Help , (ik moet even van me afschrijven)..

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoihoi meiden,

Vorige week heb ik al een topic geopent omdat ik alsmaar zo'n last had van (voor)weeën. Nu zijn we inmiddels een week verder en de pijn die neemt toe.

Vorige week woensdag moest ik toch al naar het spreekuur toe van de verloskundige, dit toen aangekaart en een inwendig onderzoek gehad. Geen ontsluiting. Het kindje was wel volledig ingedaald.

Donderdagavond nog meer pijn en harde buiken, ook het idee dat ik wat vocht verloor dus de verloskundige gebeld, weer dezelfde. Nee de klachten komen van blaasontsteking dus je moet je plas even na laten kijken, dan krijg je anti biotica en ben je er zo vanaf. Er was niks anders te wijden aan mijn klachten, ze was er heilig van overtuigd, het is blaasontsteking. Nou dat neem je maar aan dan he..

Vrijdag mijn urine laten controleren bij de huisarts, maar geen blaasontsteking. De assistente van de huisarts heeft overlegd met de huisarts en die zei dat ik aan de bel moest trekken want dit klopte niet dat ik last had van weeën terwijl er geen blaasontsteking te bekennen is.
Ik 's middags doorgebeld naar de verloskundige dat ik geen blaasontsteking heb, en weer kreeg ik dezelfde verloskundige. Ja dan moet je maar rust houden.

Het weekend ging redelijk, eigenlijk weinig harde buiken gehad of buikpijn.

Maandagavond en dinsdagavond weer ontzettende krampen/steken gehad. Zodra er een steek kwam kon ik niet meer blijven zitten omdat ze zoveel pijn deden. Nou onder de douche werden ze ook niks minder!
Vanochtend wakker geworden met menstruatiepijn, een uur lang om de 3 a 4 minuten van die krampen met pieken en dan nam het weer af.
Ik gebeld naar de verloskundige, en wat denk je, weer dezelfde.. Nou met godsgratie mocht ik langskomen..
Zij het hartje geluisterd en een beetje gevoeld, maar nee het kindje is aan het indalen,.. het zijn indalingsweeën..

Ik voel me zooo machteloos nu, iedere keer is het een ander verhaal bij haar! Nu heeft ze niks gecontroleerd, dus ook niet of ik ontsluiting heb! Wat moet ik hier nou mee? Komt het iemand bekend voor?!

Kan iemand me helpen aub?
Liefs Maaike

 
Ha maaike,

Wat een vervelend verhaal, juist die laatste weken wil je er nog even van genieten en nu zit je steeds in flinke voorweeën en dus zit je je zorgen te maken, want stel je voor dat je wel ontsluiting krijgt! Ik snap echt dat je steeds naar de vk wil voor controle. Want je zit nog voor 37 weken en je wilt natuurlijk nog niet bevallen.
Ik heb niet precies hetzelfde gehad maar heb wel weeën gehad van het indalen. 5 uur achter elkaar en het deed echt pijn, moest ze echt wegpuffen. Ook om de 3 of 4 minuten.  Ik was toen 36 weken zwanger. Tijdens de controle (diezelfde avond)  was er inderdaad ook geen onsluiting en de baby was wel ingedaald. Daarna heb ik het regelmatig gehad, zo een paar uurtjes, maar wel minder heftig!  Ik mocht toen  al thuis bevallen, dus dan ben je er veel rustiger onder. Dan denk je... als het echt gaat doorzetten dan kan ik gewoon thuis blijven.
Toen de bevalling uiteindelijk begon, kon ik wel voelen dat dat andere weeën waren. Veel regelmatiger en ze werden elke uur ook nog veel pijnlijker. Ik heb 4 uur gewacht met hele sterke regematige weeën (wegpuffen en niet meer kunnen blijven zitten en aan niets anders meer kunnen denken dan aan die wee)  voordat ik de vk liet komen, want het begon 's nachts, want ik wilde niet weer voor noppes bellen. Ik had toen 4cm.
Dus zolang je nog een beetje bezig bent en de weeën niet in kracht toenemen  hoef je niet bang te zijn dat het echte weeën zijn, want echte weeën doen 10 keer zoveel pijn en worden steeds pijnlijker.

Ik ken wel iemand met hetzelfde verhaal als jou, zij is er zelfs voor in het ziekenhuis geweest. Het was ook niets. zij beviel wel eerder met 38 weken en zei dat echte weeën toch veel sterker zijn.

Maar ja.... ondertussen zit jij er mooi mee. En een warme kruik tegen je rug/buik helpt ook niet?
 
Bedankt voor je snelle reactie!

Een kruik of een warme douche, niks helpt er tegen! Had die indalingsweeën vorige maand ookal en toen waren het alleen gemene steken als ik liep. Maar nu dus ook overdag.
Alleen het vreemde voor mij is gewoon dat vorige week het kindje volledig ingedaald was volgens die verloskundige, en nu opeens aan het indalen is!
Ik twijfel heel erg aan haar kundigheid, en ik word gewoon niet op mijn gemak gesteld door haar!
De pijntjes die ik vorige week had waren een stuk minder heftig als vanochtend en ik verlies ook slijm enzo, maar goed we zullen het allemaal wel zien! Erg vervelend in iedergeval!

Liefs Maaike
 
Nog even iets van mij:

Het indalen is een heel proces, zelfs als het kindje al vast ligt kan het nog verder indalen. Bij mij lag het nog vrij hoog toen ik ging bevallen..... tijdens de bevalling ging het meer in het bekken zakken (gruwelijk veel pijn van gehad!) . Dat gebeurt bij jou waarschijnlijk nu al. En dat is alleen maar mooi want dan hoef  het tijdens de bevalling niet meer te zakken.    Dus zolang het onregelmatig is, dus een paar uur wel en een paar uur niet dan hoef je je geen zorgen te maken! Maar lastig is het wel! Heel heel veel sterkte!
 
O, ja... over dat slijm.... dat kun je inderdaad meer gaan verliezen bij de indaling. Niets om je zorgen over te maken, had ik ook.... wel een teken dat je baarmoedermond gaat rijpen en dat je lichaam de bevalling voorbereid. Maar het kan nog weken duren voordat het echt werk begint!
 
trouwens wel raar dat ze hier een beetje geïrriteerd over doet, jij weet toch niet wanneer je ontsluiting hebt??? Dat ze daar zo moeilijk over doet. Maar hou het eens goed in de gaten... blijft het onregelmatig dan hoef je je echt geen zorgen te maken. Wordt het steeds pijnlijker met het uur dan wel aan de bel trekken.
 
Hoi Maaike,

Wat vervelend allemaal!
Ik begrijp heel goed dat het je erg onzeker maakt.
De VK is niet echt meegaand begrijp ik. Ik weet niet of zij jou ook gaat begeleiden bij de bevalling maar als ik jou was, zou ik misschien gaan kijken naar een andere VK. Er is niets zo belangrijk om je prettig te voelen bij iemand als je aan het bevallen bent.
Mijn eerste zwangerschap was een miskraam en de VK die ik toen had, reageerde echt heel vreemd. Toen ik daarna weer zwanger was van Sven kreeg ik bloedingen. Toen reageerde ze weer heel kil en stom. Dat was voor mij de druppel waardoor ik had besloten niet meer naar die VK praktijk te gaan. Ik ben toen onder controle gekomen in het ziekenhuis en daar waren (en nu weer) ze echt heel lief. Ik hoef die vrouw ook echt nooit meer te zien.
Wat ik maar wil zeggen: je moet je prettig en veilig voelen bij een VK. Als dat niet zo is: gauw iemand anders zoeken!

Groetjes en succes,
Maike
Mama van Sven, 28-7-2007, zwanger van nr. 2
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan