Help

G

Gebruiker10246166

<p>Hoi dames. <br />Ik heb een dochter van net 1 jaar, en ik zit een beetje met mijn handen in het haar. Ze huilt vanaf haar geboorte al erg veel, tot op de dag van vandaag dus nogsteeds. Ik ben toen ze 3 maanden is bij de fysio & osteopaat geweest ivm voorkeurshouding en afplatting, dit heeft toen redelijk geholpen en ze huilde iets minder. Ze heeft nooit getijgerd, kan niet kruipen, kan zich niet zelf optrekken. Het enige wat ze nu wel doet, nadat we weer bij de fysio zijn geweest, is van zit naar buikligging gaan. De fysio komt aan huis 1x per week, want mevrouw krijst heel de praktijk bij elkaar. 1,5 maand geleden heeft ze een dubbele oorontsteking gehad, dit is niet gezien bij de huisarts en het consultatiebureau, maar uiteindelijk pas 1,5 week later toen we bij de huisartsenpost zaten omdat ik zo gek werd van het gekrijs. Tot op de dag van vandaag zit ze nogsteeds veel aan haar oren, het valt de fysio op en de dames van de opvang ook. 1 dag per week gaat ze naar de opvang sinds dat ze 10 maanden is (ik weet het, moeilijke leeftijd om te beginnen), en hier is het ook drama. Ze is altijd aan het huilen als ik haar ophaal, en ik hoor ook elke keer weer ja ze had het niet heel erg naar haar zin vandaag. Ik voel me hierdoor bijna schuldig om haar daar weer achter te laten, terwijl dit de enige dag is in de week dat ik ‘s middags 3uurtjes voor mezelf heb. Ik ben vanochtend wederom bij de huisarts geweest om een verwijzing naar de kinderarts te vragen, omdat ik nu na een jaar ondertussen weer op m’n tandvlees begin te lopen door het vele huilen. Er is een wachttijd van een paar weken tot we daar terecht kunnen helaas. Ik heb meerdere gesprekken met het consultatiebureau gehad over het huilen elke dag, ze zijn een paar keer hier thuis geweest, en gooien het op frustratie dat ze nog niet veel zelf kan. De fysio daarintegen zegt, stel nou dat ze pijn heeft, daarom niks kan, en dáárom die frustratie heeft. Ze slaapt nog maar 1x per dag, max 2uurtjes, en ik plof zelf in die tijd ook op bed. Ik ben zo moe van het bezighouden de hele tijd, omdat ze zichzelf geen 5minuten kan vermaken, vasthouden en dragen, sussen, troosten en het vele huilen. <br />Ik weet niet helemaal meer waar ik het nou moet zoeken en wat ik verder nog kan doen, hebben jullie tips voor mij/ons? </p>
 
Jeetje wat moet dat zwaar zijn!! 
Gezien ze zich zo langzaam ontwikkeld, lijkt het me idd alsof er misschien iets niet goed zit in haar lijfje. Lang niet elk kind is even snel, maar tijgeren of kruipen en optrekken moet een kind met 1 jaar echt wel kunnen.
Mijn jongste dochter is nu bijna 13 maanden en loopt al sinds een paar dagen na haar verjaardag. Dat is razendsnel hoor. Mijn oudste dochter liep pas met 18 maanden,  maar kon met 12 maanden wel kruipen en optrekken.
Misschien kun je in samenwerking met de fysio naar de huisarts en aangeven dat ze écht heel laat is qua ontwikkeling en of er naar gekeken kan worden in het ziekenhuis? Tuurlijk zal ze gefrustreerd zijn omdat ze nog weinig kan en mijn dochter piept en klaagt ook veel, dat hoort er ook helaas gewoon bij..maar wat jij beschrijft is wel heel extreem.
Hoe is ze als je met haar gaat  wandelen of op pad gaat? Ik ga hier wel  3x per dag de deur uit. Rondje wandelen, boodschappen doen, naar de stad om een ijsje, naar het tuincentrum etc. Mijn kinderen vinden dat heerlijk. Ik kan ook niet veel langer dan 3 uur achtereen met ze thuis zitten, dan moeten we weer even de deur uit en daar wordt iedereen blij van.
Wat betreft het kinderdagverblijf, voel je niet schuldig hoor! Die paar uurtjes heb jij gewoon nodig. Die ene dag daar overleeft ze wel. En als ze thuis ook huilt, maakt het toch niks uit waar ze is.
Werk je zelf niet? Of heb je een vriend/man? Of doe je dit allemaal alleen? Het klinkt alsof je er volledig alleen voor staat en 24/7 voor je kindje zorgt. Wie zorgt er voor jou? Of wie kan de zorg voor je kindje soms 2 uurtjes per week overnemen?? Zodat jij even kan relaxen?
 
Oei.. Dit klinkt allemaal wel iets serieuzer dan 'ze huilt omdat ze gefrustreerd is'. Ik hoop dat je snel naar de kinderarts kunt! En ik zou toch bij de huisarts aan blijven kloppen, desnoods een beetje pushen dat er meer onderzoeken gedaan worden. Is ze al gecheckt op afwijkingen in haar heupen/voeten of spieren? 
 
Allereerst; complimenten voor alle zorg en hulp die je zoekt, dat is echt niet makkelijk! Daarnaast vraagt zo’n ongelukkig mensje ook heel veel energie, dus bij deze stuur ik je wat positieve energie toe.
Wat betreft pijn; reageert ze op paracetamol? Mijn dochter is nu 14 maanden en eigenlijk in veel juist snel/makkelijk, maar heeft ook al een aantal keren oorontsteking gehad. Wanneer ze geen enorme koorts heeft, krijgt ze geen antibiotica, waar ik helemaal achter sta, maar wij doen dan wel een soort ‘paracetamol-kuur’ waarbij ze elke 8 uur een zetpil krijgt, puur tegen de pijn. Ik merk exact wanneer de pil is uitgewerkt en als ze naar 4 dagen nog laat heeft, gaan we naar de dokter. Jij zou dit ook kunnen proberen en kijken of ze met paracetamol ‘lekkerder’ in haar vel zit, of je verschil merkt wanneer ze dat niet heeft. Zo weet je ook iets beter of ze ergens pijn heeft. 
Heel veel sterkte!
 
Eens met gebruiker hierboven. Mijn dochter had zeer zware refluxziekte als baby en we kwamen er heel laat achter. De dokter en CB heeft ons zeer lang laten tobben. Na 3 maanden (bloed) spugen, krijsen en nachten waarin we serieus max 3 uur sliepen was ze 800 gram afgevallen en werden we eindelijk doorgestuurd naar de kinderarts. We waren zelf ook compleet OP, ik kon amper meer op mn benen staan.
De kinderarts nam ons direct serieus en zag het probleem. We kregen andere voeding wat direct alle problemen oploste gelukkig. Maar we moesten ook elke 8 uur een zetpil geven, dat hebben we zo'n 10 dagen gedaan denk ik en toen afgebouwd naar 2 zetpillen per dag en na zo'n 2 weken helemaal gestopt. Ik vond het raar om er elke 8 uur een zetpil in te duwen, maar het hielp haar echt en ons ook. Eindelijk kwam ze tot rust. Eindelijk konden wij wat slapen en dronk ze weer een fles leeg. Daarna was alles weer goed en was onze blije baby terug. Zetpillen doen echt geen kwaad maar kunnen je kindje enorm helpen!
 
CvB: ik werk 12u per week, waarvan ze dus 1 hele dag naar het kdv gaat, 1 dag de ene oma en de andere ochtend de andere oma. Ik ben er dus 12 uurtjes per week wel even tussenuit, maar werk is natuurlijk geen me-time, dat zijn alleen de 3uurtjes dat ik haar nog niet op te halen op het kdv als ik klaar ben met werken. Mijn vriend werkt 5 (erg) lange dagen, dus het komt voornamelijk allemaal op mij neer. Ik ga ook zeker elke dag minimaal 1x weg, lopen, fietsend, met de auto, maakt niet uit. Begint altijd vrij goed, eindigt al-tijd in huilbuien waar je u tegen zegt helaas. Het weerhoud me er niet van om weg te gaan maar in de auto dat gehuil en gekrijs, vind ik erg lastig. Bedankt voor je reactie en eigen verhaal gedeeld te hebben, jij hebt het ook niet heel makkelijk gehad zie ik. 

Gebruiker..716
Daar is ze allemaal nog niet op gecheckt nee, ik hoopte dat bij de kinderarts binnenkort even aan te kaarten. Bedankt voor het meedenken iig.
 
Gebruiker..602
Dankjewel, wat lief. Ik ga het eens proberen dit weekend. Laten we hopen dat we verschil merken! 
 
Jeetje. Heftig dit! Respect voor alles wat je doet. 


onze zoon is ook bijna 1 jaar en heeft de eerste maanden ook best wat gehuild. Wij zaten de tweede maand bij de kinderarts en osteopaat. Kan niet geloven dat je een jaar verder bent.
ik heb niet echt advies voor je. Maar hoop dat je iemand zoekt om mee te praten. Dan lucht het in elk geval op. En kom je niet in een negatieve spiraal terecht. Je dochter voelt jdit ook en reageert er op. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan