help! dreigende miskraam

A

ANONYMOUS_USERNAME

hoi allemaal,

Ik heb hier soms meegelezen maar nooit iets gepost nog.
Ik ben dan ook net zwanger, ik zou nu 7,5 weken zijn
maar maandag bij de verloskundige leek het niet goed.....
De groei van ons ukkie zou zijn gestopt rond week 5 (is gewoon veel
te klein) en er was geen hartje...
De vk noemde 2 opties: of wachten op mn miskraam, of een curretage.
Ik heb er natuurlijk heel veel over nagedacht en ik kan het niet aan om te blijven wachten.. dat vreet aan me. Je weet dan dat er nog iets rottigs komt, maar wanneer??? en het idee van een dood vruchtje nu nog in me, staat me zo tegen. Voor mn gevoel kan ik weer beter verder als het letterlijk eruit is.......
Dus curretage? Tja. Ook geen pretje maar je moet wat.
Ik wil nog een paar dagen wachten en dan denk ik dat ik de vk weer ga bellen....

Is er iemand die ook zoiets heeft meegemaakt?
Is het soms ook nog goedgekomen bij iemand? (opeens sinds vandaag heb ik weer hoop.. stom he.. terwijl ik me allang niet meer zwanger voel, alle kwaaltjes zijn weg en het is gewoon te klein, de embryo, maar het is het verzetten ertegen denk ik)
Alle reacties zijn welkom, want ik weet het ff niet meer
 
Sjee zeg, wat erg voor je!!
Nee, heb hier zelf geen ervaring mee, maar kan me heel goed indenken dat als je het eenmaal weet hier ook snel mee wilt handelen. 'Wachten' duurt al zo lang,,

Meid, veel sterkte!!
 
Hoi Happy,

Wat een vervellend nieuws! Aller eerst wil ik je heel veel sterkte wensen.

Ik heb ook zoiets als jou meegemaakt. Met de echo van 9 weken bleek dat bij mij het vruchtje ook gestopt was met 5,5 week. Als het fout gaat gaat het meestal dan fout omdat het hartje dan moet gaan kloppen.
2 dagen nadat ik die echo heb gehad begon ik te bloeden, dit heeft 1,5 week geduurd en uiteindelijk ben ik toch gecurreteerd omdat niet alles af was gekomen.
Ik kan je zeggen dat dit geen pretje was want het bloeden was heftig.
Ik vond de curretage heel erg meevallen, heb daarna wel 1 dag in bed gelegen.
Het gevoel dat het toch mischien nog goed zit heb ik ook even gehad helaas was dit gewoon mijn eigen hoop.

Van de gyn moest ik naar de curretage een keer op mijn ongi wachten en daarna mochten we het weer proberen, dit hebben we gedaan en het was toen meteen weer raak ik ben nu bijna 16 weken.

Groetjes en heel veel sterkte
Als je er straks aan toe bent, hoop ik voor je dat je net zo snel geluk zult hebben als ons.
 
Ha happy,

Ik had ook al een berichtje geplaatst bij jouw verhaal op een ander topic, want ik wil je toch heel graag iets zeggen.
Ik zou de curretage niet doen en nog afwachten, want een nicht van mij heeft precies hetzelfde gehad. Ze zeiden dat het vruchtje gestopt zou zijn met groeien want het zag eruit als 5 weken. Zij was toen al 8 weken zwanger. Ze zagen ook geen hartje. Ze hebben haar naar huis gestuurd omdat ze wilden afwachten of er 2 weken later nog steeds geen hartactie zou zijn. Ze kon namelijk korter zwanger zijn dan ze zelf dacht. Misschien is dat bij jou ook wel zo. een echo met 7,5 week is zo vroeg en als je dikke pech hebt en je bent iets korter zwanger dan zien ze dus niets.
Zij kreeg goed nieuws want toen ze na 2 weken weer kwam, was er hartactie! Dat zou bij jou ook zo kunnen zijn.
Heeft de vk het hier niet over gehad???? Bij ons in de stad doen ze daarom pas vanaf 10 weken een echo omdat er dan zeker een hartje moet kloppen en je dus gelijk zekerheid hebt.

sterkte ermee, ik weet zelf hoe erg het is om in onzekerheid te zitten. Ik heb vorig jaar een miskraam/bleoding gehad met 6 weken, maar werd na de echo ook in onzekerheid naar huis gestuurd omdat ze nog iets zagen zitten. Na twee weken bleken er nog geen hartje te kloppen en was het vruchtje al door mijzelf afgestoten zonder dat ik dat wist. waarschijnlijk met plassen of poepen meegekomen. Ik weet dus hoe moeilijk het is om tussen angst en hoop te leven, maar het is de moeite waard. Stel je voor dat je wel korter bent...... dan laat je misschien een levend vruchtje curreteren daar wil je toch niet aan denken.

xxxx
 
Hoi Happy,

Ik zag je berichtje ook al staan bij de juli 2009 topic. Ik zit bijna in hetzelfde schuitje als jij. Afgelopen maandag had ik ook een echo (inwendige echo) en zagen ze geen hartje.

Mijn arts heeft gezegd dat het nog iets te vroeg kan zijn (6w, 3 dgn). Maar bij 7 weken moet er toch echt een kloppend hartje zichtbaar zijn. Ze geeft me hier nog 50% kans op. Anders is het foute boel. Dat zijn toch echt haar woorden en het is een hele kundige arts die ik heb.

Als ik echter de berichten hier lees, dan krijg ik wel twijfels. Bij sommige mensen komt er toch nog later hartactie. Maar is dat ook met een inwendige echo in eerste instantie gemeten of met een gewone echo?

Ik begrijp helemaal hoe je jezelf voelt. Ik zweef nu ook tussen hoop en wanhoop. Bij mij is de zwangerschap door ICSI tot stand gekomen en dat betekent dat ik al een hele lange weg heb afgelegd. Dat wordt me nu dus weer "afgepakt" en dat doet vreselijk veel pijn en voelt heel oneerlijk. Ik ben ook echt helemaal aan het einde van mijn latijn. Mijn man houdt de moed er nog in voor vrijdag en dat is heel lief. Ik vind dat zelf heel moeilijk.

Weet dat ik met je meeleef en bij deze een dikke knuffel!
Esther
 
Hoi meiden,

Tot zover al bedankt voor jullie reacties.
Ja de vk heeft het ook wel over een kortere zwangerschap gehad dan ik denk, maar... dit is bijna niet mogelijk.
Ik heb een erg regelmatige cyclus en ik kon behoorlijk met zekerheid zeggen hoe lang ik nu zwanger denk te zijn. En ook de vk sloot de mogelijkheid van toch nog zwanger zijn eigenlijk uit.
Ok misschien nog 10% kans.. zoiets.
Maar ik heb sowieso weer een afspraak bij haar staan hoor:
1 december, dus twee weken later na maandag.
En dan krijg ik weer een (vaginale) echo, om echt met zekerheid
te zeggen hoe het ervoor staat.
Ik moet zeggen dat ik die 2 weken wachten heel frustrerend vind,
ik zit nu nog maar op de 3e dag na het nieuws!!!
Maar hoop zullen we houden hoewel ik het eigenlijk allemaal al
voorbij zie gaan, ik ga allang van het slechtste nieuws uit omdat
het anders weer zo'n pijn zal doen.

Moet er ook bij vertellen dat ik me totaal niet meer zwanger voel.
alle kwaaltjes en gevoelens die ik in het prille begin had,
zijn verdwenen. Van pijnlijke borsten tot misselijkheid: ik voel niks meer, voel me weer net als anders.
Dus van binnen WEET ik eigenlijk wel dat het mis is. Ongelooflijk hoe je dat zo pril al kan voelen als mama, want je bent al mama op het moment dat je weet dat je zwanger bent.. vind ik.

 
esther, vraagje..
was jouw vruchtje maandag ook te klein, of konden ze alleen
geen hartje vinden? Want als dat laatste zo is, is er zeker nog kans hoor!!! Bij mijn eerste zwangerschap was het hartje ook niet meteen bij de eerste echo (vaginaal) te zien.. en bij de 2e echo wel !!!
Gezond en wel.
 
Nee, ze heeft niets gezegd dat het te klein zou zijn. Het was wel even duwen met het echo-apparaat (inwendig) en omdat het vruchtje hoog in mijn baarmoeder zit, kon ze het niet zo goed zien. Ze zei wel dat het vruchtzakje en dooierzak goed te zien was, maar niets over te klein zijn.

Ik houd nog wel een beetje hoop, maar voel me ook bijna niet zwanger. Hoewel in de loop van de dag bij mij de pijn in mijn borsten toeneemt en daar heb ik nu wel last van. Verder heb ik nergens last van en dat wil ik zo graag. Je zoekt zo naar tekentjes van zwangerschap...

Ik probeer een beetje hoop te houden. Nog even aftellen en dan is het vrijdagochtend en om 9.00 uur hebben we de echo. Erg spannend!

Bedankt nog even voor je berichtje; dat geeft toch weer een beetje hoop en steun!

Voor jou ook veel sterkte!
Esther
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan