het is nog niet zover maar toch.....brr...

Hey meiden,

Ik zie op tegen de bevalling al duurt het nog maanden. Hebben jullie dat ook al? Ik heb 2 ontzettende rotbevallingen gehad en ik krijg het kindje er gewoon niet uitgeperst op de een of andere manier. Ik hoop maar dat ik dit keer sterk genoeg ben om het wel te kunnen. Ben ook bang dat ik het zelf niet overleef ofzo pff. Maak me over de zwangerschap nagenoeg helemaal geen zorgen maar die bevalling.....brrrr.

Peet
 
Toen ik voor de 2e keer zwanger was kon ik enorm op zien tegen de bevalling, omdat die van de oudste niet helemaal ging zoals verwachten gehoopt.
Maar nu? Heb ik de bevalling van de jongste om op terug te kijken en ja het deed pijn, maar was eigenlijk een bevalling uit het boekje en heb ik voorlopig nog geen greintje angst in mijn lijf. Mijn motto is nu: komt er wel uit. EN ik durf zowaar weer aan een thuisbevalling te denken..... nooit verwacht.
Bij de oudste werd het een doorverwezen zhuis bevalling, bij de jongste wilde ik daar poliklinisch heen en nu durf ik het dus misschien wel thuis in. Zou het dan toch nog 1x thuis gaan gebeuren??

Ach 1 ding weet ik wel: ik stel me nergens op in het kan alleen maar anders gaan.

groetjes,
Marije
 
Hoi Peet,
Ik kan me je angst goed voorstellen..ik heb hetzelfde. Ik ben ingeleid + vacuum etc Best traumatisch al zeg ik hetzelf. Ik zou nooit zeggen dat ik het vergeet zodra ik het kindje in mijn armen heb. Ik vond het behoorlijk heftig en ik vin ook dat het in het algemeen onderschat wordt in Nederland. Ik probeer er nog zo min mogelijk aan te denken. Misschien is het goed om met je gyn/ verlos te bespreken. Doe ik denk ik nog wel met mijn gyn. Ik wil iig niet meer ingeleid worden, dan maar een keizersnee. Hoe vervelend dat ook is.
Veel sterkte en bespreek het!
 
Hi Peet,

Hier heb ik dus ook best wel last van.
In tegenstelling tot jou ben ik nu zwanger van ons eerste kindje.
En door de verhalen in blaadjes op het forum etc maak ik mezelf nog drukker.
Als ik dan lees dat het kindje met de bevalling ongeveer zo een 50 cm is, denk ik jeetje moet IK dat er uit zien te persen?
En dan bij de bevalling op sbs 6 om 09:50 zie je soms van die vrouwen, die gillen alsof ze geslacht worden.
Dan ploepen die ogen er haast uit..
Als ik dan in de avond in bed lig denk ik: was dit nu wel zo aan mij besteed? (die bevalling)
We moeten het toch echt zelf doen, er is niemand die je kan helpen (tenzij je een keizersnee krijgt) ik denk dat dat het ook is wat me een beetje beangstigt.
Hmm nee je bent niet de enige.
Ik wens ons alvast sterkte toe!
Groetjes Ilse


 
hee!
balen dat je er nu al zo tegenop ziet! wie weet gaat het dit keer onwijs meevallen joh! ik kan er verder nog niet zoveel zinnigs over zeggen, heb namelijk nog geen idee hoe het precies zal zijn, laat staan dat ik je kan adviseren hihi! ikzelf ben eigenlijk niet bang voor de bevalling, voor de pijn ofzo. ben wel erg bang voor alles wat er mis kan gaan... ga je in het ziekenhuis bevallen? ik wil dat wel graag. dan kunnen ze je tenminste goed helpen mocht het niet goed gaan.
ga je eigenlijk nog een zwagnerschapscursus doen?
groetjes sab
 
Hoi Peet,

Dat is heel vervelend! Misschien inderdaad een goede cursus doen en het zéker vertellen aan je vk!
Ikzelf heb een heel goede bevalling gehad, mijn eerste was ruim negeneneenhalf pond, dus niet bepaald klein, maar ik vond het zooooo meevallen. Natuurlijk doet het pijn, maar dat kan niet anders. Gelukkig heb ik geen knip, scheur of pomp meegemaakt.
Volgens de vk scheelde het dat ik een goede conditie had en relaxed was (we hebben heel wat afgelachen). Ook hielp het dat ze mijn man tijdens de laatste ontsluititngsweeën hebben weggestuurd (de verpleegkundige zette hem aan de de nasi met saté en ik kon de lucht niet verdragen, dus ik stuurde hem weg. Hoorde ik later dat ze dat expres had gedaan. Ik was teveel met mijn man bezig en te weinig met mezelf, dus hij moest even een uurtje weg. In dat uurtje kreeg ik even mooi zes cm ontsluiting erbij, prima!). Hij kon dus gelijk van de saté naar de bevalling...
Kortom, ik denk dat een nuchtere kijk helpt (iemand hierboven zei het al: hoe dan ook, het kindje moet er toch uit) en goede begeleiding. Praat er dus over met je vk, en met je man/vriend of iemand anders die bij de bevalling is, zij kunnen je zeker helpen!
En wie weet helpt het om een onderwerp te starten met 'goede bevallingsverhalen'. Want mijn vk zei: je hoort alleen maar de horrorverhalen, terwijl het veel vaker gewoon makkelijk en goed gaat. Maar die verhalen onthouden mensen niet. Niet teveel 'enge' verhalen lezen dus...

Liefs,

Erica

 
Ach ja ik ben ook niet bang voor de pijn hoor maar gewoon wat er fout kan gaan. Pijn gaat het doen dat staat vast en tis op het laatst echt niet meer te harden maar dan ben je er ook bijna!

Tis fijn dat je er niet bang voor bent meid. Zou ook niet tof zijn he. Mja ik heb er 2 x een rotervaring opzitten en zodoende vind ik het eng. Ik zou nu heel graag zo'n bevalling willen waarbij het kindje er zo uit komt zetten dat je partner het nog net op kan vangen en de vk te laat komt of zoiets...wat je wel eens hoort he hahaha....gewoon lekker vlotjes zonder gedoe graag!

Ik ga niet naar zwangerschapsgym, ik had er niets aan de vorige keren. Ik wil graag naar yoga deze keer. Lijkt me super.

Groetjes Peet
 
Petra, misschien krijg je wel hetzelfde als ik.... na de eerste keer zag ik er absoluut tegenop, heb er bijna de hele zw.schap tegenaan lopen hikken en goed ook. Maar ongeveer een week voor de bevalling kwam er ineens een rust over me heen: het gaat wel goed komen en hoe dan ook: het komt er uit.
En de VK was er dan wel bij (ben poliklinisch bevallen) maar tijd om de verpleegkundige te bellen had ze niet. Ging na het breken van de vliezen zooooooo snel. De verpleegkundige kwam toevallig binnen lopen of er al iets verandert was 'ooohhh is er al bijna?!?!' en de jongste werd idd gelanceerd!
Had hem zelf aan willen pakken, maar daar was geen eens tijd voor, was allan blij dat de VK hem nog te pakken had.... dus ook na eerdere beroerde ervaring(en) kan het een volgende keer heel anders zijn.... hopelijk voor jou ook!!!

groetjes,
Marije
 
Terug
Bovenaan