Heel erg bang

Hoi,
Helaas ken ik de spanning die je hebt... over 2 weken moet ik zelf weer voor (een extra) controle op eierstok-tumoren. In 2005 zat mijn buik hiermee vol en zijn ze operatief verwijderd. Ondanks alles toch zwanger geworden, maar blijf onder controle. De laatste 2 maanden is de tumormerkstof in mijn bloed weer gestegen tot boven normale waarden. Kan te maken hebben met een eitje dat vastzat waardoor ik niet ongesteld werd, of er groeien toch weer tumoren. De kans op laatste is erg groot omdat ze groeien onder invloed van eierstokhormonen, en ik heb nog een halve eierstok.
Ondanks de ellende die ik de afgelopen 4  jaren heb meegemaakt (moeder plotseling overleden, ontslag van vaste baan, buikoperatie, bevallen van een zoon die het bijna niet had gered) blijf ik het positief inzien. Als het weer verkeerde boel is in mijn buik dan wordt die halve eierstok verwijderd en kan ik dus geen kinderen meer krijgen (om van de overgang nog maar even te zwijgen). Heel erg jammer, maar ik heb wel een geweldige zoon nu en dat ik een mama voor hem kan/mag zijn vind ik vele malen belangrijker. Die ervaringen hebben me wel sterker gemaakt. Ok, leuk is het niet, maar ik kan inmiddels een boel aan!
Ik wens je veel sterkte en zal voor je duimen!

Ellen mv Julian
 
Pff, als ik jouw verhaal lees, staan mijn haren ook recht overeind! Hopelijk blijft bij jou alles stabiel! En het is ook zo dat we allemaal dankbaar mogen zijn met onze kindjes. Die spanning is gruwelijk.

Mensen zeggen, ah joh, maak je niet druk. Maar tegenwoordig is het nog al bijzonder als iemand HET niet heeft. Tegenwoordig krijgt iedereen het toch?   Zeker nu Lucas er is, ben ik er heel bang voor geworden en mij zat toch alles al tegen, dus waarom dit niet. Ik voel al maanden dat er iets niet goed zit en het straakt nu ook uit naar mijn tepel.  Positief blijven kan ik heel goed, op alle andere vlakken, maar dit is gewoon pure angst.
 
Over mijn lijk van Bnn, dat programma kijk ik maar niet meer....

Ik kan heel veel hebben en ben ook heel sterk en ik moet er ook maar niet te veel aan denken. Op Lucas zijn 1e verjaardag heb ik mijn relatie verbroken, was dus niet zo'n geweldige dag en dat had die dag dus wel moeten zijn. Daar heb ik nog geen moment spijt van gehad. Mijn hele zwangerschap en tijdens de bevalling was hij in het buitenland en vond het niet echt belangrijk genoeg om thuis te zijn. Hij was nu 9 maanden terug en die waren toch niet meer leuk en toen ik op Lucas zijn verjaardag ook nog te horen kreeg dat hij met de vriendin van mijn broertje iets had, was voor mij de maat vol!!! Opzouten met die vent!!

Ik was altijd al alleen, dus mis ik hem niet en zo'n vent ben je liever kwijt dan rijk. Samen met mijn moeder en Lucas hebben wij het heel gezellig. Op die manier geven wij Lucas ook een gezinsleven, alleen dan zonder vader. In dit huis heerst rust en vooral gezelligheid en Lucas heeft het wel fijn denk ik.

Ben net even lekker wezen sporten, voor het eerst ... Ik was nooit zo van de sport, maar nu moest ik er ook maar eens aan gaan geloven en ik vond het heel erg leuk. Body Pump, in zo'n klasje. Moet toch weer wat mensen gaan ontmoeten, die komen niet naar mij als ik thuis blijf zitten. En dan kom je thuis en ga ik kijken bij mijn vriendje die heerlijk ligt te slapen en dan ben ik echt gelukkig!

Bedankt voor jullie lieve berichtjes, ook al schrijf ik pas net....
 
Jeetje meid,wat heb je al een ellende meegemaakt.
En inderdaad,zo'n vent kun je beter kwijt dan rijk zijn,goed dat je voor jezelf en voor je kleine hebt gekozen.
Ik heb 3 jaar terug ook een mammogram laten maken,puur omdat ik het idee had dat er iets niet klopte.
Ik heb altijd knobbeltjes in mijn borsten(mastopathie),en zo is moeilijk na te gaan of er iets aan de hand is.
Mijn gevoel zei me dat er iets mis was,ik heb doodsangsten uitgestaan,echt waar.
Gelukkig zat ik fout met mijn gevoel en was er niets aan de hand.
Ik zal voor je duimen dat dat bij jou ook het geval is.
Groetjes Tanja.
 
Hee,
ik wil je ook even laten weten dat ik met je meeleef...die spanning is het ergste volgens mij, wel moedig van je en goed dat je het doet..probeer positief te blijven en wees trots op jezelf, je kiest er duidelijk voor een gezellige, veilige omgeving voor je kindje te creeren en dat is erg bewonderenswaardig! Een dikke pluim en heel veel sterkte vanaf deze kant!
Enne..misschien zegt het je niks, maar als ik in een nare periode zit helpt de volgende spreuk mij altijd een beetje:
 "De mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest maar dat nooit zal gebeuren". Ik ga duimen dat ie ook voor jou geldt!

Liefs, Marcia mv Puck
 
jeetje wat een klotetijd zit je ff in zeg, ppfff!
gelukkig kun je snel terecht (voor ziekenhuis begrippen) dus hoef je niet heel lang in spanning te zitten, wel erg vervelend dat er een weekend tussen zit
ik vind het supergoed dat je er naar laat kijken, borstkanker is tegenwoordig heel goed te behandelen dus hoe eerder je er eventueel bij bent hoe beter
ik ga onwijs duimen dat de uitslag goed is!

liefs en veel sterkte, Jenneke mv Ivar
 
Wat ben jij een dapper mens, zo goed van je om te kiezen voor je kindje en jezelf........ En wat fijn dat je samen met je moeder zo'n hecht team vormt.

Hopelijk kun je na de uitslag opgelucht adem halen, ik duim de blaren op m'n duimen dat dat zo is! Want wat Esmé zegt is waar: ongeluk in het verleden is geen garantie dat het altijd zo is, gelukkig maar. Maar dat je bang bent is logisch en begrijpelijk, daar zullen we ons in gedachten (en sommigen helaas uit ervaring) alles bij voor kunnen stellen.

Heel veel liefs en heel veel sterkte de komende dagen en zeker dinsdag!
Susan

ps hoelang moet je daarna op de uitslag wachten?
 
Hoi Meisje,

Goh wat een spanning, het is niet niets, probeer zoveel mogelijk te genieten van je manneke, lekker samen dingen doen en niet aan dinsdag denken. Die komt wel en dan is de echo, daarna weet je meer, goed of slecht nieuws. En natuurlijk hopen we allemaal op de goede afloop.

Dat je relatie stuk is gelopen moet je hier los van zien hoor meisje, ik ben ook alleen met Tess, heb samen met mijn ouders een huis gekocht en woon nu dus in een apart gedeelte van het zelfde huis. Tess heeft helemaal geen vader (ehhh nou ja biologisch wel natuurlijk maar hij heeft totaal geen contact met haar en ik wil het ook zo houden) en ze is er niet minder vrolijk om en ik denk ook niet dat het haar later een probleem zal geven. Het is onwijs knap van je dat je voor jezelf hebt gekozen en je vriend de deur hebt gewezen, die maakte je niet gelukkig. Ik weet hoe het is om iemand te hebben die er meer niet is dan wel en er naast ook nog een leven op na houdt. (heb zelf ook in de wereld van het werken in het buitenland gezeten en heb het met lede ogen aangezien).
Goed van je dat je bent gaan sporten, zo kom je inderdaad mensen tegen en word je wereldje langzaam weer wat groter. Ook als de kleine straks naar school gaat zal je meer en meer mensen ontmoeten.

Geniet van je kleine, geef hem maar een dikke knuffel en ik zal aan je denken dinsdag en de komende dagen.

Liefs Nanda
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan