Hoi!
Wij hadden 3 weken geleden een kabouter in huis (had het zelf nog niet gemerkt, de wasmand zat nog net zo vol....)
Die kabouter was er ineens, zomaar uit het niets. Ik liep met Lucas de trap op en toen verstijfde hij ineens. Hij klampte zich aan mij vast en vast serieus bang. De kabouter was een boze kabouter.
Toen ik de volgende ochtend zijn kamertje in kwam, moest ik ook gelijk het licht van hem aan doen en hij begon er weer over.
Na een paar dagen, deed ik net of ik de kabouter zag. Hij had het er niet over gehad, maar ik zei uit mij zelf; Dag kabouter! Wat doe jij hier? Volgens mij ben je verdwaald. Heb hem toen zogenaamd bij zijn handje gepakt, de voordeur open gedaan en hem buiten de deur gezet en gezegd dat het bos vlakbij was en dat de paddestoel daar was. Heb ook op een hele vriendelijke manier tegen de kabouter gepraat en niet boos gedaan, want dan zou ik bevestigen dat hij boos was.
Sindsdien is het over. Hij zei gelijk tegen oma dat mama de bouter buiten had gezet en dat hij de paddestoel ging zoeken.
Een paar dagen later liepen wij te wandelen en toen kwamen wij langs een tuin, waar nep paddestoelen en een lachende kabouter in stond.
KIJK!!!! Mama een bouter!! Voor hem was dat de bevestiging dat de bouter buiten hoort en niet binnen.
Boze tijgers horen ook niet binnen. Ze zijn, net als de kabouter vast boos omdat ze verdwaald zijn. Dat vriendelijk buiten de deur zetten heeft geholpen en ik hoor hem er nu niet meer over.
Succes!!
Groetjes,
cynthia
Wij hadden 3 weken geleden een kabouter in huis (had het zelf nog niet gemerkt, de wasmand zat nog net zo vol....)
Die kabouter was er ineens, zomaar uit het niets. Ik liep met Lucas de trap op en toen verstijfde hij ineens. Hij klampte zich aan mij vast en vast serieus bang. De kabouter was een boze kabouter.
Toen ik de volgende ochtend zijn kamertje in kwam, moest ik ook gelijk het licht van hem aan doen en hij begon er weer over.
Na een paar dagen, deed ik net of ik de kabouter zag. Hij had het er niet over gehad, maar ik zei uit mij zelf; Dag kabouter! Wat doe jij hier? Volgens mij ben je verdwaald. Heb hem toen zogenaamd bij zijn handje gepakt, de voordeur open gedaan en hem buiten de deur gezet en gezegd dat het bos vlakbij was en dat de paddestoel daar was. Heb ook op een hele vriendelijke manier tegen de kabouter gepraat en niet boos gedaan, want dan zou ik bevestigen dat hij boos was.
Sindsdien is het over. Hij zei gelijk tegen oma dat mama de bouter buiten had gezet en dat hij de paddestoel ging zoeken.
Een paar dagen later liepen wij te wandelen en toen kwamen wij langs een tuin, waar nep paddestoelen en een lachende kabouter in stond.
KIJK!!!! Mama een bouter!! Voor hem was dat de bevestiging dat de bouter buiten hoort en niet binnen.
Boze tijgers horen ook niet binnen. Ze zijn, net als de kabouter vast boos omdat ze verdwaald zijn. Dat vriendelijk buiten de deur zetten heeft geholpen en ik hoor hem er nu niet meer over.
Succes!!
Groetjes,
cynthia