help..het is echt waar

Och meid, dat is hier al jaren geleden dat ik de eerste grijze haar ontdekte!
Ik laat ze vooralsnog gewoon zitten (vriendlief doet wel eens een poging ze eruit te trekken). Verven kan altijd nog.
Zolang ik niet kaal wordt (zoals Jurgen, hahaha!), maak ik me niet zo druk.

Groetjes,
Ellen mv Julian
 
Haha,lekker dan Ilja,aan jou hebben we wat!
Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik mijn haar al zo lang verf,dat ik mijn eigen haarkleur niet eens precies weet,erg toch!
Ik geloof niet dat ik al grijze heb,tenminste,dat blijf ik mezelf maar voorhouden....
Lang leve de haarverf zullen we maar zeggen...
Zeggen we over een jaartje of tien allemaal; Lang leve de botox?
Groetjes Tanja
 
Bedankt Ilja voor de uitleg voor wat de toekomst mij brengt!!! haha
Oh Sandra wat erg! Je hebt m er toch wel uitgetrokken haha! Gelijk naar de kapper of haarspoeling halen!!!
Liefs Esther
ps ben je er al een beetje overheen??
 
WHAHHAHHA Ilja! wat een leven heb jij, hahahha! Ik pas nooit en nergens iets! Thuis passen dingen toch het lekkerste! ( En een hele grote stapel die uiteindelijk niet past dus.... dat maar achterwege latend...)

Maar sandra! Niks mis met verven hoor! Mijn haar word zo vaak geverfd dat ik en mensen om mij heen niet eens weten wat mijn echte haarkleur nou precies is!
Misschien wel grijs...!
Nu is het blond maar dat kan volgende week veranderd zijn in rood of bruin of zo!

Kus, marieke
 
Ik vond mijn eerste grijze haar (ja, echt erg...) op mijn 18e verjaardag   !!! Dat was niet zo'n fijn cadeautje... En omdat ik bijna zwart haar van mezelf heb valt iedere grijze haar ook eens lekker op, fijn hoor! De eerste jaren kon ik ze nog uittrekken, maar inmiddels ben ik alweer járen aan het verven want als ik ze allemaal uittrek heb ik a) er een full-time baan aan, en b) houd ik geen haar meer over! Hier dus ook: lang leve de haarverf!

Was ik trouwens helemaal blij, er is een nieuwe haarverf op de markt die maar 10 minuten hoeft in te werken, dus ik op pad naar de Etos. Maar helaas, natúúrlijk is 'ie er niet in mijn kleur, grrrrrr...

Groetjes,
Myrna

PS: Ilja, wat een feest van herkenning als ik jouw stukje lees! Nou ja, feest...
 
Terug
Bovenaan