help ons kindje ligt in stuit

A

Anoniem

Guest
hoi meiden,

ik ben gisteren naar de verloskundige geweest en die heeft doormiddel van een echo gekeken hoe ons kindje ligt.
nu ligt het in stuit.
ik ben 32 weken zwanger en heb weinig ruimte daar van binnen.
hoe groot zou de kans zijn dat het zich nog draait.
ik maak me zorgen.
je gaat altijd van een gewone bevalling uit maar nu komt een keizersnee wel heel dicht bij.
ik hoop dat iemand mij kan geruststellen en zeggen dat iemand dit ook had en dat hun kindje gewoon nog gedraait is.
ik moet er wel eerlijk bij zeggen dat ons kindje altijd al zo heeft gelegen.
want bij de pretecho lag het ook zo dat was 24 weken en met 28 weken lag het ook zo.
dus hopen jullie met ons mee dat het nog draait?

groeten taz
 
Nou tweede poging want het forum doet weer erg raar!

Hallo Taz,

Bij mij lag ons zoontje met 35 weken nog in stuit, de gynaecoloog zei dat hij zich goed nog zelf kon draaien en dat ze anders zouden gaan proberen om hem een handje te helpen. Nou ik was er alles behalve gerust op want hoe kon zo'n groot kindje zich nog zelf gaan draaien, maar ja hoor de week erop had hij zich dus gedraaid. Heb dit ook wel gevoeld (niet pijnlijk ofzo, maar je voelde hem kronkelen om op de goede manier te komen liggen).
Ik weet niet of het waar is maar tegen mij zeiden ze dat je je handen daar moet houden waar hij met zijn hoofdje naartoe moet. Ze schijnen de warmte te voelen en daar dan naartoe te "kruipen".
Ook schijnt er een methode van voetreflex te zijn om hem te draaien, maar dit zou ik wel eerst even overleggen.
Succes en maak je nog niet te druk.

Heel veel groetjes.
 
Hai,

Ik heb op de gym een truc geleerd die nog wel eens wil helpen volgens de juf. Ik heb hetzelf ook een week gedaan en het kindje ligt nu met het hoofdje omlaag terwijl het daarvoor de hele tijd in een dwarsligging lag. Een paar keer per dag op je knieën en armen gaan liggen en je kont omhoog steken. Zo gaat het tegen de zwaartekracht indraaien met een beetje geluk gaat het op die manier uit de stuit. Ik dacht bij mezelf : ach baat het niet dan schaadt het niet. En ik heb geen idee of dit het heeft gedaan, maar goed ligt ie nu wel!

groetjes,
Wietske
 
Hoi Taz,

ik hoop dat ik je wat gerust kan stellen. Ik zal eerst even mijn verhaal hieronder "knippen en plakken" omdat ik nog wel eens reageer op dit soort vragen en dan toch steeds hetzelfde ga vertellen:
als augustus 2005 moeder lees ik ook nog wel eens de andere forums in de hoop iemand nog eens advies of tips te kunnen geven. Ik ben maart 2004 en in augustus 2005 bevallen, beide keren lag de baby in stuit. Dit even zodat je weet dat ik uit ervaring praat.

Bij de eerste was een draaipoging niet zinvol, hij lag al ingedaald en wilde niet van zijn plek. Het is een natuurlijke bevalling geworden die (afgezien van 1,5 ur persen, na slechts 3,5 uur weeen) uitstekend is verlopen. Ik ben wel geholpen met weeenstimulatie, een knip en duwen op de buik, maar het was de moeite meer dan waard. Overigens stonden ze na ruim een uur persen al wel klaar om toch in te grijpen, maar het is gelukkig niet nodig geweest.

Bij ons tweede kind is wel een draaipoging gedaan. Het verschilt per gyn/ziekenhuis hoe ze het aanpakken. Bij mij is het zonder weeenremmers oid gedaan. Eerst wordt gekeken hoe de baby en de placenta precies liggen. De "echo-gel" gebruiken ze als "glij-middel". De gyn probeert dan het kontje en het hoofdje te pakken om de baby op die manier te bewegen een draai te maken. Het schijnt zo te zijn dat de baby wel mee moet werken door zichzelf op een zeker moment met de beentjes een zetje te geven. Niet om je bang te maken, maar zo'n draaipoging is bepaald niet pijnloos. Hoelang ze het bij mij toen geprobeerd hebben weet ik niet meer maar op een zeker moment was het genoeg; dan maar liever van een stuitligger bevallen. Na de mislukte draaipoging nog 30min aan het CTG gelegen om te kijken of de baby er niet al te veel last van had gehad.

Die tweede bevalling was super. In totaal nog geen twee uur, 1 goede perswee en mevrouw was er al (broertje had het "voorwerk" goed gedaan).

Ik heb me goed laten voorlichten over de voors en tegens van natuurlijk of met een ks bevallen. Naar mijn mening kan snijden altijd nog en de gyn zag ook geen bezwaar tegen het proberen van een natuurlijke bevalling. En met ervaringsverhalen maak ik vaak de volgende vergelijking: de vliegtuigen die veilig aankomen komen niet in de krant......... Daar mee wil ik maar zeggen dat de verhalen waarin het misgaat vaak meer indruk maken en op de een of andere manier ook vaker geventileerd worden dan de positieve ervaringen.

En verder; vraag gerust als je iets wilt weten en laat je niet gek maken. Je kan heel goed op natuurlijke wijze bevallen van een baby die met de billen het eerst komt.

Succes en laat nog eens van je horen.

Groeten, Annemarie

 
Hoi Taz,

Ik ben 10 oktober 2005 bevallen van een dochter. Ze lag ook in stuit. Dit was een  complete verrassing, ze was precies met haar heupen ingedaald en de VK had het verschil niet gevoeld. Pas toen de vliezen braken en het vruchtwater troebel was kwamen we erachter.
In het ziekenhuis bleek dat ze een klein hoofdje had en mocht ik dus gewoon bevallen. Wel werd er gezegd dat als er iets mis zou gaan er als nog een keizersnee gedaan zou worden, maar het verliep prima.
Het was heftig maar kort. In drie en een half uur was ze er. Ik ben erg blij dat ik gewoon mocht bevallen. In stuit betekent dus niet altijd een keizersnee. Ik zou het met je VK bespreken.
Veel succes!!

Groetjes
 
Hi, dames..
Ik wil even reageren op het verhaal van Annemarie...
Is je tweede bevalling ook een stuitbevalling geweest?? Ik dacht te begrijpen uit je verhaal, dat het draaien van je kindje niet gelukt was.
Ik moet straks naar het ziekenhuis voor een "versie poging" omdat ook mijn kindje in stuit ligt.(ik ben vandaag 37 weken)  
Ik zie enorm op tegen een evt. keizersnee, dus ik wil dit soort verhalen graag horen!
't geeft een beetje hoop aan de horizon en het wordt mijn eerste kindje, dus alles is heel erg spannend.  
Groetjes Michaëla
 
Hi Michaela,
hoe is de draaipoging gegaan? Ik vond het zelf heel heftig en pijnlijk, terwijl het geen resultaat had. Ik wilde daarna toch vaginaal bevallen, maar na inwendig onderzoek heeft de gyn gezegd dat ie daar niet aan mee kon werken. Groot hoofd in combi met een erg smal, gekanteld bekken. Dus het werd een ks. En dat was ook prima. Ik heb een mooie bevalling gehad, het was heel erg gezellig en ik ben voorspoedig hersteld.
De 2e lag goed en dat is ook een normale bevalling geworden. Daar zag ik dan weer tegenop...

Al met al kan ik nu zeggen dat een vaginale bevalling fijner is als dit soepel gaat, maar als ik ooit nog zwanger wordt en het kindje ligt in stuit, dan kies ik toch weer voor een keizersnee. Dat vind ik wel zo veilig voor het kindje.

Groetjes,
Tineke
mama van Eloise (30-08-2003) en Aimely (03-10-2005)
 
Hi, Tineke...
Vanmorgen de draaipoging gehad, maar helaas zonder succes!!
Inderdaad heftig en pijnlijk en ik reageerde best heftig op de weeënremmende injectie (trillende handen en een hartslag die bijna m'n   keel uitsprong..)
Ben thuis gelijk naar m'n bedje gegaan om ff bij te komen.
Ik voel me nog wel nogal beurs onder m'n ribben, waar het hoofdje niet aan de kant te krijgen was.
Heel jammer, maar ik heb voor morgen een afspraak bij een magnetiseur, die bij mijn vriendin het kindje in de goede positie gekregen!!
Een soort van laatste optie, tenzij de beeb uit zichzelf toch nog besluit te draaien.
Ik wacht weer gewoon rustig af...
Het enige wat ik zeker weet is dat er uiteindelijk een baby komt!!! haha..
Gr. Michaëla
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan