Oeps...hier wordt de mascara ook vloeibaar...
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Help... ik kom er niet uit....
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Ik vind het moeilijk om hier op te reageren omdat ik het zelf (gelukkig) niet heb meegemaakt. En het is toch iets heel persoonlijks.
Maar ik hoop dat, mocht ik het ooit mee maken, ik mijn vader of moeder het geluk van een nieuwe liefde gun. En dat ik dit los kan zien van mijn eigen verdriet om de andere (overleden) ouder. Ik kan me voorstellen dat je het moeilijk vindt om iemand anders op de plaats van je vader te zien, maar hij zal nooit deze plek innemen. En ik denk dat het heel fijn kan zijn om je moeder weer gelukkig te zien. Ook om te zien dat ze niet meer altijd alleen is (met feestdagen etc.). Ik zou proberen om met je moeder een heel open gesprek aan te gaan over jou verdriet om je vader en de moeite die jij daarom hebt met haar nieuwe vriend. Dan kan zij ook aangeven hoe zij in haar relatie staat en hoe ze haar verdriet om je vader vorm geeft. Maar daarnaast hoop ik dat je het op kan brengen om hem ook te ontmoeten en hun geluk een kans te geven.
Ik weet niet of uitstellen zin heeft. Denk je dat je over een maand of twee anders in het verdriet om je vader staat dan nu?
Maar nogmaals, het is denk ik heel moeilijk en ik ben blij dat ik het niet heb meegemaakt.
Sterkte ermee.
Groetjes,
Geeske.
Maar ik hoop dat, mocht ik het ooit mee maken, ik mijn vader of moeder het geluk van een nieuwe liefde gun. En dat ik dit los kan zien van mijn eigen verdriet om de andere (overleden) ouder. Ik kan me voorstellen dat je het moeilijk vindt om iemand anders op de plaats van je vader te zien, maar hij zal nooit deze plek innemen. En ik denk dat het heel fijn kan zijn om je moeder weer gelukkig te zien. Ook om te zien dat ze niet meer altijd alleen is (met feestdagen etc.). Ik zou proberen om met je moeder een heel open gesprek aan te gaan over jou verdriet om je vader en de moeite die jij daarom hebt met haar nieuwe vriend. Dan kan zij ook aangeven hoe zij in haar relatie staat en hoe ze haar verdriet om je vader vorm geeft. Maar daarnaast hoop ik dat je het op kan brengen om hem ook te ontmoeten en hun geluk een kans te geven.
Ik weet niet of uitstellen zin heeft. Denk je dat je over een maand of twee anders in het verdriet om je vader staat dan nu?
Maar nogmaals, het is denk ik heel moeilijk en ik ben blij dat ik het niet heb meegemaakt.
Sterkte ermee.
Groetjes,
Geeske.
Ah, we zaten kennelijk tegelijk te typen. Zie dat je zelf ook al weer gereageerd hebt.
Heel veel sterkte met het verwerken van je verlies. Ik vind het dapper dat je er zo tegenaan kunt kijken en er mee om wilt gaan.
Sterkte.
Groetjes,
Geeske.
Heel veel sterkte met het verwerken van je verlies. Ik vind het dapper dat je er zo tegenaan kunt kijken en er mee om wilt gaan.
Sterkte.
Groetjes,
Geeske.
Ik heb er gelukkig ook geen ervaring mee, maar ik denk dat je inderdaad moet proberen iedereen een gelukkig leven toe te wensen. En wie weet beter wat een gelukkig leven is als de persoon zelf. Anderen hebben ons niet nodig om te vertellen waar ze gelukkig van worden. En bedenk het inderdaad zoals al eerder beschreven... Die man maakt je moeder gelukkig, en hij geeft om haar. Hij is heus niet van plan je vaders plek in te nemen, maar gaat je moeder helpen in alle dingen die haar bezighouden. Niet als verrader, maar als steun en toeverlaat. Dat zou ook een hele geruststelling kunnen zijn.
Geef 'm een kans, het valt vast mee.
Liefs Nelleke
Geef 'm een kans, het valt vast mee.
Liefs Nelleke
Hoi
Mijn ouders zijn in mijn pubertijd gescheiden na 25 jaar huwelijk!
MIjn moeder had vrij snel daarna een relatie met een oude vriend van de familie.
Dit vonden wij ook verschrikkelijk moeilijk, konden ook niet echt blij zijn.
Mijn moeder deed ons niks te kort en de twee oudste woonde zelf al samen en ik en mijn andere zus gingen ook al bijna op onszelf.
Langzamer hand wende we aan de situatie, maar we bleven het moeilijk vinden.
Toch koos mijn moeder voor haar geluk. Ze bleef goed voor ons, maar met hem in haar leven.
Na ik denk een paar jaar wilde ze trouwen.
Ik was de jongste van ons vier meiden. Ze had 2 dochters gevraagd om getuige te zijn, mijn zussen hebben beide nee gezegd....omdat ze dat niet konden...wij waren gewoon emotioneel nog helemaal niet klaar met de scheiding.
Ik ben toen naar mijn moeder gestapt, als jongste en heb gezegd dat ik heel graag haar getuige wilde zijn..
Wij hadden het nog steeds heel moeilijk met het feit dat onze ouders uit elkaar waren en het voelde als verraad dat we dan getuige gingen bij een nieuw huwelijk
Toch nam ik de beslissing om voor mijn moeder en haar man te kiezen. Voor haar geluk....ik werd haar getuige!
Ze is mijn mama, ze zorgt altijd verschrikkelijk goed voor ons en ik wilde haar gelukkig zien.
Nu ben ik daar zo blij om. Haar man is in de loop der jaren een soort tweede vader voor ons geworden. Onze kinderen waren helemaal gek op hem. Alles kon en hij was altijd lief voor hen (11 stuks)
Nu is hij twee weken na de geboorte van Chris overleden aan longkanker.
Wij alle 4 de dochters hebben het er zo moeilijk mee gehad dat hij overleed.
We zijn heel veel van hem gaan houden in die jaren.
Iedereen zag in dat hij mijn moeder nog 15 jaar zoveel geluk heeft gebracht.
Door hun relatie had zij opnieuw geluk gevonden. Dat is echt goud waard.
Alsjeblieft zet je zorgen en gevoelens voor je moeder opzij.
Gun haar nieuw geluk, want ook zij heeft maar 1 leven en moet daar uithalen wat er in zit. Je kan tegen haar vriend ook vertellen dat je het best moeilijk vindt omdat je je vader zo mist. Dat zal hij goed begrijpen en dan maak je het ook bespreekbaar.
Dat is voor je moeder en voor hem prettig.
En ... je vader heeft heel veel van je moeder gehouden...dat blijft hij doen.
maar hij zal haar ook gelukkig willen zien.
Wat zij hadden wordt hun nooit meer afgenomen, dat zit diep van binnen.
Succes!
Pascal
Mijn ouders zijn in mijn pubertijd gescheiden na 25 jaar huwelijk!
MIjn moeder had vrij snel daarna een relatie met een oude vriend van de familie.
Dit vonden wij ook verschrikkelijk moeilijk, konden ook niet echt blij zijn.
Mijn moeder deed ons niks te kort en de twee oudste woonde zelf al samen en ik en mijn andere zus gingen ook al bijna op onszelf.
Langzamer hand wende we aan de situatie, maar we bleven het moeilijk vinden.
Toch koos mijn moeder voor haar geluk. Ze bleef goed voor ons, maar met hem in haar leven.
Na ik denk een paar jaar wilde ze trouwen.
Ik was de jongste van ons vier meiden. Ze had 2 dochters gevraagd om getuige te zijn, mijn zussen hebben beide nee gezegd....omdat ze dat niet konden...wij waren gewoon emotioneel nog helemaal niet klaar met de scheiding.
Ik ben toen naar mijn moeder gestapt, als jongste en heb gezegd dat ik heel graag haar getuige wilde zijn..
Wij hadden het nog steeds heel moeilijk met het feit dat onze ouders uit elkaar waren en het voelde als verraad dat we dan getuige gingen bij een nieuw huwelijk
Toch nam ik de beslissing om voor mijn moeder en haar man te kiezen. Voor haar geluk....ik werd haar getuige!
Ze is mijn mama, ze zorgt altijd verschrikkelijk goed voor ons en ik wilde haar gelukkig zien.
Nu ben ik daar zo blij om. Haar man is in de loop der jaren een soort tweede vader voor ons geworden. Onze kinderen waren helemaal gek op hem. Alles kon en hij was altijd lief voor hen (11 stuks)
Nu is hij twee weken na de geboorte van Chris overleden aan longkanker.
Wij alle 4 de dochters hebben het er zo moeilijk mee gehad dat hij overleed.
We zijn heel veel van hem gaan houden in die jaren.
Iedereen zag in dat hij mijn moeder nog 15 jaar zoveel geluk heeft gebracht.
Door hun relatie had zij opnieuw geluk gevonden. Dat is echt goud waard.
Alsjeblieft zet je zorgen en gevoelens voor je moeder opzij.
Gun haar nieuw geluk, want ook zij heeft maar 1 leven en moet daar uithalen wat er in zit. Je kan tegen haar vriend ook vertellen dat je het best moeilijk vindt omdat je je vader zo mist. Dat zal hij goed begrijpen en dan maak je het ook bespreekbaar.
Dat is voor je moeder en voor hem prettig.
En ... je vader heeft heel veel van je moeder gehouden...dat blijft hij doen.
maar hij zal haar ook gelukkig willen zien.
Wat zij hadden wordt hun nooit meer afgenomen, dat zit diep van binnen.
Succes!
Pascal
Jee Pascal, wat een ontroerend verhaal! Ik vindt het heel mooi om te lezen dat jij zo sterk bent geweest en heb gekozen voor je moeder. En dat jou moeder heel erg gelukkig is geweest dat is toch het belangrijkste geweest. Het lijkt me ook heel erg moeilijk voor jou moeder dat ze haar partner heeft verloren. Ik hoop haar leven weer een beetje op de rit is want het is zo zwaar om iemand van wie je zoveel houdt te verliezen...
Ik ben door de reacties van de meiden er eens goed over na wezen denken en ik moet het echt proberen los van elkaar te zien, de relatie nu en die ze had met mijn vader.
Ik moet mijn eigen stomme gevoelens proberen in positief te draaien want misschien is alles wel helemaal niet zo zwart als ik het nu zie.
Ik ga heeeel diep adem halen en dat egoisme overboord gooien en proberen mee te helpen aan mijn moeders geluk. Ze is 59 jaar en heeft nog heel veel jaren voor de boeg.
Wie weet is hij ook heel aardig voor Enzo en klikt dat. Dat is ook leuk voor Enzo want zijn andere opa is ook overleden.
Nou, heftig allemaal he
liefs
di silva
Ik ben door de reacties van de meiden er eens goed over na wezen denken en ik moet het echt proberen los van elkaar te zien, de relatie nu en die ze had met mijn vader.
Ik moet mijn eigen stomme gevoelens proberen in positief te draaien want misschien is alles wel helemaal niet zo zwart als ik het nu zie.
Ik ga heeeel diep adem halen en dat egoisme overboord gooien en proberen mee te helpen aan mijn moeders geluk. Ze is 59 jaar en heeft nog heel veel jaren voor de boeg.
Wie weet is hij ook heel aardig voor Enzo en klikt dat. Dat is ook leuk voor Enzo want zijn andere opa is ook overleden.
Nou, heftig allemaal he
liefs
di silva