A
Anoniem
Guest
Nou zoals jullie al vaak hebben kunnen lezen is mijn vriend militair (ik ook, maar heb nu een kantoorbaantje voor 3 daagjes).
Hij heeft ook nog eens een functie dat hij veel op oefening is en dus veel weg, dit jaar al een oefening van 6 weken, 1 van 2 weken en groot en deels door de week weg... Hij probeert wel vaak thuis te komen, maar het komt er toch niet echt van, hij heeft nu de komende tijd wel wat vrij genomen.. ik zit nu deze week dus nog even alleen (ik heb er al een paar keer goed door gezeten, mede door weinig slaap)
Ik ben er wel aan gewend, maar leuk vind ik het niet. Opzich heb ik zo mijn eigen ritme met Birgit en vind ik het wel lastig om om te schakelen als hij er dan wel is, dan gaat alles trager op de een of andere manier.. Maar ik voel me wel vaak een alleenstaande moeder, en als je zelf ziek bent ofzo is dat erg zwaar. Toen ik zwanger was ging hij naar Afghanistan, hij is wel terug gekomen voor de bevalling, maar na 5 dagen was ie weer weg (huilbaby, leuk!)
In feb/mrt volgend jaar moet hij weer.. ik zie er nu al tegen op. Want hij is dan niet alleen 5 maanden weg, nee het is daar levensgevaarlijk.. en hij is meer buiten de base dan erop dus dat wordt zwaar. Hij heeft me niet alles verteld maar ik geloof dat hij in zijn handjes mag wrijven dat hij nog heelhuids rondloopt
Naja.. we wisten het wel van te voren natuurlijk, maar ik had er liever niet voor gekozen, het is in de praktijk wel zwaar ja.
Gelukkig is er het JG forum
!
Evelien
Hij heeft ook nog eens een functie dat hij veel op oefening is en dus veel weg, dit jaar al een oefening van 6 weken, 1 van 2 weken en groot en deels door de week weg... Hij probeert wel vaak thuis te komen, maar het komt er toch niet echt van, hij heeft nu de komende tijd wel wat vrij genomen.. ik zit nu deze week dus nog even alleen (ik heb er al een paar keer goed door gezeten, mede door weinig slaap)
Ik ben er wel aan gewend, maar leuk vind ik het niet. Opzich heb ik zo mijn eigen ritme met Birgit en vind ik het wel lastig om om te schakelen als hij er dan wel is, dan gaat alles trager op de een of andere manier.. Maar ik voel me wel vaak een alleenstaande moeder, en als je zelf ziek bent ofzo is dat erg zwaar. Toen ik zwanger was ging hij naar Afghanistan, hij is wel terug gekomen voor de bevalling, maar na 5 dagen was ie weer weg (huilbaby, leuk!)
In feb/mrt volgend jaar moet hij weer.. ik zie er nu al tegen op. Want hij is dan niet alleen 5 maanden weg, nee het is daar levensgevaarlijk.. en hij is meer buiten de base dan erop dus dat wordt zwaar. Hij heeft me niet alles verteld maar ik geloof dat hij in zijn handjes mag wrijven dat hij nog heelhuids rondloopt
Naja.. we wisten het wel van te voren natuurlijk, maar ik had er liever niet voor gekozen, het is in de praktijk wel zwaar ja.
Gelukkig is er het JG forum
!Evelien