Hoi meiden,
Moet het allemaal effe kwijt, want slapen en Daniel dit gaat blijkbaar niet samen.
We hebben een week of 3 of 4 dacht ik, terug, gehad dat hij iedere nacht zo een 2 tot 3 uur aan een stuk uit bed kwam.
In overleg met het cb hebben we toen afgesproken dat ik iedere 10 minuten, wij hadden er 5 van gemaakt, naar hem toe zou gaan tot hij sliep.
Na zo een 4 nachten ging dit op zich wel weer redelijk goed.
Na die tijd heeft heeft hij denk ik een half weekje aan een stuk geslapen maar toen begon het weer.
Niet echt overdreven maar wel zo een 2 tot 3 keer dat hij dan snachts kwam.
We zijn altijd trouw geweest in het terugbrengen.
Nu keerde alles zich anderhalve week zich op het middagslaapje en wilde hij niet meer gaan slapen overdag.
Hij bleef wakker en kwam dan iedere keer zijn bed uit, dat we hem na een uur van terugbrengen iedere 5 minuten het zat waren en hem dan weer mee naar beneden namen, daar ging hij vervolgens weer lief spelen maar werd aan het einde van de dag met eten gewoon drammerig en dwars van moeheid.
S'avonds was het dan wel weer wisselend, maar vaak kwam hij er dan nog keer of 7 uit voor hij echt ging slapen.
Nu hadden we van zijn ledikantje een instapbedje gemaakt door er aan 1 kant de spijlen uit de halen en er een plank in te zetten zodat hij er zelf in en uit bed kon.
Nu heeft hij gisteren staan springen in bed toen we hem naar bed brachten en is hij dus door zijn bedje heen gezakt omdat de plank het begeven heeft
Nu moet hij effe voor 2 nachten in het campingbedje.
Toen hij eenmaal daarin moest en zag dat hij er niet uit kon, gilde hij alles bij elkaar en was, leek het wel, doodsbang.
Nu heeft hij dan na 3 uur gillen en huilen toch maar bij ons in bed gelegen want jah... manlief moest er extreem vroeg uit, moest half 6 naar zijn werk en we wilde toch ook wel wat uurtjes slapen.
Ben harstikke ongi dus hartstikke moe.
Hij kon net zijn ogen niet openhouden en heb hem in het campingbedje gelegd en tja het drama is hier dus weer begonnen.
Ik weet zo onderhand niet meer wat ik nou nog moet proberen.
Gisteravond op kraamvisite geweest en zaten op de terugweg te praten over de ja's en nee's over een eventuele 2e maar ben nu weer helemaal overstag dat het hem voorlopig effe niet word, want zou neit weten waar ik de energie nog vandaan moest halen om voor een 2e te zorgen en ondertussen de heibel met Daniel ook nog te weerstaan....
Fijn dat ik het effe van me af kan schrijven, dankjwel dat je naar me wilde luisteren,
Liefs Marina
Moet het allemaal effe kwijt, want slapen en Daniel dit gaat blijkbaar niet samen.
We hebben een week of 3 of 4 dacht ik, terug, gehad dat hij iedere nacht zo een 2 tot 3 uur aan een stuk uit bed kwam.
In overleg met het cb hebben we toen afgesproken dat ik iedere 10 minuten, wij hadden er 5 van gemaakt, naar hem toe zou gaan tot hij sliep.
Na zo een 4 nachten ging dit op zich wel weer redelijk goed.
Na die tijd heeft heeft hij denk ik een half weekje aan een stuk geslapen maar toen begon het weer.
Niet echt overdreven maar wel zo een 2 tot 3 keer dat hij dan snachts kwam.
We zijn altijd trouw geweest in het terugbrengen.
Nu keerde alles zich anderhalve week zich op het middagslaapje en wilde hij niet meer gaan slapen overdag.
Hij bleef wakker en kwam dan iedere keer zijn bed uit, dat we hem na een uur van terugbrengen iedere 5 minuten het zat waren en hem dan weer mee naar beneden namen, daar ging hij vervolgens weer lief spelen maar werd aan het einde van de dag met eten gewoon drammerig en dwars van moeheid.
S'avonds was het dan wel weer wisselend, maar vaak kwam hij er dan nog keer of 7 uit voor hij echt ging slapen.
Nu hadden we van zijn ledikantje een instapbedje gemaakt door er aan 1 kant de spijlen uit de halen en er een plank in te zetten zodat hij er zelf in en uit bed kon.
Nu heeft hij gisteren staan springen in bed toen we hem naar bed brachten en is hij dus door zijn bedje heen gezakt omdat de plank het begeven heeft
Nu moet hij effe voor 2 nachten in het campingbedje.
Toen hij eenmaal daarin moest en zag dat hij er niet uit kon, gilde hij alles bij elkaar en was, leek het wel, doodsbang.
Nu heeft hij dan na 3 uur gillen en huilen toch maar bij ons in bed gelegen want jah... manlief moest er extreem vroeg uit, moest half 6 naar zijn werk en we wilde toch ook wel wat uurtjes slapen.
Ben harstikke ongi dus hartstikke moe.
Hij kon net zijn ogen niet openhouden en heb hem in het campingbedje gelegd en tja het drama is hier dus weer begonnen.
Ik weet zo onderhand niet meer wat ik nou nog moet proberen.
Gisteravond op kraamvisite geweest en zaten op de terugweg te praten over de ja's en nee's over een eventuele 2e maar ben nu weer helemaal overstag dat het hem voorlopig effe niet word, want zou neit weten waar ik de energie nog vandaan moest halen om voor een 2e te zorgen en ondertussen de heibel met Daniel ook nog te weerstaan....
Fijn dat ik het effe van me af kan schrijven, dankjwel dat je naar me wilde luisteren,
Liefs Marina
