Herstel na een keizersnede

Hoihoi 
Ik ben 30 dec met een geplande keizersnede bevallen van een zoontje. En ook ik heb nog een zoontje van 16 maanden rond lopen.
Ik moet zeggen. Dat het mij allemaal meevalt. Nou is dat per persoon natuurlijk heel erg verschillend. Op 1 januari mocht ik naar huis vanuit het ziekenhuis en kon al vrij veel zelf. Alles ging vrij snel heel soepel 
Tuurlijk moet je heel goed naar je eigen lichaam luisteren !! 
Mijn man was ook 2 weken thuis wat heel fijn was. Maar nu die weer aan het werk is ga je al snel teveel doen omdat je meer zelf moet doen.
Pas der mee op want ik kan nu wel merken dat inderdaad te zwaar tillen me buik nog gevoelig is.
Probeer zoveel mogelijk hulp te vragen en zorg dat je benden een aankleedkussen. Hebt liggen met alle benodigde spullen zodat je daarvoor niet meer naar boven hoeft te lopen. De oudste verschonen op de bank want daar kan die zelf opklimmen en laten eten op ze poef aan ze salontafel ipv in de eetstoel te moeten tillen. Allemaal kleine dingen die toch erg helpen.
En voor de rest vooral als je man nog thuis is. Pak je rust.! Ga in de middag even op bed liggen is ook goed voor je herstel.!
Succes met de laatste loodjes. En alles komt goed voor je het weet zijn die weken voorbij en mag je alles weer doen.!
 
Ik heb 3,5 maand geleden een (spoed)keizersnede gehad. Mijn tip: hou je aan de adviezen over je pijnmedicatie. Als je een spiegel opbouwt is het beter te handelen. Zodra ik minder secuur werd hiermee kwam ik mezelf de eerste weken echt tegen. 
 
Ik ben 16 maanden geleden bevallen dmv een keizersnede ivm pré en dysmaturiteit van onze zoon en ik kreeg op de dag van de geplande keizersnede ook nog het HELLP syndroom. De keizersnede zelf vond ik mooi om mee te maken, mooi dat onze zoon echt als eerst kwam met dat kleine kontje.. ( lag in stuit). Het herstel vond ik pittig: een snee van ruim 16cm , die is langer omdat onze zoon eruit gelepeld moest worden, " trekken en manouvreren " mag niet bij een geschat gewicht onder de 1500 gram.
Echter onze zoon kwam direct op de NICU te liggen en ik moest na 2 dagen gewoon naar huis want er was ruimte tekort. Ik reed dus zelf na 10 dagen naar onze zoon, deed na 6 dagen alweer snel snel wat boodschappen etc want recht op kraamzorg heb je nl maar 1 keer: of als ik thuiskwam  of onze zoon.  Aangezien onze (schoon)ouders etc allemaal ver weg wonen was ik al snel weer op mezelf aangewezen. Maar ik vond het zeer zwaar en pijnlijk. Lopen en stilstaan etc gaat in het begin allemaal nog niet zo snel en lang. Ook maanden lang een doof gevoel gehad hoor rondom de wond, echter dat is normaal.
 
 
Advies 1: luister naar je lichaam, en probeer echt zo min mogelijk te tillen.
Advies 2: alles met mate en baby steps, maak het jezelf makkelijk. 
Twee (geplande) keizersnedes gehad. Ieders lichaam is anders, dus het herstel was ook anders zijn.
Ik mocht van mezelf 2-3x per dag de trap op de eerste dagen, en daar hield ik me ook aan. 
Ik had het geluk dat mijn partner de eerste weken heel veel thuis was. Ik stuurde hem vaak de trap op en af, en hij nam de zorg (optillen) van de oudste (18maanden) voor 90% op zich.
Ik begon het tillen/verzorgen zelf na 4weken te doen, en ik vond het best pijnlijk. Ik heb ook nog tot 5-6weken paracetamol geslikt; de spiegel hoog houden om 's avonds niet te vergaan van de pijn. 
Ik heb de oudste ook dingen aangeleerd voor de bevalling, hij kon zelf de trap op. Bij de trap afgaan ging ik op de trap zitten, en dan klom hij in mijn armen. Hij kluiterde via de keukenstoel op tafel (met mij erbij) en schoof zo de kinderstoel in. Maak het jezelf makkelijk, eten tijdelijk bij de salon tafel, zorg dat er veel verschoonspullen beneden liggen zodat je niet te vaak de trap op hoeft. 
Zorg goed voor jezelf, want dat vergemakkelijkt het herstel. :)
Succes met de laatste loodjes en voor straks, alvast veel gelukt gewenst.
 
Ik ben in 2016 bevallen met een keizersnede. Ik vond het herstel zwaar tegenvallen Pijn was na twee maand of zo wel helemaal weg (ik kon toen wel weer naar de supermarkt of een klein rondje lopen enzo) maar als ik dan wat intensiever ging bewegen kreeg ik er weer snel last van, dat heeft 1,5 jaar geduurd. Mijn man kon de eerste 4 weken thuis zijn (zorgverlof), dat was super. Daarna was hij 2 weken in het buitenland en heb ik voor elke dag gevraagd of een vriendin of familie wilde koken. Dat werkte echt super. 

je kunt kijken of er via de zorgverzekering huishoudelijke hulp wordt vergoed, dat heb ik bij mijn tweede gedaan, super fijn, 4 weekjes 2 uur/week hulp! Maar ook als het niet wordt vergoed is het een enorme aanrader. Hoef je je tenminste niet druk te maken om een vuil toilet. En je kunt proberen wat dagen in te plannen dat je oudste bij vriendjes kan spelen of bij fam kan zijn. 


ik zou ook echt heel rustig aan opbouwen qua activiteit. Zeker als je lang aan de pijnstilling blijft, want dan voel je minder goed wat je al wel/niet kan. In het begin echt goed rust proberen te nemen. 
Het is niet leuk, maar houdt je voor dat het écht beter wordt!
en neem het jezelf niet kwalijk als je er wat minder voor je oudste kind kan zijn. Dat komt wel goed, kinderen zijn best flexibel ;-)
Veel sterkte!! 
 
Ik heb 3 maanden geleden een spoedkeizersnee gehad en nog 2 kids rondlopen. Na de keizersnee voelde ik me heel goed, kon alles zelf. Kraamzorg kwam 1,5 uur per dag, maar alleen voor controle van mijn dochter. Het huishouden deed ik zelf. Helaas ben ik veels te druk geweest, waardoor ik complicaties kreeg. Een wondinfectie en een baarmoederontsteking, waar ik behoorlijk ziek van geworden ben.
Het herstel heeft daardoor langer geduurd, maar ik moest wel verder, aangezien ik een alleenstaande moeder ben.
 
Mijn tip is doe rustig aan, vraag en aanvaard hulp. Als je rustig aan doet en goed naar je lichaam luistert, zal het herstel veel sneller zijn. Maak niet dezelfde fout, die ik heb gemaakt.
Veel sterkte
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan