Help even aub (slapen Tyche)

A

Anoniem

Guest
Zoals jullie weten slaapt Tyche eigenlijk altijd al slecht. Op advies van het consultatiebureau hebben we nu een 3 weken plan.
We moeten gewoon een vast ritueel hebben met naar bedje gaan. Tyche moet in haar eigen bed gaan slapen zeg maar. En dan moet ik haar maar laten huilen als ze dat doet. En dan na 3 weken moet ze gewend zijn daaraan.

Nou ik vind het erg moeilijk. Ze schreeuwt namelijk echt moord en brand. En roept 'mama mama mama' heel zielig.

's Avonds heb ik eventueel manlief nog die me erdoorheen helpt maar nu met heb ik haar net in bedje gelegd voor haar dutje en ze blijft maar huilen en mij roepen.
Ik sta echt op t punt om op te geven maar weet dat ze het dan altijd zo zal blijven doen.
Ik moet doorzetten maar hoe????
Kan er zelf wel van janken.

Groetjes een hopeloos machteloze Kirsten
 
Heb je ook “richtlijnen” gekregen?
Dus hoe lang mag je haar laten huilen voordat je naar haar toe gaat?

Ga je wel naar haar toe om har alleen maar terug te leggen. Dus verder geen aandacht of iets anders alleen consequent terugleggen. Tot je een ons weegt...
 
...vergeet niet dat je dochter gewent is wel aandacht van je te krijgen (tenminste dat maak ik op uit je stukje) dus nu is het extra raar voor haar. Dat ze gewoon moet gaan slapen en d’r moeder doet ook nog anders. Hopelijk is het wel een kwestie van doorzetten en wennen. Regelmaat en eenduidigheid geven een kind echt rust alleen heeft het even nodig, gaat dat niet van de ene op de andere dag.

Veel sterkte!!!
 
Phoeh! Ik wens je veel sterkte en doorzettingsvermogen.
Ook ik heb die methode es geprobeert toen Finn zo slecht sliep en ik werd er helemaal gek van (Finn ook trouwens).
Maar ik kan me goed voorstellen dat het CB die methode wil proberen.
Ze moet toch echt door gaan krijgen dat ze in d'r bedje moet slapen.
En anders is zij één van die kindjes die weinig slaap nodig hebben en gewoon niet moe zijn overdag.
Mijn neef heeft precies hetzelfde. Die heeft maar 4 uur slaap nodig en dat was als kind al zo.

Nogmaals: sterkte!!!

Tessie
 
He Kirsten
Als ze echt niet willen... dan willen ze niet...
En ik spreek uit ervaring! Je kan het een uur aankijken maar daar worden ze niet rustiger van...
Ik ga er van uit dat het een fase is.. en heb mezelf maar even er bij neer gelegd..
Goed, dan gaan we toch teletubbies kijken tot aan vervelens toe, bijt ik haar in haar oortje en hebben we (ookal tol ik op mijn beentjes) grote pret...

Ga overdag lekker met haar eropuit, wandelen enzovoort... valt ze van zelf wel in slaap..

Sterkte
 
Heej Toulouse (en tessie en dani),
Dank dat je me wou afleiden maar had al even een vriendin gebeld ter afleiding. Dus was 'offline'. Tyche is na een half uur huilen gaan slapen maar nu alweer wakker zucht..
Als ik haar in bed leg is ze ook echt moe dus het is niet zo dat ze de slaap niet nodig heeft en nu ze maar zo kort heeft geslapen zal ze hoogstwaarschijnlijk straks weer vervelend worden.
Overdag ga ik er heel veel met haar uit. Lekker wandelen en shoppen (ohoh) en ik denk dat het gewoon wennen is. Het is wel raar voor haar maar ik vind echt dat we moeten volhouden want nu wordt ze ook al niet meer in de nacht wakker. Het is echt het 'naar bedje brengen'.
Toch bedankt voor alle tips.
Ik had geen richtlijnen meegekregen hoe lang ik haar moest laten huilen. Maar het klinkt vaak wel langer als dat het in werkelijkheid is heb ik wel gemerkt.
Bedankt.
 
hoi
oh wat vervelend joh... en zeer moeilijk het huilen te negeren , dat gaat echt spelen op je moedergevoelens. heavy!
ik hoop dat je misschien wat aan mijn stukje hebt? ik weet niet of het te vergelijken is...
ik werk op een kinderdagverblijf en daar hadden we een jongetje die ook moord en brand schreeuwde als hij naar bed moest.
het bleek dat hij thuis altijd op de arm werd gehouden en eingelijk niet zelf ik kon slapen.
zo sliep hij vanaf een maand of 4 dat hij bij ons kwam tot een maand of 10 alleen maar in een wipstoel wiegend.
nu waren mijn collega en ik dat een beetje zat. we hadden zoiets hij kan toch niet tot zijn 2e in een wipstoel slapen.?
we zijn toen consequent bezig gegaan met het jongetje in bed leggen.... je raad het al moord en brand en hele slaapkamer wakker.
we zijn toen bij hem gebleven de eerste paar keer.. op zijn ruggetje wrijven en vooral zo zitten dat hij je kon zien.
na een week of 2 zaten we nog bij hem maar zonder lichamelijk contact.
weer een week later , bleven we even bij hem staan, vertelden hem dat we naar de andere kindjes ( in ons geval ) gingen en zo weer kwamen kijken bij hem...
en nu leggen we hem in bed, geven hem een kus en aai over zijn bol en hij slaapt zowaar 2 uur achtereen zonder drama.
ik denk dat het een kwestie is van een ritueel bouwen waar hij aan gewend is geraakt.
en t gaat nu supergoed!
wij blij, het jongetje blij want die heeft heerlijk geslapen en papa en mama blij
ik weet niet of je hier wat aan hebt, want een crecheverhaal is heel anders en t is dan niet je eigen kind, maar misschien heb je wat aan t ritueel van er ff bij zitten en dat langzaamaan afbouwen.
t kost veel energie, maar werpt na een tijdje wel zijn vruchten af
heel veel succes gewenst
liefs sandra mv annique
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan