<p>Ik ben nu halverwege mijn zwangerschap en tijdens mijn 1e trimester heb ik stressvolle momenten meegemaakt. Van bloedingen tot eventuele navelbreuk van de baby. Het heeft mij veel slapeloze nachten bezorgd. Gelukkig is de baby kern gezond!</p><p>Mijn schoonmoeder maakt het echter nog moeilijker voor me. Zij is continu op social media en wilt daar het liefst van de daken schreeuwen dat ze een kleinkind krijgt. Echter wil ik niets betreft mijn zwangerschap en kind op social media plaatsen. Ik vind dat sommige dingen privé zijn. Ik heb dit ook steeds aangegeven.</p><p>Mijn vriend wilt geen foto’s van ons kind op social media, daar zijn we het over eens en ik gaf aan niets van mijn zwangerschap op sociale media te willen hebben. Hierover heb ik ook de familie geinformeerd. </p><p>Nu wij het geslacht van ons kind bekend hebben gemaakt. Heeft zij het filmpje (wat mijn vriend haar heeft gestuurd, terwijl ze erbij was) hiervan zonder te vragen geplaatst op social media. Ik was aan het koken, maar heb toch met mijn vriend in mijn achterhoofd op een normale manier gevraagd of ze dat wilde verwijderen. Dat heeft zij gedaan. En als excuus dat ze niet wist dat het niet mocht. </p><p>Dit is echter niet de eerste keer dat ze ons vertrouwen schaadt. Tijdens onze 1e trimester hebben wij mijn (schoon)ouders gevraagd het nog voor zich te houden tot 3 maanden. Mijn schoonmoeder had het na 4 dagen al aan collega’s vertelt en gaf als excuus dat wij ze toch niet kennen. En met 10 weken had ze per ongeluk laten blijken dat ze het ook aan een beste vriendin van haar had vertelt. En vond dat ze dat recht had en ik het vast ook aan mijn beste vriendin had vertelt. Ze praat over ons kind alsof het van haar is en zij dezelfde rechten heeft als ik heb.</p><p>Nu zegt mijn vriend het niet erg te vinden, dat zijn moeder wat over de zwangerschap plaatst, maar mee gaat met mij hierin, omdat ik dat wil. Alsof wat we afgesproken hadden ineens veranderd is, omdat het zijn moeder is.</p><p>Nu heeft ze ook al een paar keer aangekaart een vaste dag te willen oppassen. Maar ik vertrouw haar niet met mijn kind. Mijn schoonmoeder is iemand die niet thuis kan zitten en mijn kind van hot naar her zal zeulen om de baby te kunnen showen aan iedereen. En normaliter heel de dag foto’s neemt en op social media plaatst. Ze lapt al onze verzoeken aan haar laars en heeft totaal geen respect voor onze wensen. Dus wie zegt dat ze tijdens het oppassen wel onze regels en afspraken volgt?</p><p>Ik wil echter geen ruzie met mijn vriend en hem in een onmogelijke positie plaatsen. Het liefst wil ik niet dat ze oppast, maar dat zou mijn vriend en schoonmoeder kwetsen. Ik lig hier gewoon wakker van en over te malen. Hoe ga ik hiermee om? En wat voor regels en afspraken kan ik opstellen, zodat ik mijn kind straks met een gerust hart bij mijn schoonmoeder achter kan laten?</p><p> </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Help! Mijn schoonmoeder bezorgd me stress tijdens mijn zwangerschap.
- Onderwerp starter Gebruiker10066061
- Startdatum
Is het haar eerste klein kind? Mijn schoonmoeder was in het begin ook zo. Paar keer aangesproken en toen deed ze wat minder. De oudste is nu bijna 3 jaar en ik vind hoe ze het nu doet prima. Ik heb dan geen problemen om foto's op social media te zetten, maar met mijlpalen wel pas als wij het er op hebben gezet. We snappen dat ze super trots is, maar soms is het enthousiasme net iets te.
Over het oppassen. Ik zou een keer samen om de tafel zitten, zodat jullie op een lijn zitten. Zou het op papier zetten, dan kun je er nog op terug komen, mocht het anders gaan dan is afgesproken.
Over het oppassen. Ik zou een keer samen om de tafel zitten, zodat jullie op een lijn zitten. Zou het op papier zetten, dan kun je er nog op terug komen, mocht het anders gaan dan is afgesproken.
Hey! Dit komt veel overeen met mijn situatie. Mijn schoonmoeder is niet iemand die alles op social media plaatst maar kk vertrouw haar ook niet alleen met me kleine.
Ik ben nu 35 wkn dus ze is er bijna. Ik en mijn schoonmoeder hebben heel veel (en ik bedoel ook echt veel in de 8jaar) ups en downs gehad waardoor me vertrouwen als respect is weggegaan. Ze was dolblij te horen dat ze oma werd en kan praktisch niet wachten tot de baby er is zodat ze kan winkelen etc. ermee. Nou ik vertrouw het niet om haar uren lang alleen met me kleine te laten. Ik heb ook bepaalde regels waar ik wil dat mensen zich aanhouden (zoals wasbare luiers, alleen borstmelk en organische babyproducten) ik weet dat me vriendin, me moeder en vriend hieraan gaan houden maar ik weet niet of zijn moeder dat zal doen...
Toen me vriend zei dat zijn moeder graag wilt oppassen en wandelen etc. zei ik dat ik dan wil dat iemand die ik wel vertrouw meegaat. Dat vond hij belachelijk en wilt geen politie voor zen moeder spelen... dan maar liever dagopvang zegt tie. Dit politie gedoe zou zijn moeder kwetsen. Ik heb zijn moeder niet eens gesproken sinds de laatste ruzie dat tijdens me zwangerschap was en zij laat niks van zich horen of wat dan ook dus wat moet ik hiervan denken?
Ze kan niet eens (al hoe graag ze het wilt geloven) als volwassene gedragen maar dan moet ik haar mijn kind toevertrouwen? Pfff!
Hebben het er niet meer over gehad en me vriend hoopt dat wanneer de baby er is, er een nieuwe tijd aanbreekt tussen mij en zijn moeder. We zullen zien maar zodra ik merk dat zij iets doet wat ik absoluut niet wil, dan kan ze het allemaal vergeten!
Ik zou sterk in je schoenen staan en bij je regels. Je hebt ze niet voor niets, als zij ze schaadt dan moet zij ook de consequenties ervan hebben.
Ik ben nu 35 wkn dus ze is er bijna. Ik en mijn schoonmoeder hebben heel veel (en ik bedoel ook echt veel in de 8jaar) ups en downs gehad waardoor me vertrouwen als respect is weggegaan. Ze was dolblij te horen dat ze oma werd en kan praktisch niet wachten tot de baby er is zodat ze kan winkelen etc. ermee. Nou ik vertrouw het niet om haar uren lang alleen met me kleine te laten. Ik heb ook bepaalde regels waar ik wil dat mensen zich aanhouden (zoals wasbare luiers, alleen borstmelk en organische babyproducten) ik weet dat me vriendin, me moeder en vriend hieraan gaan houden maar ik weet niet of zijn moeder dat zal doen...
Toen me vriend zei dat zijn moeder graag wilt oppassen en wandelen etc. zei ik dat ik dan wil dat iemand die ik wel vertrouw meegaat. Dat vond hij belachelijk en wilt geen politie voor zen moeder spelen... dan maar liever dagopvang zegt tie. Dit politie gedoe zou zijn moeder kwetsen. Ik heb zijn moeder niet eens gesproken sinds de laatste ruzie dat tijdens me zwangerschap was en zij laat niks van zich horen of wat dan ook dus wat moet ik hiervan denken?
Ze kan niet eens (al hoe graag ze het wilt geloven) als volwassene gedragen maar dan moet ik haar mijn kind toevertrouwen? Pfff!
Hebben het er niet meer over gehad en me vriend hoopt dat wanneer de baby er is, er een nieuwe tijd aanbreekt tussen mij en zijn moeder. We zullen zien maar zodra ik merk dat zij iets doet wat ik absoluut niet wil, dan kan ze het allemaal vergeten!
Ik zou sterk in je schoenen staan en bij je regels. Je hebt ze niet voor niets, als zij ze schaadt dan moet zij ook de consequenties ervan hebben.
Ik vond het eerst ook niets om mijn kind naar mijn schoonmoeder te brengen... maar heb mezelf streng toegesproken dat al haar eigen kinderen het overleefd hebben en ze het dus best kan. En tja, is het heel erg dat het die dag iets anders gaat dan bij jou...?
Nogmaals: ik had er ook moeite mee maar als ik nu zie dat mij dochter met veel plezier naar mijn schoonouders gaat, ben ik blij dat ik het gedaan heb.
Wat betreft die foto's op fb van je kind, kun je wel duidelijk zijn en heeft ze dat te volgen.
Besef dat zij ook gewoon heel trots is op jouw kind en er stapel gek op is. Dat is toch mooi?
Nogmaals: ik had er ook moeite mee maar als ik nu zie dat mij dochter met veel plezier naar mijn schoonouders gaat, ben ik blij dat ik het gedaan heb.
Wat betreft die foto's op fb van je kind, kun je wel duidelijk zijn en heeft ze dat te volgen.
Besef dat zij ook gewoon heel trots is op jouw kind en er stapel gek op is. Dat is toch mooi?
Hoihoi,
Het lijkt mij ook heel vervelend als mensen (vooral als je het gezegd heb) je zwangerschap op social media deelt. Probeer, hoe moeilijk het nu ook voor je is, daar niet om te stressen of druk te maken. De stress is veel schadelijker voor de kleine dan dat men het op social media deelt. Je schoonmoeder hoort het sowieso niet te doen, maar aangezien ze al wat dingen heeft gedaan is het belangrijk hoe jij er ook mee omga. (Ik vind dat zij fout zit he en niet jij, ik probeer alleen te zeggen dat je zelf ook wel een beetje in de hand heb hoe je met dingen omga). Ze is denk ik heel erg blij met het feit dat je zwanger ben en dat is eigenlijk ook iets moois idd. Zolang jij je niet goed voelt om je kindje bij je schoonmoeder te laten, moet je dat vooral niet doen. Ik hoop dat alles goed komt en dat het vertouwen er vanzelf komt.
Het lijkt mij ook heel vervelend als mensen (vooral als je het gezegd heb) je zwangerschap op social media deelt. Probeer, hoe moeilijk het nu ook voor je is, daar niet om te stressen of druk te maken. De stress is veel schadelijker voor de kleine dan dat men het op social media deelt. Je schoonmoeder hoort het sowieso niet te doen, maar aangezien ze al wat dingen heeft gedaan is het belangrijk hoe jij er ook mee omga. (Ik vind dat zij fout zit he en niet jij, ik probeer alleen te zeggen dat je zelf ook wel een beetje in de hand heb hoe je met dingen omga). Ze is denk ik heel erg blij met het feit dat je zwanger ben en dat is eigenlijk ook iets moois idd. Zolang jij je niet goed voelt om je kindje bij je schoonmoeder te laten, moet je dat vooral niet doen. Ik hoop dat alles goed komt en dat het vertouwen er vanzelf komt.
Heyhey,
de schone mama cliche...hahah ?
maar nee jij beslist samen met je partner wat je wilt en niet wilt. Als je schoonmoeder haar prive dingen graag deelt op fb omdat ze niet doorheeft hoe openbaar het eigenlijk toch is, moet ze zelf weten. Maar JULLIE zwangerschap en fotos en videos zijn NIET haar privedingen...dat zijn die jullie
maar: enthousiasme op andere vlakken moet niet gestraft worden natuurlijk. Lijkt me wel dat je niet wilde dat het haar niks boeide en ze de schouders ophaalt bij het nieuws. Of dat ze het zelfs had afgekeurd ofzo. Sommige schoonmamas accepteren je niet eens, dan ben je niet goed genoeg voor hun zoon...anderen gaan zich met ALLE beslissingen bemoeien, en de zoon laat dat daarin toe... dus jou situatie valt nog mee, maar je moet niet uit beleefdheid bang zijn om ECHT duidelijk te zijn. JULLIE willen de privacy van je kleine bewaren, dus geen videos of fotos, klaar!!
Wij hebben het dit weekend (zijn nu 13 weken) pas op allerlei grappige verrassingsmanieren persoonlijk aan de dichtsbijzijnde familie verteld. En ja, ook ik ben iemand die vind dat de mijlpalen niet eerst door anderen kan worden gedeeld. Of dit nu mondeling of via social media zou zijn. bijv dat de belangrijke mensen het uit onze mond horen dat we zwanger zijn, of bijv zodra het geboren word, de eerste info komt van ons, geslacht en naam enz. Dat privilege behoort aan ons toe. Het is dan bijvoorbeeld niet aan mijn moeder om mijn zusje te bellen met die info..
dus mijn partner en ik hebben ook aangegeven dat wij onze zwangerschap eerst zelf aan al die belangrijke mensen in ons leven bekend willen maken de komende weken, te starten dus met de ouders, zussen zoals dit weekend. en pas als wij het seintje geven dat ze de mond open kunnen doen, doen ze dit. Anders raakt er wellicht iemand gekwetst als die het viavia hoort.
dit verzoek hebben we pas aan het einde van elk bezoek gesteld zodat het wel zeer duidelijk is, maar geen persoonlijke aanval direct na het blijde nieuws. Dat kan óf niet gehoord worden in alle vrolijkheid óf verkeerd overkomen bij de persoon. Iedereen had er zeker begrip voor. Maar zo hebben wij er geen moeite mee als mijn schoonmoeder het over een paar weken op fb zet dat ze weer oma word...dat zal je kind of privacy niet schaden, als toch al iedereen het weet straks. Als ze het nu al zou doen zou ik haar computer kapot slaan en dat weet ze?...dus ik kan me voorstellen dat je wel kwaad was toen ze het die collega al meteen vertelde. Ookal is dat uit blijheid en trots en dacht ze dat t wel kon...zal ze daarna nooit meer hebben gedaan denk ik, zowel dan mag je wantrouwe hebben. Want dan gaat ze express tegen jullie wensen in. Zoniet, dan moet je gaar vergeven en proberen er begrip voor te hebben, move on en ben vanaf nu nóg duidelijker zonder boosheid en kwetsen van gevoelens. Succes ??
de schone mama cliche...hahah ?
maar nee jij beslist samen met je partner wat je wilt en niet wilt. Als je schoonmoeder haar prive dingen graag deelt op fb omdat ze niet doorheeft hoe openbaar het eigenlijk toch is, moet ze zelf weten. Maar JULLIE zwangerschap en fotos en videos zijn NIET haar privedingen...dat zijn die jullie
maar: enthousiasme op andere vlakken moet niet gestraft worden natuurlijk. Lijkt me wel dat je niet wilde dat het haar niks boeide en ze de schouders ophaalt bij het nieuws. Of dat ze het zelfs had afgekeurd ofzo. Sommige schoonmamas accepteren je niet eens, dan ben je niet goed genoeg voor hun zoon...anderen gaan zich met ALLE beslissingen bemoeien, en de zoon laat dat daarin toe... dus jou situatie valt nog mee, maar je moet niet uit beleefdheid bang zijn om ECHT duidelijk te zijn. JULLIE willen de privacy van je kleine bewaren, dus geen videos of fotos, klaar!!
Wij hebben het dit weekend (zijn nu 13 weken) pas op allerlei grappige verrassingsmanieren persoonlijk aan de dichtsbijzijnde familie verteld. En ja, ook ik ben iemand die vind dat de mijlpalen niet eerst door anderen kan worden gedeeld. Of dit nu mondeling of via social media zou zijn. bijv dat de belangrijke mensen het uit onze mond horen dat we zwanger zijn, of bijv zodra het geboren word, de eerste info komt van ons, geslacht en naam enz. Dat privilege behoort aan ons toe. Het is dan bijvoorbeeld niet aan mijn moeder om mijn zusje te bellen met die info..
dus mijn partner en ik hebben ook aangegeven dat wij onze zwangerschap eerst zelf aan al die belangrijke mensen in ons leven bekend willen maken de komende weken, te starten dus met de ouders, zussen zoals dit weekend. en pas als wij het seintje geven dat ze de mond open kunnen doen, doen ze dit. Anders raakt er wellicht iemand gekwetst als die het viavia hoort.
dit verzoek hebben we pas aan het einde van elk bezoek gesteld zodat het wel zeer duidelijk is, maar geen persoonlijke aanval direct na het blijde nieuws. Dat kan óf niet gehoord worden in alle vrolijkheid óf verkeerd overkomen bij de persoon. Iedereen had er zeker begrip voor. Maar zo hebben wij er geen moeite mee als mijn schoonmoeder het over een paar weken op fb zet dat ze weer oma word...dat zal je kind of privacy niet schaden, als toch al iedereen het weet straks. Als ze het nu al zou doen zou ik haar computer kapot slaan en dat weet ze?...dus ik kan me voorstellen dat je wel kwaad was toen ze het die collega al meteen vertelde. Ookal is dat uit blijheid en trots en dacht ze dat t wel kon...zal ze daarna nooit meer hebben gedaan denk ik, zowel dan mag je wantrouwe hebben. Want dan gaat ze express tegen jullie wensen in. Zoniet, dan moet je gaar vergeven en proberen er begrip voor te hebben, move on en ben vanaf nu nóg duidelijker zonder boosheid en kwetsen van gevoelens. Succes ??
Tijdens de zwangerschap komt er een bepaalde emotie los in de moeder als het gaat om haar ongeboren kind. Dit is zo iets sterks dat kan je je gewoon niet voorstellen. Je wilt je kind voor alle gevaren beschermen. Jij bent de moeder en jij bent straks de persoon die alles over dat kleintje zal bepalen.
Maar dan...... krijgen we opeens van mensen adviezen, verzoeken, tips, overweldiginde plannen met ons kindje etc etc te horen van mensen die jouw kind niet gemaakt hebben!
En dan gaat er een soort alarmbel rinkelen en gaan we malen en malen hoe dit straks moeten oplossen. Deze mensen die dit allemaal roepen moeten dus heel ver weg uit onze buurt blijven, want hier hebben wij helemaal niet om gevraagd.
Maar we vergeten soms dat deze mensen het allemaal goed kunnen bedoelen, en JA naast dat idd ook echt het IQ van een kip kunnen hebben. Al zeg je dat je iets zo wilt hebben, toch doen wat zij willen. Waarschijnlijk is dit altijd al zo geweest.
Ik ben een maand terug bevallen van mijn 2e. Mijn 1e is nu net een jaar. Dus heb deze hormonen, gevoelens, emoties 2x in een jaar mogen meemaken.
Ik kon mijn schoonmoeder niet meer aan zien! Dit moest zo, dat moest zo, kleed hem dikker aan, hij heeft het koud, heb je wel genoeg melk etc etc. Ze vergat na de bevalling aan mij te vragen hoe het met me ging en rende direct door naar de baby, haar oog voor mij was totaal weg. Nou daar heb ik echt heel lang mee gezeten.
Tot mijn kleine wat ouder werd, en ik een paar keer echt duidelijk heb laten merken dat ik zelf weet en aanvoel wat het beste voor de kleine is. Zij gaat nu heel leuk met mijn zoontje om. Ook met de baby doet ze het erg goed. Nu achteraf denk ik soms... ohh waar heb je je eigenlijk al die tijd zo druk om gemaakt...
Soms moet je het echt even loslaten en het met de tijd aan zien. Ze kunnen zo blij zijn en daardoor jouw even hierin vergeten. Het zal vast echt wel goedkomen. Ze moeten dit ook even verwerken. Ik kan het me zelf ook niet voorstellen hoe ik me zou voelen als ik voor het eerst of uberhaupt oma zou worden!
Maar dan...... krijgen we opeens van mensen adviezen, verzoeken, tips, overweldiginde plannen met ons kindje etc etc te horen van mensen die jouw kind niet gemaakt hebben!
En dan gaat er een soort alarmbel rinkelen en gaan we malen en malen hoe dit straks moeten oplossen. Deze mensen die dit allemaal roepen moeten dus heel ver weg uit onze buurt blijven, want hier hebben wij helemaal niet om gevraagd.
Maar we vergeten soms dat deze mensen het allemaal goed kunnen bedoelen, en JA naast dat idd ook echt het IQ van een kip kunnen hebben. Al zeg je dat je iets zo wilt hebben, toch doen wat zij willen. Waarschijnlijk is dit altijd al zo geweest.
Ik ben een maand terug bevallen van mijn 2e. Mijn 1e is nu net een jaar. Dus heb deze hormonen, gevoelens, emoties 2x in een jaar mogen meemaken.
Ik kon mijn schoonmoeder niet meer aan zien! Dit moest zo, dat moest zo, kleed hem dikker aan, hij heeft het koud, heb je wel genoeg melk etc etc. Ze vergat na de bevalling aan mij te vragen hoe het met me ging en rende direct door naar de baby, haar oog voor mij was totaal weg. Nou daar heb ik echt heel lang mee gezeten.
Tot mijn kleine wat ouder werd, en ik een paar keer echt duidelijk heb laten merken dat ik zelf weet en aanvoel wat het beste voor de kleine is. Zij gaat nu heel leuk met mijn zoontje om. Ook met de baby doet ze het erg goed. Nu achteraf denk ik soms... ohh waar heb je je eigenlijk al die tijd zo druk om gemaakt...
Soms moet je het echt even loslaten en het met de tijd aan zien. Ze kunnen zo blij zijn en daardoor jouw even hierin vergeten. Het zal vast echt wel goedkomen. Ze moeten dit ook even verwerken. Ik kan het me zelf ook niet voorstellen hoe ik me zou voelen als ik voor het eerst of uberhaupt oma zou worden!
Betreft social media ben ik het met iedereen eens. Als dat jullie wens is dan heeft iedereen dat te accepteren. Zelf vind ik het alleen maar leuk om te delen tot op zekere hoogte.
Betreft het je schoonmoeder te verbieden om op te passen vind ik wel ver gaan. Het is ook haar kleinkind, het is en blijft wel de moeder van je vriend. Je kunt jullie regels aangeven (houd aub wel rekening met de wensen van je vriend want ook hij moet er 100% achter staan en niet maar 97%). Als hij zegt dat het hem niet veel uit maakt dan zegt dat toch wel wat en is het geen 100% zijn keus. Als ze zich niet aan de regels houdt kun je altijd nog beslissen om haar niet meer te laten oppassen maar ze krijgt de kans niet eens.
Betreft het je schoonmoeder te verbieden om op te passen vind ik wel ver gaan. Het is ook haar kleinkind, het is en blijft wel de moeder van je vriend. Je kunt jullie regels aangeven (houd aub wel rekening met de wensen van je vriend want ook hij moet er 100% achter staan en niet maar 97%). Als hij zegt dat het hem niet veel uit maakt dan zegt dat toch wel wat en is het geen 100% zijn keus. Als ze zich niet aan de regels houdt kun je altijd nog beslissen om haar niet meer te laten oppassen maar ze krijgt de kans niet eens.