Lieve mama's,
we weten even niet wat te doen: Meike wordt weer herhaaldelijk wakker in de nacht. Soms heel verdrietig soms roepen. Ze slaat gewoon echt aan.
Overdag gaat het allemaal goed. Zit wel erg met het middagslaapje te rommelen. Krijgen haar niet meer op bed wat wij niet erg vinden maar valt aan het eind van de dag tijdens het spelen gewoon om in slaap.
Wat hebben we al gedaan aan het middagslaapje: wel op bed laten huilen... dat liep uit op overstuur raken. Meike moet dan spugen en is dan erg ontdaan. Voor haar geen optie, ze is gevoelig en heeft daar toch wel lang last van en vergeet het niet zo snel. Dus de volgende dag probeerden we het weer en toen huilde ze al toen we de trap op gingen.
s'Nachts: toedekken, zeggen dat ze moet slapen en weer weg gaan. Toen op een nacht haar vader het grote licht aandeed en zei dat het genoeg was sliep ze van schrik 2 nachten door.
Maar het is nu 2 nachten wel heel erg geweest dus vraag jullie naar ideetjes.
Misschien toch laten huilen en er helemaal niet meer heen gaan? Wel heftig, weet ook niet of dat mij lukt.
Ik merk aan mijzelf dat ik er helemaal klaar mee ben. Het ging een aantal weken erg goed na haar tweede jaar maar na het sprongetje van een maand geleden is het slapen erin gebleven..
Ben moe maar ook een beetje door de ideetjes heen. Oh ja en weinig geduld s'nachts maar dat is misschien wel logisch...hihi
Nou meiden ik hoop dat DE tip ertussen zit haha
Renske mv Isa en Meike (28 maanden)
we weten even niet wat te doen: Meike wordt weer herhaaldelijk wakker in de nacht. Soms heel verdrietig soms roepen. Ze slaat gewoon echt aan.
Overdag gaat het allemaal goed. Zit wel erg met het middagslaapje te rommelen. Krijgen haar niet meer op bed wat wij niet erg vinden maar valt aan het eind van de dag tijdens het spelen gewoon om in slaap.
Wat hebben we al gedaan aan het middagslaapje: wel op bed laten huilen... dat liep uit op overstuur raken. Meike moet dan spugen en is dan erg ontdaan. Voor haar geen optie, ze is gevoelig en heeft daar toch wel lang last van en vergeet het niet zo snel. Dus de volgende dag probeerden we het weer en toen huilde ze al toen we de trap op gingen.
s'Nachts: toedekken, zeggen dat ze moet slapen en weer weg gaan. Toen op een nacht haar vader het grote licht aandeed en zei dat het genoeg was sliep ze van schrik 2 nachten door.
Maar het is nu 2 nachten wel heel erg geweest dus vraag jullie naar ideetjes.
Misschien toch laten huilen en er helemaal niet meer heen gaan? Wel heftig, weet ook niet of dat mij lukt.
Ik merk aan mijzelf dat ik er helemaal klaar mee ben. Het ging een aantal weken erg goed na haar tweede jaar maar na het sprongetje van een maand geleden is het slapen erin gebleven..
Ben moe maar ook een beetje door de ideetjes heen. Oh ja en weinig geduld s'nachts maar dat is misschien wel logisch...hihi
Nou meiden ik hoop dat DE tip ertussen zit haha
Renske mv Isa en Meike (28 maanden)