Een half jaar geleden heb ik een keizersnee gehad en is mijn zoon geboren. Hij lag (volgens mij) de hele zwangerschap in stuit. Ik heb 2 draaipogingen gehad, die ik trouwens erg vond meevallen. Natuurlijk duwen ze wel hard op je buik, maar als ze nog 10 pogingen haden willen doen, had ik het gedaan...
Helaas, niet gelukt. Bij ons was de keuze niet moeilijk, wij hebben gekozen voor een keizersnee. Bij een stuitbevalling is er wat extra risico voor het kind, bij een keizersnee extra risico voor de moeder. Nou, ik vertrouwde meer op mijn eigen lijf, dan op dat van mijn kleine baby.
Heel vaak gaat het goed, maar om mij heen heb ik best vaak verhalen gehoord van een gebroken armpje of een gebroken sleutelbeentje of iets dergelijks. Helemaal niet heel erg, maar ik wilde dat mijn baby niet aan doen.
Ik vond de keizersnee heeeeel erg meevallen. Je bent geopereerd en je hebt een wond, maar of het herstel langer duurt weet ik niet, dit is mijn eerste baby....
Ik bedoel, mijn vriendin die een normale bevalling had is helemaal uitgescheurd. Door alle hechtingen die niet goed genazen kon ze na 9 maanden nog niet fietsen en moest zelfs opnieuw geopereerd worden. En dan heb je het niet over een stuitbevalling....
Dus ik zou zeggen: er bestaan heel erg veel verschillende verhalen, ervaringen, meningen... Volg je hart, lees inderdaad op internet, maak de afweging.
En trouwens, het kan toch nog draaien? Hoeveel weken ben je nu??
