Heel herkenbaar. Wij wonen in een jaren 30 woning met krakende houten verdiepingvloeren en redelijk dunne wandjes. Dus als ze slaapt dan mag niemand boven iets doen. We sluipen ook naar ons bed later op de avond en fluisteren. Elke kraak, elke keer te hard praten, even de kraan in de badkamer gebruiken... Wakker. Ik heb er ook een hekel aan als postbodes aanbellen, ze komen altijd als ze slaapt en dan is ze meteen wakker. Opnieuw in slaap krijgen duurt wel even en overdag lukt dat helemaal niet.
Ze is nu 16 maanden. Maar van jongs af aan hoor ik al van anderen hoe alert ze is. Toen ze een maand oud was keek ze al met grote ogen de ruimte door als ze nieuwe geluiden hoorde. En later heeft ze zich ontwikkeld tot een dametje dat niet onderweg of op locatie slaapt. In de auto niet, na een maand of 4/5 zelfs niet in de wandelwagen of draagdoek meer. We nemen wel eens een campingbedje mee voor bij familie. Maar ze moet zo acclimatiseren. Het eerste slaapje is hooguit 30-45 min uit noodzaak, na veel heen en weer lopen. Ze is dan alleen maar met de omgeving bezig. En de eerste nacht is erg gebroken. Maar dan went het en gaat het wel. Dus ik ga enkel op bezoek of meerdere dagen logeren. Iets ertussen heeft geen zin.
Het is ook wel leuk hoor. Ze was al erg vroeg op haar manier vragen aan het stellen over de omgeving. Ze mist niks. Het kleinste detail moet ontdekt en besproken worden. Ze laat zich ook niet foppen. Bijvoorbeeld met speelgoed bij de dokter. Ze ziet heel goed wat er gebeurt. En als je haar wakker maakt, dan springt ze in een halve flikflak op en staat rechtop te kijken wat er allemaal in haar kamertje gebeurt, ook meteen vrolijk. Ze mist niks.
We beschermen haar dus door niet elke dag nieuwe spannende dingen te doen, want dan laadt ze tussendoot niet op en gaat ze nog slechter slapen. En ik ben voor bij het "ze went wel aan de geluiden"-tijd. Wij doen gewoon zachtjes en het huishouden gebeurt in wakkertijd. Dat werkt hier. Er komt over 7 maanden een baby bij... Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat werken.