Heeeey Meissie,
Wat wordt jij heen en weer geslingerd qua gevoel. Eerst intens gelukkig en blij (met in je achterhoofd de angst) vervolgens verdrietig en teleurgesteld in je eigen lichaam.
Ik vind het zo verschikkelijk voor jullie! Ik kan me zo goed voorstellen dat je kan balen van je eigen lichaam. Waarom moet het allemaal zo moeilijk gaan en waarom zo vaak mis? Als ik dit allemaal zou weten had ik je het zo graag willen vertellen maar ik sta ook met mijn mond vol tanden. Ik geloof dat alles een reden heeft maar wat is nu de reden hiervan? Ik had het jullie enorm gegund en hoop dat jullie elkaar steunen in deze verdrietige tijd. Ik denk aan je en wens je echt waar een gigantisch mooi 2006 waarin al je dromen uit mogen komen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Het komt een keer goed daar geloof ik in!!!
een hele dikke knuffel van mij.
