het grote nieuws aan ouders vertellen

Mijn vriend en ik hebben het verteld toen ik 5 weken zwanger was. Mijn ouders waren dolenthousiast en hebben die avond flink zitten borrelen op de kleine haha.
Ook de ouders van mijn vriend vonden het geweldig. Met 9 weken hebben we het aan de rest van de familie verteld en aan vrienden.

liefs Suus
 
Hey hey

Ik had het paar dagen na de test al verteld 12 april.
Ze hadden het niet verwacht omdat ik nog zo jong ben (19) maar ze zeiden als jullie het willen zijn wij er ook blij mee.Met moederdag had ik een foto van de eerste echo in een mooi zilveren lijstje gedaan met een speentje er op.
Misschien een idee voor de meiden die het nog moeten vertellen


Liefs Amanda
 
hai meiden,

leuk om jullie "bekendmakingen" te horen! Nog 2 nachtjes en dan gaan we t mijn ouders vertellen...
Happybee, jij vroeg of ik al nadenk over werk, spullen die straks nodig zijn, etc.
Ik wil straks 4 dagen gaan werken (ik werk nu fulltime). Mijn man gaat dan van fulltime ook naar 4 dagen zodat er   3 dagen voor de creche overblijven. Volgens mij moet je dat (de creche) trouwens ook al snel gaan regelen. Ik ben ook benieuwd hoe t met mijn werk zal gaan, ik moet nl 1 uur heen en 1 uur terugreizen per dag dus brengen en halen naar de creche zal met name bij mijn man terecht komen. Aangezien ik toch wel veel mogelijkheden heb bij t bedrijf wil ik daar voorlopig nog blijven en misschien terzijnder tijd hier iets in de buurt zoeken.

Voor ons wel lastig, we zijn nu ook aan het onderhandelen voor een huis in een plaats hier vlakbij, maar ik heb geen idee of ik bij de bevalling nog hier woon of misschien al in de andere plaats. Lijkt me toch handig met het oog op het regelen van een creche. Hebben jullie hier al naar gekeken??

Ik kijk wel al een beetje naar kinderwagens enzo, maar ik wil eerst de VK afwachten. Die onzekerheid blijft maar door mijn hoofd spoken.....

Groetjes,
Daan
 
Hallo allemaal,

ik ben 4 jaar voor planning zwanger geworden...
Ik ben afgelopen jaar namelijk aan een 4jarige studie begonnen en al heb ik een zoontje van bijna drie, de studie ging/gaat heel goed! Mijn ouders in de wolken want eindelijk ging hun opstandige dochter  verstandig worden en konden ze ook eens trots over hun studerende kind vertellen....
Toen ik er dus achter kwam dat ik gewenst, maar een beetje te vroeg zwanger was durfde ik het mijn ouders eigenlijk niet te vertellen... Ik dacht die zien mijn toekomst meteen in duigen vallen...
Ik had wel al aan mijn zoontje verteld dat mama een baby in haar buik had (dit in de stres van het moment toen ik net mijn test had gedaan). Diezelfde avond  had ik mijn moeder aan de telefoon, ik dacht ik vertel helemaal niets... Mijn zoontje wilde ook even met oma praten..... en je raad het al.....
Mijn zoontje:"Oma, mama heeft baby in buik......."
Ik lag ondertussen met tranen  op mijn wangen van het lachen op de grond.....

De eerste reactie van mijn moeder tegen mij was; Onee he!? En je studie dan? Precies wat ik had gedacht... Maar nu ze door heeft dat ik gewoon doorga met mijn studie en dat er genoeg mogelijkheden voor speciale regelingen zijn is ze net zo blij en opgewonden over dit nieuwe leventje als  mijn vriend en ik (en mijn zoontje) zijn!!!!
 
Wel een leuk verhaal voor later...
Groetjes Nika    
 
Hoi mede-zwangeren,
Vind het toch fijn om te lezen dat ik niet de enigste ben die zo haar mond niet kan houden! Ook wij hebben op moederdag aan alle opa's en oma's verteld dat ze een kleinkind kregen. Natuurlijk allemaal happy, hadden het nog niet helemaal verwacht van ons. Ik ben nu ook 6 weken zwanger en   herken precies wat jullie schrijven: alle informatie zoeken die je maar kan vinden, nadenken over namen, kamertje, werk, enz. Verder merk ik er ook nog weinig van; niet misselijk, wel wat moe en merk het aan mijn borsten. Zal binnenkort ook eens een afspraak maken bij de verloskundige.
GROETEN ASTRID
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan