hallo

[reisa]

Geef je vriend de tijd om te wennen aan het idee. Ik ben trouwens niet tegen abortus, als iemand in een uitzichtloze situatie zwanger is geworden en het zelf niet ziet zitten kan het een oplossing zijn.
Maar een praktisch iets als een verbouwing is geen goede reden. En als de verbouwing klaar is wel kinderen willen. Daar kan ik helemaal niet bij.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hay Dames

Ik geef jullie helemaal gelijk!!!
Dit is wat mijn beslissing is;

Ik hou het kindje in ieder geval!!!
Ik geef hem tijd om aan het idee te wennen en als hij over een paar weken nog niet weet wat hij wilt dan ga ik een zo stabiel mogelijke leef situatie voor mij mijn Dochter van 5,5 en het nieuwe kindje opbouwen!!

Ik weet dat ik het ook zonder man kan, het zal zwaar en moeilijk worden maar goed daar kies ik dan zelf voor!!
Dan maar een bewust alleenstaande moeder!!

We gaan voor GIRL POWER!!!!! of niet dan???


Ik heb me net ingeschreven bij de verloskundigepraktijk en hoop daar snel terecht te kunnen i.v.m. de uitgetelde datum.
Volgens mijn berekening pas 4,5 week zwanger. De test zei gister meer dan 3 weken, in de beschrijving stond dat je dan al op meer dan 5 weken zou zitten. Dat kan alleen als mijn vorige menstruatie een innesteling geweest is. Op dat moment was ik heel blij dat het maar een beetje ongesteldheid was hihihi. Maar dan zit ik nu dus op 8,5 week!!!! Kloppend hartje enz...

Zo raar dat iets in je buik groeit en je het niet in de gaten hebt!!!

Ik begon pas te twijfelen toen mijn borsten pijn gingen doen (heb ik iederemaand maar goed). De puberende pup heel lief om mijn buik ging liggen. En mijn dochter zei vanuit het niets; ik wil wel een zusje!!!!
Dit waren de drie dingen die me in mijn eerste zwangerschap ook op vielen dieren en kinderen weten soms meer als jijzelf hahahaha.

Ik hou jullie op de hoogte

xxx

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Toverfee,

Heel goed dat je ervoor kies om het te houden. Het weg laten halen zou ik nooit kunnen (tenzij onder afschuwelijke omstandigheden zwanger geraakt), maar dat is mijn persoonlijke opvatting. Ik snap ook dat anderen daar anders over kunnen denken. Ik ben er echter van overtuigd dat het echt niet niks is om je zwangerschap af te breken, zeker als je daar zelf niet voor 100% achter staat. Dus fijn dat je voor jezelf hebt kunnen besluiten om het te houden. Je hebt al een dochter lees ik, dus je weet ook wat je te wachten staat. Ik vind het echt getuigen van girl power ja! En volgens mij kom je er wel als je zo stevig in je schoenen staat!

Ga er nu ook lekker van genieten, wie weet volgt het gevoel bij je vriend vanzelf (als hij je ziet groeien, de eerste echo, etc.).

Nou meid, zet hem op!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Heel goed wat je hebt beslotem denk dat je zolang je twijfels hebt het niet moet doen. en idd girl power en wie weet draait papa nog wel bij en zo niet je kunt hetbest

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo dames!

Ik ben 17 jaar en weet sinds woensdag dat ik zwanger ben. Was heel erg schrikken voor mij en me vriend en natuurlijk zijn ouders en mijn ouders. Gelukkig zijn mijn vriend en ik al meer dan 2 jaar samen en hebben we besloten om het te houden. Nu dus een hele spannende tijd, gister bij de dokter geweest die denkt dat het 7 en halve week is! Donderdag belt me moeder met de gynecoloog dan horen we verder wat de bedoeling is. Ik vind het allemaal heel erg spannend!