helemaal in de warrr

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ik weet niet of dit je helpt hoor....maar ik heb een prachtbaby van 6maand.Ik woon in een prachtig huis...ik heb een leuke job....maar toch...ik ben niet gelukkig...ik ben anders...ik wil iets anders...ik voel me anders...ik heb hulp nodig...eigenlijk is het enige belangrijke in mijn leven mijn kindje geworden...ik hoef geen relatie meer...het is echt bizar wat een invloed mijn kindje op mij heeft gehad.....ik weet niet of dit gevoel tijdelijk zal zijn...maar op dit ogenblik wil ik alleen zijn met mijn baby.....ik weet niet meer wie ik ben....ik weet niet of ik een postnatale depressie heb.??????

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Het probleem is dat er zoveel van moeders wordt verwacht. Je moet en moederen , en werken, en minnares zijn, en altijd lief en vrolijk en het huis moet ook tip top zijn....

Als je partner dan thuis komt ploffen ze neer omdat ze kapot zijn, zonder zich te realiseren wat vrouwlief allemaal maar niet regelt. Als je dan ook nog eens een huilbaby hebt, dan wordt het allemaal teveel. Helaas heb ik niet echt een advies, alleen dat je de lat niet te hoog moet leggen voor jezelf. Dan maar een keer pizza en vroeg naar bed. En als manlief zoekt naar een gestreken overhemd, dan strijkt ie hem mooi zelf maar....
(die van mij trekt dan gewoon een t-shirt aan, maar ja..)

Probeer er in ieder geval zoveel mogelijk over te praten, je bent echt niet de enige met dat gevoel, ookal lijkt dat er soms wel op...

Heeeeel veel sterkte!!