Het "is dit nu alles" gevoel.....

Neu, eerlijk gezegd heb ik daar niet zon last van. Nou stel ik eerlijk gezegd ook niet zoveel eisen aan mijn leven,, en ik was natuurlijk al op mijn 19 e moeder, dus weet niet anders dan dat ik in de kleine kinderen zit en dat ik niet "vrij" ben om te gaan en te staan waar ik wil. Mijn man kent mij ook niet anders dan dat ik al mama van een kindje ben. Ik baal natuurlijk ook wel eens van het huishouden wat altijd maar terugkomt. Of van de kinderen die niet luisteren.
Ik probeer het plezier uit kleine dingetjes te halen. Zo zijn mijn man afgelopen weekeind nog even samen weggeweest (doen we eens per jaar), geniet ik van afspreken met vriendinnen met en zonder kinderen, of gezellig met familie samen zijn.
 
Nou ik voetbal wel, echt super! Maar het is gewoon het irritante hier van het niet kunnen slapen. Het breekt zo op. Als ik door kan slapen en energie heb dan gaat het wel hoor.
Maar sinds Feline er is zijn we nooit meer echt uitgerust geweest.
Ik hoop dat ze allebei snel doorslapen en we gewoon kunnen genieten!

groetjes Maris
 
De gebroken nachten doen je humeur en je relatie inderdaad geen goed! We hadden er vannacht weer een logé bij....Ik weet het; eigenlijk moet je ze niet tussen je in laten slapen, maar goed: ik zou heel graag een keertje tenminste 5 1/2 à 6 uurtjes willen slapen als het kan...En, ja, ik weet het: we zijn wat dat betreft van de "verwende 30ers generatie. Alles willen hebben en dan nog het liefst tegelijk!
Weet je, ik zou het al fijn vinden als we gewoon eens wat meer quality-time samen zouden hebben, maar ik vind ook dat hij daar ook zijn best voor moet doen. En daar ontbreekt het dus aan. Ik heb af en toe het gevoel dat ik moeder ben van 2 kleine kindjes en één hele grote! En daar heb ik genoeg van......
 
Heel herkenbaar. Mijn voornemen voor 2010 was om meer tijd voor mezelf in te plannen en meer quality time met mn vriend en mn vriendinnen door te brengen, maar de kids zijn al weken aan het kwakkelen en dan gooi je die goede voornemens toch overboord, want mijn kids gaan voor alles!! Alleen is het inderdaad niet altijd leuk!!

Suggestie van mijn kant uit: ( ga ik zelf nu ook doen)

1x per maand op vrijdagavond wat leuks met vriendinnen doen
en
1x per maand wat leuks met manlief inplannen en dan oppas aan huis regelen!!!

Dan moet t wellicht toch wat beter gaan voelen, ipv is dit alles!!!

Groetjes
 
heb niet echt een "is dit nu alles" gevoel. Doe wel heel weinig alleen met mijn man maar vind dat eigenlijk ook niet erg. Geniet gewoon van ons gezin en doe graag wat met zijn allen. De buurvrouw boodt laatst aan om een dag op Alice en Erik te passen zodat ik samen met mijn man wat kon doen maar dat hoeft van mij eigenlijk niet. Als we dan toch een dag vrij nemen ga ik liever met zijn allen zwemmen ofzo.
Vind wel dat dit wel tropenjaren zijn zo met kleine kinderen maar vind daar dan weer niet bijpassen Is dit nu alles. Voor je het weet zijn ze groot, gaan ze naar school, gaan ze op kamers en zit je alleen thuis... ;-)!!!

Groetjes
 
Terug
Bovenaan