hebben jullie al meningsverschillen over de opvoeding?

Nee hoor, maar we hebben bij de oudste wel heel duidelijk af gesproken elkaar niet af te vallen met haar erbij, dus al ben je het er niet mee eens, niet er tegen in gaan

Ook als ik al met Ilse heb afgesproken dat ze geen snoepje krijgt en Vin zegt van wel, dan geld mijn afspraak, want die was er eerst en peuters staan er om bekend je tegen elkaar uit te spelen en dat mag ze meteen leren dus...nee is nee, ookal zegt de ander wat anders, de eerst afspraak geldt...levert leuke taferelen op moet ik zeggen, maar het werkt op de lange termijn wel

Verder leg ik meestal kleertjes klaar voor de volgende dag, want zoals veel papa's heeft Vin echt geen idee af en toe...of hij laat gewoon de kleertjes van de dag ervoor aan...nu ze pyamaatjes aanheeft valt dat wel mee trouwens

Nieuwe experimenten qua voeding enzo doe ik...vin volgt wel hihi (wat dit betreft dan, want verder valt het wel mee gelukkig)

groetjes Yvonne
 
Geen meningsverschillen hier, wel af en toe een: zou je niet beter....?
Ik ben dan meestal degene die dat zegt...
Ik ben ook een echte eigenwijze moeder die denkt dat haar manier beter is...
Mijn man vindt het niet erg, hij vraagt ook heel regelmatig: hoe moet ik dat doen? En wonder boven wonder, ik ben meer dan bereid om het tot in het kleinste detail uit te leggen, ha, ha!

De meeste (grote) dingen zitten we echt op 1 lijn, denk ik...

Groetjes, Karin
 
Hier ook geen meningsverschillen. Wel moet ik Ro af en toe afremmen. Die probeert dan de kleine dingen te leren waar hij later zeker spijt van gaat krijgen. Net zoals aan de haren trekken. Nu is dat nog leuk en grappig maar als je dat toelaat gaat zo'n ukkie dat straks bij iedereen doen.

Groetjes,

Annemiek
 
Hier gaat alles een beetje in overleg. We zitten aardig op één lijn dus geen discussies. Nu gaat het natuurlijk alleen nog maar over dingen als: laten we haar liggen of pakken we haar op enzo. Later wordt het meer opvoeden, ik ben benieuwd hoe het dan gaat.

Wel vind ik het idd ook erg belangrijk dat als de een zegt 'nee' dat de ander daar dan geen 'ja' van gaat maken.

Groetjes, Tess.
 
Of het nou echte meningsverschillen zijn, weet ik niet, maar ik ben makkelijker dan papa! Van mij mag overdag de tuttel mee naar bed, van papa niet, want die is bang dat ze erin stikt. Van mij blijft het lakentje gewoon in bed, papa haalt het eruit want Laura draait in bed. De enige keer dat ik echt boos ben geweest was Laura een paar dagen oud en ik kon van de koorts niet op m'n benen staan. Mattijs haalde haar uit de wieg voor een schone broek en een voeding, maar bedacht toen de luier uit was dat hij moest plassen en daar ging hij dus. Kind op de commode in de blote kont en moeders er vlakbij in bed, maar niet in staat daaruit te komen en al helemaal niet in staat het af te maken. Toch heb ik het geprobeerd en lag ik dus op de vloer omdat ik door mijn benen ging en ik kon niet bij de commode komen. Maar dat hebben we uitgesproken en hij heeft nooit meer zo'n stunt uitgehaald. (Trouwens Laura had gepoept toen hij terugkwam en alles zat onder en ik lag naast het bed. Hij was dus flink geschrokken en kon om 5.00 uur alles schoon gaan maken!)

Groetjes Ilona
 
Hahahaha, sorry, je moet je vreselijk gevoeld hebben, maar zo achteraf is het wel een sterk verhaal! Nee, dan zou ik ook wel even boos zijn geworden...

David kon dat in het begin ook. Niet met verschonen, maar dan haalde hij haar uit bed en legde haar meteen in de box. En dan gek staan te kijken als ze ging huilen...
 
Tja mannen moeten dat moedergevoel nog even ontwikkelen. Wat trouwens wel erg schattig van Mattijs was, was een filmpje van de eerste dag van Laura waarop ze naar bed gebracht werd en hij haar de slaapzak aantrok. Ze lag wat te laag, dus hij schudde haar even omhoog. Heel grappig. Die zet ik nog wel eens op mijn site.

Groetjes Ilona
 
Terug
Bovenaan