Het is me echt even te zwaar.

Hoi Mariska,

Blijf hier maar lekker stoom afblazen, geeft niets en daar zijn we toch ook voor ;-)
Zelf zou ik toch naar de huisarts gaan en aangeven dat je het heel moeilijk hebt zeker ook omdat je een huilbaby heb, misschien dat deze je verder kan helpen?

Verder zou ik zelf proberen om toch je oudste al is het maar voor een ochtendje in de week, naar bijv je moeder te brengen zodat je even rust hebt en ook lekker van je babytje kan genieten.

En tja.... hier nog een moeder die een ongelooflijke lieve zoon heeft maar die peuterpubertijd haat!
Al dat dwarse gedoe, tig keer nee roepen of als ik nee zeg, dan tig keer ja doen.... grrrr
De hoek hier hoef ik niet te stoffen die glimt je tegemoet.

Heel veel sterkte maar ook veel plezier toegewenst
Liefs Marina
 
Hoi,
Ook ik kreeg in drie jaar drie kinderen en dat is vaak druk uiteraard. Skip (de oudste) was vooral na de geboorte van Bo (de middelste) erg vervelend, helemaal van slag door al het bezoek en aandacht.
Ik deed ook leuke dingen (lees: extra aandacht) met hem als Bo sliep, totdat iemand mij zei dat dit helemaal niet goed is. Zo leer je je oudste dat het inderdaad veel leuker is als je jongste er niet bij is.
Dat is natuurlijk niet je bedoeling. Vanaf de dag van zijn geboorte hoort hij erbij en moet je oudste daar mee om leren gaan.Door middel van dat vervelende gedrag eist hij zijn deel op, heel normaal hoor, maar ga daar niet teveel in mee. Laat hem inderdaad (zoals Marieke al zei) meehelpen, prijs hem uitbundig als hij dingen goed doet en leer hem spelenderwijs dat zijn broer bij de familie hoort, net als hij.
Nu gaat het veeeel beter! Naar de jongste toe is hij superlief, al vanaf dag één. En een dreumes van amper twee moet nog heel veel leren. Achteraf zie ik ook pas echt goed in hoe klein Skip was toen Bo kwam, hij was amper anderhalf, hoeveel kun je dan verwachten?
Heeeel veel succes! Soms zijn 8 lagen behang nog niet genoeg..... maar er komt zeker weer een tijd dat één laag ook genoeg is ;)
Liefs, Noor mv Skip, Bo en Lot!
 
Hoi Mariska,

De 1e 3/4 maanden van onze uk was een ramp, als ik maar op pad was of aan de wandel, dan was het goed, maar dat kan niet altijd... Daarna werd het idd steeds beter en leerden we hem steeds beter kennen.
Ik heb na 3 weken de bv ook opgegeven, ik had pijn, de tranen liepen me over de wangen bij het voeden en ik kon niet stil zitten. Ondanks dat ik van te voren zei ik stop als het niet gaat, deed het me wel zeer... Ik ben zelf groot geworden met de fles en onze uk is een echte gezonde knul dus het komt allemaal goed!
Ondanks de start met onze eerste gaan we toch voor een 2de uk en al zou de 1e 3/4 maanden net zo zijn, ik weet dat het overgaat. Ik heb er na 2 mk alles voor over.
Maar dat neemt jouw frustratie nu op dit moment niet weg ik weet het. Ik wil alleen maar laten weten dat sommige dingen zo herkenbaar zijn...en je weet het wij zijn er voor je!

Liefs Lientje
 
Lieve Maris,

Wat ontzettend vervelend dat het niet goed loopt bij jullie de laatste tijd !! Ik herken echt zoveel in je verhaal, uit de periode dat ik 2 zoontjes had.
Ik weet dat van hieruit weinig voor je kan doen, maar wil toch graag een paar dingen meegeven.
Om te beginnen, wat goed dat je er zo eerlijk voor uit komt ! Veel mensen houden de schijn maar op van die roze wolk en roepen dat je er toch wel echt van genieten MOET. Terwijl je alles doet, behalve genieten :) Al zulllen er ook wel soms momenten zijn waarop je je wel even blij kan voelen.
Wat betreft de BV, ik denk dat je een hele goede keuze hebt gemaakt, ik weet het wel zeker,
Ik heb ook ooit moeten stoppen met de BV en weet nog goed hoe moeilijk ik het vond. Maar dit is echt het beste voor jullie allemaal.
Weet je, probeer vooral vast te houden dat je ook gewoon verdrietig MAG zijn. je hebt genoeg zo voor je kiezen, stel dat je dan nog fluitend door de dagen gaat, dat zou toch niet kloppen ?
Het wel en wee van je kids raakt je zo diep dat jezelf er ook mee op en neer gaat als het ware. juist omdat je een goede moeder bent !!
Probeer prioriteiten te stellen en je daar ook aan te houden. Je kunt niet alle ballen tegelijk even hoog in de lucht houden. En vergeet in je lijstje dan vooral jezelf niet ! Je kunt pas echt goed voor een ander zorgen als je ook goed voor jezelf zorgt, zeker op de lange termijn. Accepteer hulp als mensen je dat aanbieden. En probeer als het lukt af en toe even afstand te nemen, letterlijk dan. Ga een uurtje de stad in, lekker wandelen of wat dan ook. Je zult zien dat je er toch iets van opknapt.
En aarzel niet om aan de bel te trekken bij je huisarts / CB / of wat dan ook. Die mensen zijn ervoor en worden er ook gewoon voor betaald :)
Ik hoop dat je er iets mee kunt en dat het niet al te belerend overkomt, dat is zeker NIET mijn bedoeling.
Hele dikke kus, Sophie
Ik hoop dat je je forum naam niet vergeet, probeer die 2 woorden voor ogen te houden, er komt echt een dag dat je hierop terug kan kijken, echt waar.
En hoe de situatie dan ook is, je weet in ieder geval dat je heel erg je best hebt gedaan !
 
Meisje ik wens je heel veel sterkte, ik weet niet hoe het voelt, maar ik probeer me er een voorstelling van te maken en ik zou het ook heeeeeeeel moeilijk hebben denk ik...
Ik hoop dat het snel beter gaat thuis en met jou!
 
Hoi Mariska,

Hoe is het nu met jullie?
Ik wilde jullie heel veel sterkte toewensen, spuw hier af en toe lekker je gal, daar zijn we ook voor.

Dikke "digitale"knuffels en liefs Monica
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan