik.

Voor mij geld nu;
Geef ik hem zijn zin loop ik mijn heleleven ermee rond!! dat weet ik zeker.
Of ik ga met mijn dochter lekker in een eigenhuis zitten. Als ik er 1 kind groot krijg lukt het met twee ook wel.
Of dwing ik heb tot vader.... (voor mij geen optie want ik wil ook niet gedwongen worden) en blijf ik hier wonen.

Dus vandaag maar weer in gesprek gaan...... en dan zien we wel verder wat hij doet.

Oja ik werk in de kinder opvang (baby's) dus als ik het voor hem zou afbreken dan loop ik iederedag tegen het fijt aan wat voor afschuwelijks ik gedaan heb.

Maar op deze manier zwanger zijn is ook niet leuk.... echt niet.
Het ergste is dat niemand het nog weet dus ik loop er alleen mee rond!!!
Ik deel altijd alles en nu...... ik ga er nu al kapot aan!!

PFFFFF ik hoop dat er een wonder gebeurt en dat mijn vriend blij is/wordt met ZIJN kindje.

 
Hoi,
Je moet het zeker niet laten weghalen. Als je daar niet 100.000% van overtuigd bent, draag je dat volgens mij inderdaad een heel leven met je mee.

Ik denk ook dat overwegingen over ruimte, huizen, en verbouwingen onzin zijn. Misschien is je partner gewoon een beetje overdonderd en is dat verbouwingsverhaal een smoesje om even van de schrik te bekomen aan het idee te wennen.

Ik kan me overigens wel helemaal voorstellen dat je het perfect wil, dat wil iedereen. Maar bijvoorbeeld: wij wonen nu op 3 kamers waar we al 1 baby hebben, voor een tweede aan het proberen zijn en ik ook nog een bedrijfje aan huis heb. Ik had van tevoren gedacht dat het zou passen maar je groeit daar langzaam in.

Veel succes met je beslissing!

 
Terug
Bovenaan