Als je iets gaat doen waar je zelf niet achter staat, gaat het sowieso niet werken lijkt me. Misschien als jullie samen zijn nog wel, maar wat als jij een keer alleen bent? Ga je hem dan ook laten huilen als je er niet echt achter staat? Het lijkt me voor zo'n kleintje niet duidelijk als je het soms wel soms niet doet. Dus als je er nog niet aan toe bent, moet je hem denk ik niet soms wel soms niet laten huilen.
Ik hoor inderdaad wel waker dat je ze niet kan verwennen zo jong en je ze niet moet laten huilen. Maar bij mijn dochter was het laten huilen wel even nodig. Zij kon moeilijk in haar eigen bedje slapen, maar als ze eenmaal sliep, sliep ze daar een stuk langer en beter dan bij mij op de borst of in de box. Dus ik heb haar vanaf 9 weken consequent iedere keer in haar bedje laten slapen. En dat was de eerste week veel en lang huilen. Ik ging er iedere 5 minuten even heen, hand op dr wang, speen in en fluisteren dat ze lekker mag gaan slapen. De eerste week was pittig, maar de tweede week was al een heel stuk beter en met de derde week sliep ze vaak zelfs zonder te huilen, of duurde het maar 5 of 10 minuutjes (ik merkte dat ze vooral huilde als ze een drukke dag had, beetje uitlaatklep). Maar als ze wakker werd na een goed slaapje was ze veel vrolijker en dronk ze een stuk beter dus ik wist dat het voor haar de juiste beslissing was.
Ik merkte ook wel goed het verschil tussen een moeheidshuiltje en overstuur. Als ze overstuur was, ging ik er natuurlijk niet mee door en troostte ik dr tot het weer goed was. Maar dat verschil leer je ook snel genoeg.
Iedere mama, en ieder kind, is anders. Ik wil denk ik eigenlijk alleen maar zeggen dat het soms wel een goede optie kan zijn om even te laten huilen.