he bah!

Dat je naar 19.00 uur uitkijkt dat doet elke moeder die het zwaar heeft. Hier ook zo'n moeder al is onze uk dan al wel 7 maanden. Sven slaap overdag gewoon heel weinig, hij heeftnooit veel geslapen. Ik dacht dat het na de 3e maand wel beter zou gaan, want dat is meestal zo, maar hier helaas niet. Af en toe doet het een dag heel goed en dan is het weer minder. Gelukkig kan ie nu goed met wat minder slaap toe en huilt ie minder en speelt ie meer. Dat is al een hele verandering en opluchting.

Meid, de eerste 3 maanden zijn altijd zwaar. Wees blij dat ie na 7 uur vertrokken is. Veel ouders zitten met hun baby tot een uur of tien 's avonds. Dat hadden wij er ook nog eens bij. En overdag korte slaapjes doen en 's avonds slecht en tegenwoordig is ie 's nachts ook nog wel eens aan het spoken. Niet om jouw probleem te bagataliseren hoor, maar je hoort zoveel van onrust in de avond en dat heb je gelukkig niet. wat heb je liever, overdag of 's avonds. Nou ik wist het wel hoor... een rustige avond is heel wat waard.

Voel je niet verplicht om de hele dag maar met hem op de arm te lopen. ze mogen ook best eens even huilen. Gun ze dat halfuur ook, ze vallen soms ook zo ineens tijdens het huilen in slaap. te snel oppakken kan juist veroorzaken dat ze dus niet in slaap vallen. Probeer een ritme aan te leren.

In bed leggen: speentje erin
Bij huilen, 10 minuten laten, speentje erin
Dit kun je dan 3 keer herhalen. Als ie dan nog huilt, kun je hem er wel uitpakken. dan gaat ie echt niet meer slapen.

Muziekjes en baarmoedergeluiden kunnen ook helpen, daar heb je cd's van. Proberen kun je altijd.
En inbakeren?? al eens geprobeerd? Hielp bij ons een heel eind. Hij sliep ipv 15 minuten een uurtje. Is toch lekker even een uurtje niks.
 
Balen joh, ik ken je frustratie, met m'n zoon hadden we t zelfde, dan wist ik soms ook echt niet meer of hij nu huilde of niet, ik bleef het gewoon horen... Ik was vaak gewoon jaloers op m'n man die s ochtends naar z'n werk vertrok en bij thuiskomst hem lekker in badje kon doen een flesje kon geven en hij sliep. Hij zat altijd maar heel even in het gehuil en had daardoor genoeg energie om daar tegen te kunnen. In het begin voelde mijn werk ook echt als een uitje...

Ik hoop echt voor je dat er gauw rustigere tijden aankomen en voel je niet slecht omdat je blij bent dat hij om 19 u slaapt hoor, dat is toch logisch!! Het wordt echt beter! Kun je hem een middagje naar familie brengen misschien?

Hier nu eindelijk een slapende Lotte, op haar buik, op ons waterbed, nadat ze van 17 tot 21 u gehuild heeft. Zeer onverantwoord wellicht, maar ze ligt prinsheerlijk... Ondertussen wat wasjes kunnen vouwen en opruimen en een beetje wordfeuden, blijf wel in de buurt. Het huilen beperkt zich hier deze keer vooralsnog tot de bekende avonduurtjes, maar ik besef heel goed hoe gelukkig ik me daarmee mag prijzen...
 
Terug
Bovenaan