Het echte leven is weer begonnen...

ik ben al vanaf begin maart weer aan het werk. Ik werk drie dagen in de week. Maar ik vind het toch wel tegen vallen. Vooral het wegbrengen van mijn jongens 's ochtend. Ze moeten nu naar twee lokaties, dus ik heb er al een flinke rij-toer op zitten voor ik om 8 uur begin op mijn werk. En dan moet ik ze na het werk, om 5 uur, snel op halen, eten klaar maken, badderen en in bed doen, want de volgende dag is het weer vroeg op. En dat met een vermoeide baby en een vermoeide kleuter. Af en toe vraag ik me echt af waar ik aan begonnen ben.

Werken op zich is wel weer leuk. Weer lekker op het lab te zijn, onder collega's. Even niet meer alleen maar moeder.
 
Pfff ik word al moe als ik lees hoe jullie dat 's ochtends moeten doen. Knap hoor. Ik ben blij dat ik thuis kan blijven.
Vorige week ben ik weer begonnen met mijn werk als gastouder. Soms staan de eerste al om 6:30 voor de deur. Maar goed ik ben toch vroeg wakker. Een voordeel is dat ik alleen zelf moet douchen. De rest van het hele ochtend ritueel kan ook waar de oppaskinderen bij zijn. De kinderen kunnen gewoon blijven liggen als ze slapen (niet dat ze dat doen rond dat tijdstip hahaha).
Ik moet nu wel naar school om kinderen op te halen. Dat is wel een gedoe... Een baby, 3 peuters en 3 schoolkinderen klaarmaken en heel de straat over krijgen..
 
Terug
Bovenaan