Hallo,
Hier ben ik dan helaas weer, heb vorig jaar januari (2006) een miskraam gehad met 7 wkn en mijn verhaal daarna op dit forum gezet.
Begin februari (2007) had ik weer een positieve test, en het voelde ook goed, last van honger/veel eten en stemmingswisselingen (hihi arme medemensen). Maar toen ik bijna 6 weken was kreeg ik weer bloedverlies, maar het was heel weinig en ik had nog sex gehad dus had ik de hoop dat het daardoor kwam. Een week later kreeg ik helaas weer bloedverlies en mn zwangerschapsverschijnselen werden minder, dus ik wist dat het weer mis was. Helaas, volgende keer beter dacht ik nog. Ik had er veel minder moeite mee dan de vorige keer. Bij elke keer bloedverlies dacht ik: oke nu komt het. De vorige miskraam had ik een paar uur buikpijn (wel erge) en toen verloor ik het vruchtje en was het over. Dus ik dacht dat het nu ook zo zou gaan. Maar het kwam dus maar niet. Met 8,5 wk een echo gehad, zoals ik al verwachtte een leeg vruchtzakje met een bloeding. Weer naar huis om af te wachten, dat leek me het beste. Na nog een week begon ik het toch wel vervelend te vinden, ik durfde ook niet naar mn werk omdat ik 80km verderop werk, dus ik kan niet effe naar huis als er wat is. Dus afspraak gemaakt met de gyn, gisteren daar geweest en het was groter geworden en er zat allemaal weefsel, de gyn dacht dat het weefsel gewoon vocht vasthoudt of dat het een mola is, maar sowiezo verstandig om het weg te halen. Dus hele middag in het ziekenhuis geweest gister om operatie (curretage) te regelen en bloedonderzoek enzo. Omdat ik een bloedstollingsziekte heb (von Willebrand) moest er ook nog met de internist worden overlegd en die vond dat we goed moeten oppassen met een operatie en dus moet ik daar extra medicijnen voor etc.
Ik heb voor maandag een afspraak voor curretage, maar het is dus nog de vraag of het dan doorgaat want misschien wil de internist nog wachten op meer uitslagen van bloedonderzoek ofzo, pff gedoe.
Net belde de gyn dat het dus wel een mola is, echt balen, dat wordt dus zo een jaar niet zwanger worden.
Zijn er nog andere meiden die ervaring hebben met een mola? (niet te enge verhalen alsjeblieft). Baal er gigantisch van, was ik net zo ver dat ik vrij relaxed was onder de miskraam, krijgen we dit gedoe.
Nou in ieder geval alvast bedankt voor jullie luisterende oor.
Lin
Hier ben ik dan helaas weer, heb vorig jaar januari (2006) een miskraam gehad met 7 wkn en mijn verhaal daarna op dit forum gezet.
Begin februari (2007) had ik weer een positieve test, en het voelde ook goed, last van honger/veel eten en stemmingswisselingen (hihi arme medemensen). Maar toen ik bijna 6 weken was kreeg ik weer bloedverlies, maar het was heel weinig en ik had nog sex gehad dus had ik de hoop dat het daardoor kwam. Een week later kreeg ik helaas weer bloedverlies en mn zwangerschapsverschijnselen werden minder, dus ik wist dat het weer mis was. Helaas, volgende keer beter dacht ik nog. Ik had er veel minder moeite mee dan de vorige keer. Bij elke keer bloedverlies dacht ik: oke nu komt het. De vorige miskraam had ik een paar uur buikpijn (wel erge) en toen verloor ik het vruchtje en was het over. Dus ik dacht dat het nu ook zo zou gaan. Maar het kwam dus maar niet. Met 8,5 wk een echo gehad, zoals ik al verwachtte een leeg vruchtzakje met een bloeding. Weer naar huis om af te wachten, dat leek me het beste. Na nog een week begon ik het toch wel vervelend te vinden, ik durfde ook niet naar mn werk omdat ik 80km verderop werk, dus ik kan niet effe naar huis als er wat is. Dus afspraak gemaakt met de gyn, gisteren daar geweest en het was groter geworden en er zat allemaal weefsel, de gyn dacht dat het weefsel gewoon vocht vasthoudt of dat het een mola is, maar sowiezo verstandig om het weg te halen. Dus hele middag in het ziekenhuis geweest gister om operatie (curretage) te regelen en bloedonderzoek enzo. Omdat ik een bloedstollingsziekte heb (von Willebrand) moest er ook nog met de internist worden overlegd en die vond dat we goed moeten oppassen met een operatie en dus moet ik daar extra medicijnen voor etc.
Ik heb voor maandag een afspraak voor curretage, maar het is dus nog de vraag of het dan doorgaat want misschien wil de internist nog wachten op meer uitslagen van bloedonderzoek ofzo, pff gedoe.
Net belde de gyn dat het dus wel een mola is, echt balen, dat wordt dus zo een jaar niet zwanger worden.
Zijn er nog andere meiden die ervaring hebben met een mola? (niet te enge verhalen alsjeblieft). Baal er gigantisch van, was ik net zo ver dat ik vrij relaxed was onder de miskraam, krijgen we dit gedoe.
Nou in ieder geval alvast bedankt voor jullie luisterende oor.
Lin