Hebben jullie dit ook??

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo meiden,

Zoals jullie misschien nog wel weten is mijn zus zwanger en mijn schoonzus ook. Beide is december uitgerekend. Dus gezellig 2 dikke buiken op een verjaardag enzo. .....

Nu kan ik het van mijn zus wel accepteren. Maar van mij schoonzus dus gewoon niet. Mijn eigen zus leeft heel erg met mij mee en is geinteresseerd in het hele medische gebeuren. Komt op bezoek, belt, smst toen ik geopereerd moest worden maar van mijn schoonzus (en zwager) horen we dus niks. helemaal niks! Wanneer ik hun dus zie wordt ik al helemaal kwaad van binnen en ga ik ergens anders heen maar goed dat kan niet altijd. Nu hadden we vorige week een bruiloft en komt mijn zwager naast me zitten!?!?!?! Doet ie anders nooit. En vraagt hoe het gaat en zegt wat erg allemaal wat hebben ze gedaan en wat mankeer je nu etc etc etc. Leuk als alle tantes en ooms om je heen zitten. niet echt leuk om dit dus op een bruiloft te bespreken en dat heb ik dan ook gezegd. Vond hij toch ook. Verder laten ze niks van zich horen.

Maar ik kan het gewoon NIET accepteren. Ik wordt gewoon zo boos als ik haar zie. Ik kan wel janken. Hebben jullie dit ook of moet ik me er gewoon bij neer leggen dat het zo is. Normaal gesproken koopt ik iets leuks voor de baby en stuur ik regelmatig kaartjes maar ik kan het niet opbrengen. Naar mijn eigen zus trouwens ook niet. hoe gaan jullie hiermee om?

Groetjes Ester
 
moeilijk he als je sommige mensen haast geen interesse tonen.. zulke mensen weten niet hoe NIET vanzelfsprekend het voor sommige mensen is. Maar ja, denk maar: ze weten niet beter....

Toen wij er achter kwamen dat bij mij eea niet goed is, was net mijn beste vriendin 3 maanden zwanger. Toen ze het vertelde heb ik gehuild van blijschap! Echt haar gunde ik het zooooooo!! Maar dat komt ook omdat zij en haar vriend heel veel interesse in ons hebben en echt betrokken zijn. Tuurlijk vond ik het soms wel moeilijk om haar met een dikke buik te zien en nu met haar kleintje, maar verder vond ik het heerlijk, genoot er zelf ook van! Maar een nichtje van mijn vriend is ook zwanger en bij haar heb ik er ook moeite mee. Omdat het bij hun heel makkelijk ging en ze eigelijk niet heel erg gezond leeft voor het kleintje in haar buik (soms roken enzo). Ook snappen ze niet precies waar wij mee bezig zijn en krijg ik alleen maar rare en kwetsende opmerkingen van ze zoals: " joh, gewoon een keer goed zat worden en dan gaan seksen, dan lukt het wel! Zo is het bij ons ook gelukt" Tuurlijk, of ik met drank ineens een eisprong krijg..... ik lach dan maar schaapachtig en denk bij mezelf, jullie weten gewoon niet beter, gewoon zielig. Dus je gevoels zijn heel normaal hoor!   Tis gewoon niet eerlijk verdeeld!!! Succes!!
 
Hoi Ester!

Ik heb dat ook, heel sterk eigenlijk. Toevallig gisteren gehoord dat een heel goede vriendin van me zwanger is van de tweede. Onze kindjes zijn even oud en het kwam dan ook erg hard aan dat zij nu wel zwanger is van de tweede. Zij was de enige (buiten onze werkgevers om) die van onze pogingen wist, en vond het dan ook erg moeilijk om het te vertellen. we hebben samen een potje gehuild. Ik kan het nauwelijks opbrengen om blij voor hen te zijn. Heel erg, ik schaam me er ook voor, maar het kost me bereveel moeite. Ben eigenlijk gewoon stikjaloers........

Hoe dichter de zwangerschappen bij je in de buurt komen, hoe moelijker het wordt. Buurvrouw zwanger, ach, dat kon ik met een snik wel wegbrijen, maar mijn vriendin. Die zie ik bijna iedere dag, werken ook op dezelfde dagen op dezelfde school. Zij vertelt trots aan iedereen dat ze zwanger is, ik kan alleen maar huilen van binnen......

Liefs,

Ginger
 
Hoi meiden,

Ik heb de eer bij mezelf gehouden en ze toch maar een kaartje gestuurd. Ging wel met pijn en moeite maar toch. Nu ben ik er net achtere gekomen dat mijn lieftalligee schoonmoeder en aan iedereen heeft verteld!?!?!?!?!?! Wat een KL*TE streek. Ik vertel aan mijn vrienden/familie wanneer ik dat wil. en niet wanneer mijn schoonmoeder dat wilt. ik ben echt zo boos en teleurgesteld. had ik dus echt niet van haar verwacht. Ik wil gewoon niet dat al mijn ooms en tantes het weten en dan zijn het de ooms en tantes van mijn man z'n kant. daar heb je dan ook zoveel mee..... Sorry maar dit moest ik ff kwijt.
Mijn naaste vrienden en familie letten er toch al op als ik een keertje geen alcohol drink en nu letten ze er allemaal op! Leuk om aan iedereen te vertellen als wij wel zwanger zijn. Verrassing!!!! maar niet heus.

Maar een schrale troost dat ik niet de enige ben die zo denkt. Wist niet dat ik zo zou reageren. Het leuke is ook nog dat ik een eigen webwinkel heb waar ik allemaal baby dingen maak..... Nou mijn schoonzus krijgt voorlopig in elk geval niks!

Maar als jullie interesse hebben neem dan een kijkje op www.poppefietje.nl (tja gelijk maar een beetje reclame maken )

Gr Ester
 
Hoi Ester,

Ik zal zo eens op je website kijken, ben wel benieuwd! Maar ik wilde nog even laten weten dat ik dat ook heb hoor, wat jij beschrijft. Mijn schoonzusje weet precies waar wij doorheen moeten, al vanaf het begin, en toch zit ze telkens te jennen dat ze binnenkort wel zwanger wil worden hoor. Ik ben er nu al doodsbenauwd voor, want dat kind weet echt niet wat meeleven is en zal dan zeker te weten alle aandacht op eisen en continu nog maar over 1 dingen praten....brrrrr.... Moeilijk allemaal he, je wilt zo helemaal niet zijn en toch kun je er niet overheen stappen, ik heb dat dus ook zo!

Liefs, Anke
 
urggggggg ik ben nu zo boos op mijn schoonmoeder!!!!! Ik kreeg op mijn hyves een berichtje van het nichtje van mijn man waarin stond dat ik geopereerd was!!!! hoe weet zij dat nu weer!!!!   Mijn schoonmoeder heeft dus weer lekker staan l*llen zeg! Wat een rot streek. mijn man heeft naar ze gebeld en kreeg zijn vader aan de lijn. tja het is maar een kleine familie!?!?!?!?!!? nou zo klein is ie niet zij heeft 3 zussen en een broer en hij heeft 6 broers en zussen met een heleboel kleinkinderen en dan nog ook al zou de familie klein zijn zoiets doe je toch niet??
ik hoef ze voorlopig even  niet te zien. gezellig he familie???

Zo dat moest ik weer even kwijt. ik heb vanmorgen gezellig een kopje koffie op mijn werk gedronken en ik hoef pas volgende week donderedag te werken. kan ik nog lekker bijkomen. Want dat heb ik ook nog wel nodig ook.
Ik geloof dat ik meere steun van mijn werk krijg dan van mijn familie. ik heb een boel kaarten van mijn collega's gekregen! Van de rest niks.... (ze kunnen nu niet zeggen dat ze het niet weten...)

jammer dat ik geen boksbal heb, hahaha

Gr Ester
 
Hee Esther,

Zoooooooooooo herkenbaar al je frustraties...
ik weet precies wat je allemaal voelt en zoals jij dingen beschrijft. Het is net alsof het mijn eigen verhaal is.
Tegen mij zal mijn familie (eigenlijk van beide kanten) nooit eens iets vertellen of vragen hoe het gaat... Ze houden liever maar stil.
maar tegen anderen vertellen ze in geuren en kleuren dat mijn zoon bij hun was, omdat ik naar het ziekenhuis moest... GRRRRRRRRRRRRRRRRRRr Dit dan vooral bij mijn schoonfamilie hoor....Mijn ouders praten er eigenlijk helemaal niet over!

Maar meid laat je niet gek maken!

Liefs
mama Peet
 
Hoi Esther,

Inderdaad heel herkenbaar!!! Mijn familie leeft wel met me mee op zich, maar kan zich vlgs mij niet echt indenken hoe 't voelt. De eenzaamheid en de onzekerheid en het verdriet, ik denk niet dat ze daar een idee van hebben. En dat gebeurt zo vaak, dat mensen zo onnadenkend zijn....

Ik ben in mijn vriendenkring en famile en schoonfamilie de enige die geen kinderen heeft (op 1 vriendin na) Ook mijn man heeftal een kind. En hij zal altijd achter me staan en maakt natuurlijk nu met mij mee dat het niet lukt en is daar ook heel verdrietig om. Maar toch voel ik me daar ook een soort alleen in staan, want hij kent wel het gevoel. En het is nu eenmaal zo dat ouders van kleine kinderen en oma's niet te vergeten het liefst de hele dag over de kleintjes praten... ik begrijp het wel, maar het voelt zo eenzaam ...

Ik ga ff op je website kijken, ben heel benieuwd

lfs Mickey
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan