<p>Hallo allemaal,</p><p>Wegens een problematische natuurlijke bevalling van mijn 1e wordt het hoogstwaarschijnlijk een keizersnede over 3 maanden. </p><p>Ik kijk hier enorm tegen op, omdat het herstel gewoon extreem lastig zal zijn voor mij omdat ik nog een kind van 1 heb rondlopen. En dat ik lichamelijk beperkt ben en afhankelijk zal zijn. </p><p>Heb ook een eengezinswoning dus ik zal dagelijks de trap op en af moeten lopen..</p><p>Wil graag weten wat jullie ervaringen zijn met een keizersnede</p>
Herstel na een keizersnede
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Mijn tweede kindje is ook met keizersnee geboren, 5 maanden terug. Mij oudste was toen 21 maanden. Ze lag in stuit dus het was een geplande keizersnede.
Ik vond het herstel ook heel zwaar, zeker met mijn oudere dochter erbij. Als het je eerste is, kun je nog gewoon de hele dag in bed en op de bank hangen met de baby maar bij nummer 2 gaat dat niet meer.
Mijn man was de eerste 2 weken volledig thuis om me te helpen en dat was echt heel fijn. Na 2 weken ging het wel wat beter met me, al vond ik het vreselijk frustrerend dat ik amper 300 meter kon lopen en dan alweer moest omkeren naar huis. Ik zat dus veel binnen met de kinderen en de dagen duurden zo lang, ik ben graag elke dag even op pad
Wel ging ik na 2 weken weer kleine stukjes auto rijden, even naar de supermarkt enzo. Even uit huis! En de oudste ging gewoon 1 dag per week naar het kinderdagverblijf, dat scheelde iets.
De oudste sliep tijdelijk in het campingbedje, daar zit een rits in zodat ze er zelf in en uit kon en ik dus niet hoefde te tillen. Ze kon zelf de trap op. Eraf nog niet, dus dan tilde ik haar toch. Verschonen deed ik op de grond.
Ik probeerde zo weinig mogelijk te tillen, maarja ik ontkwam er gewoon niet aan. Aan het einde van een dag had ik vaak wel pijn, maar het was soms gewoon niet anders.
De eerste 2-3 weken vond ik het zwaarste, daarna deed ik wel weer wat huishoudelijk werk enzo. Probeer echt dat er iemand is om je te helpen de eerste 2-3 weken, daarna kun je jezelf waarschijnlijk wel weer aardig redden.
Veel succes, ik vond het enorm pittig en heb veel gehuild van frustratie die eerste weken.. had zo het gevoel dat ik mijn oudste tekort deed! Nu, 5 maanden later is alles gelukkig weer achter de rug. Maar als ik de keuze zou hebben bij een eventueel derde kindje, echt geen keizersnede meer!
Ik vond het herstel ook heel zwaar, zeker met mijn oudere dochter erbij. Als het je eerste is, kun je nog gewoon de hele dag in bed en op de bank hangen met de baby maar bij nummer 2 gaat dat niet meer.
Mijn man was de eerste 2 weken volledig thuis om me te helpen en dat was echt heel fijn. Na 2 weken ging het wel wat beter met me, al vond ik het vreselijk frustrerend dat ik amper 300 meter kon lopen en dan alweer moest omkeren naar huis. Ik zat dus veel binnen met de kinderen en de dagen duurden zo lang, ik ben graag elke dag even op pad
Wel ging ik na 2 weken weer kleine stukjes auto rijden, even naar de supermarkt enzo. Even uit huis! En de oudste ging gewoon 1 dag per week naar het kinderdagverblijf, dat scheelde iets.
De oudste sliep tijdelijk in het campingbedje, daar zit een rits in zodat ze er zelf in en uit kon en ik dus niet hoefde te tillen. Ze kon zelf de trap op. Eraf nog niet, dus dan tilde ik haar toch. Verschonen deed ik op de grond.
Ik probeerde zo weinig mogelijk te tillen, maarja ik ontkwam er gewoon niet aan. Aan het einde van een dag had ik vaak wel pijn, maar het was soms gewoon niet anders.
De eerste 2-3 weken vond ik het zwaarste, daarna deed ik wel weer wat huishoudelijk werk enzo. Probeer echt dat er iemand is om je te helpen de eerste 2-3 weken, daarna kun je jezelf waarschijnlijk wel weer aardig redden.
Veel succes, ik vond het enorm pittig en heb veel gehuild van frustratie die eerste weken.. had zo het gevoel dat ik mijn oudste tekort deed! Nu, 5 maanden later is alles gelukkig weer achter de rug. Maar als ik de keuze zou hebben bij een eventueel derde kindje, echt geen keizersnede meer!
Traplopen kon ik na een dag of 5 trouwens wel weer.. nog niet te vaak, maar wel 2x per dag. Vaker kom je je huis toch nog niet uit die eerste 1-2 weken
Traplopen kon ik na een dag of 5 trouwens wel weer.. nog niet te vaak, maar wel 2x per dag. Vaker kom je je huis toch nog niet uit die eerste 1-2 weken
Bij mij viel het herstel heel erg mee. De eerste dag erna kon ik niet zoveel, lag natuurlijk nog in het ziekenhuis en mocht uiteindelijk 's middags even douchen. Verder heb je dan wel last van je buik natuurlijk. Maar dat werd bij mij dus al snel minder. Wij wonen in een dubbele bovenwoning in de stad, dus traplopen was niet te voorkomen. Eerst dacht ik ok dan ga ik alleen naar boven en verder vermijd ik de trap die eerste tijd, maar merkte al snel dat dit gewoon wel prima ging (ook met de baby op mijn arm).
De week erna ben ik alweer gewoon rustig naar buiten gegaan, ook wat (niet te zware) boodschappen kunnen doen vanaf dat moment en rustig eens kunnen fietsen.
Maar wat het belangrijkste is denk ik is naar jezelf luisteren. Anticipeer alvast op dat je niet zoveel kunt de eerste week/2 weken, dan kan het alleen maar meevallen. En wat ik gehoord heb is dat het herstel van een geplande keizersnede over het algemeen sneller gaat dan wanneer een spoedkeizersnede nodig is. En het hangt denk ik ook wel af van je conditie voor je de keizersnede in gaat.
De week erna ben ik alweer gewoon rustig naar buiten gegaan, ook wat (niet te zware) boodschappen kunnen doen vanaf dat moment en rustig eens kunnen fietsen.
Maar wat het belangrijkste is denk ik is naar jezelf luisteren. Anticipeer alvast op dat je niet zoveel kunt de eerste week/2 weken, dan kan het alleen maar meevallen. En wat ik gehoord heb is dat het herstel van een geplande keizersnede over het algemeen sneller gaat dan wanneer een spoedkeizersnede nodig is. En het hangt denk ik ook wel af van je conditie voor je de keizersnede in gaat.
Het verschilt natuurlijk bij iedereen qua herstel. En precies ik maak me er mentaal klaar voor dat ik gewoon lichamelijk beperkt zal zijn en afhankelijk zal zijn. Het zal gewoon gebeuren en dan zien we erna hoe het zal verlopen.
Het allerbelangrijkste voor mij is dat de baby gezond zonder problemen op de wereld komt en in mijn geval is dat via de normale weg haast onmogelijk dus kom maar op met de keizersnede. Gelukkig wel gepland, want idd een spoedkeizersnede is veel zwaarder.
Lichamelijk omdat je eigenlijk normaal aan het bevallen bent tot het laatste moment de uitdrijving, dus daar beneden is het ook allemaal niet fijn. En dan plots een buikoperatie. Maar goed het wordt allemaal gedaan om de babys veilig op de wereld te brengen
Het allerbelangrijkste voor mij is dat de baby gezond zonder problemen op de wereld komt en in mijn geval is dat via de normale weg haast onmogelijk dus kom maar op met de keizersnede. Gelukkig wel gepland, want idd een spoedkeizersnede is veel zwaarder.
Lichamelijk omdat je eigenlijk normaal aan het bevallen bent tot het laatste moment de uitdrijving, dus daar beneden is het ook allemaal niet fijn. En dan plots een buikoperatie. Maar goed het wordt allemaal gedaan om de babys veilig op de wereld te brengen
Het herstelproces verloopt voor iedereen anders. Fysiek kon ik 2 dagen na de bevalling al heel veel, ik kon gewoon rondlopen door het huis & tuin, traplopen enz., natuurlijk wel rustig aan. Dag 4 wilde ik een stukje gaan wandelen, na 300 m. kon ik me weer omdraaien omdat het toch te veel was. Dat gezegd hebbende, luister dus naar je lichaam en geef je grenzen aan bij anderen! Emotioneel heb ik heel lang gedacht dat het prima ging. Het was immers een "geplande" keizersnede. Mijn zoontje lag volledig ingedaald en al tot 1,5 week voordat we waren uitgeteld. Nog een poging gedaan tot draaien, maar helaas. Het werd een verplichte keizersnede. Ik heb een week de tijd gehad om mij hierop mentaal voor te bereiden, dus het is wel een andere situatie dan bij jou. Voor mijn gevoel was het allemaal prima TOT het moment (6 maanden na de bevalling) dat mijn fysiotherapeute (ivm bekkeninstabiliteit) vroeg hoe het met MIJ ging en wat de keizersnede met mij als persoon heeft gedaan. Dit was de eerste keer, buiten de roes waarin je de eerste week zit, dat iemand dat vroeg. Er knapte iets, waarvan ik niet eens wist dat het er was. Wat ik wil meegeven is: praat erover en vergeet jezelf niet. Juist omdat dit de tweede is en je nog een ander kind hebt rondlopen. Je zal verbaast zijn hoe snel mensen verwachten dat je weer de oude bent, zeker omdat je je ook zo snel mogelijk weer met je oudere kind wil bezighouden. Vergeet niet dat een keizersnede ook een operatie is met alle "ongemakken" die hierbij horen.
Heel veel succes met het laatste trimester!
Heel veel succes met het laatste trimester!
Hoihoi
Ik ben 30 dec met een geplande keizersnede bevallen van een zoontje. En ook ik heb nog een zoontje van 16 maanden rond lopen.
Ik moet zeggen. Dat het mij allemaal meevalt. Nou is dat per persoon natuurlijk heel erg verschillend. Op 1 januari mocht ik naar huis vanuit het ziekenhuis en kon al vrij veel zelf. Alles ging vrij snel heel soepel
Tuurlijk moet je heel goed naar je eigen lichaam luisteren !!
Mijn man was ook 2 weken thuis wat heel fijn was. Maar nu die weer aan het werk is ga je al snel teveel doen omdat je meer zelf moet doen.
Pas der mee op want ik kan nu wel merken dat inderdaad te zwaar tillen me buik nog gevoelig is.
Probeer zoveel mogelijk hulp te vragen en zorg dat je benden een aankleedkussen. Hebt liggen met alle benodigde spullen zodat je daarvoor niet meer naar boven hoeft te lopen. De oudste verschonen op de bank want daar kan die zelf opklimmen en laten eten op ze poef aan ze salontafel ipv in de eetstoel te moeten tillen. Allemaal kleine dingen die toch erg helpen.
En voor de rest vooral als je man nog thuis is. Pak je rust.! Ga in de middag even op bed liggen is ook goed voor je herstel.!
Succes met de laatste loodjes. En alles komt goed voor je het weet zijn die weken voorbij en mag je alles weer doen.!
Ik ben 30 dec met een geplande keizersnede bevallen van een zoontje. En ook ik heb nog een zoontje van 16 maanden rond lopen.
Ik moet zeggen. Dat het mij allemaal meevalt. Nou is dat per persoon natuurlijk heel erg verschillend. Op 1 januari mocht ik naar huis vanuit het ziekenhuis en kon al vrij veel zelf. Alles ging vrij snel heel soepel
Tuurlijk moet je heel goed naar je eigen lichaam luisteren !!
Mijn man was ook 2 weken thuis wat heel fijn was. Maar nu die weer aan het werk is ga je al snel teveel doen omdat je meer zelf moet doen.
Pas der mee op want ik kan nu wel merken dat inderdaad te zwaar tillen me buik nog gevoelig is.
Probeer zoveel mogelijk hulp te vragen en zorg dat je benden een aankleedkussen. Hebt liggen met alle benodigde spullen zodat je daarvoor niet meer naar boven hoeft te lopen. De oudste verschonen op de bank want daar kan die zelf opklimmen en laten eten op ze poef aan ze salontafel ipv in de eetstoel te moeten tillen. Allemaal kleine dingen die toch erg helpen.
En voor de rest vooral als je man nog thuis is. Pak je rust.! Ga in de middag even op bed liggen is ook goed voor je herstel.!
Succes met de laatste loodjes. En alles komt goed voor je het weet zijn die weken voorbij en mag je alles weer doen.!