het is over!!!!

hoi hoi

vandaag echo gehad , acht weken zwanger , alleen niets te zien, leeg vruchtzakje.........daarna huisarts bij me langs geweest, weer naar ziekenhuis, weer een echo en gyneacoloog en morgen curretage.. omdat we maandag op vakantie gaan ...... en dat lijkt dan de beste oplossing...

ik had gewoon zwangerschapsverschijnselen en het vruchtzakje was zes weken "groot"
en nu nog steeds heb ik ze...

het is zo raar en zo onwerkelijk, net alsof ik droom.. ik had nergens last van, geen bloeding niets...........

ik vind het doodeng morgen, bang voor de narcose en voor de pijn daarna... en voor het lege gevoel...het is dan echt weg ... zo snel en definitief...

wie kan me wat vertellen over morgen hoe hebben jullie het beleefd.....

tobi

 
Hi Toby
Wat erg voor je joh! We weten wat je nu doormaakt. Iedereen beleeft het ondanks dat toch op zijn eigen manier. Wat je wel veel hoort is dat veel vrouwen weer iets positiever worden als hun volgende menstruatie komt. Dan hebben ze het idee dat ze er weer helemaal klaar voor zijn. Ik wilde na mijn mk een tijd niet vrijen, wilde het echt tijd geven dus even geen polonaise aan mijn lijf. Maar ook ik toen ik weer ongesteld werd was ik er weer klaar voor. Het duurt gemiddeld ook 4 tot 6 weken eer je weer menstrueert. Ik was na 4 maanden zwanger, deed na een week overtijd een test, 3 uur later een bloeding die een week aanhield en snachts een kramp, ging naar het toilet en daar lag het lege vruchtzakje. Ik ben weer gaan slapen en heb een paar dagen flink gehuild. Wilde niks, at niks, deed niks. Maar dat was mijn manier van verwerken. Toen heb ik mijzelf gedwongen verder te gaan en kon het na een maandje ook een redelijk plekje geven. Je bent eigenlijk zó druk met zwanger worden dat je het makkelijker mettertijd achter je kan laten. Vergeten doe ik het nooit, want het was mijn eerste kindje. Als ik weer zwanger zal worden zal ik ook altijd zeggen dat het mijn 2e kindje is. Meid, ik heb echt heel erg met je te doen maar echt, je zal zien dat het zonnetje weer gaat schijnen voor jou en je mannetje!! voor nu; heel, héél veel sterkte!!!

Liefs Costa
 
Hi Lieve Tobi,

Oh  dit doet zo'n pijn.  Het is zo  raar dat je gewoon zwanger bent en je lichaam doet alles wat het moet doen om een gezonde zwangerschap in stand te houden  en dan die klap van dat lege vruchtzakje. Ik  weet zo goed hoe je je voelt  (maar ik heb  me niet belazerd gevoeld door mijn eigen lichaam, die deed wat het moest doen, niet boos worden op jezelf hoor, hier heb je geen invloed op gehad!!!!!). Begin van dit jaar heb ik hetzelfde meegemaakt. We hebben toen nog gehoopt dat het te vroeg in de zwangerschap was om te kijken, dus hebben we een tweede echo gemaakt na een slopende 1,5 week. Nog steeds niets te zien, behalve een vruchtzakje dat was gegroeid gewoon, zo onwerkelijk. Een droom die zo in duigen valt.

Ik heb daarna nog een week gewacht of mijn lichaam het zelf af zou stoten maar toen was ik er echt klaar mee, het was voor mij zo zwaar om zo zwanger te zijn en te weten dat het voor niets was. Ik heb toen ook een curettage ondergaan. Dit is echt een ingreep waar je je geen zorgen over hoeft te maken, de narcose is licht en na de operatie heb ik maar één dag behoorlijke menstruatiepijn gehad, een kruikje op mijn buik op de bank deed wonderen. Emotioneel heb ik het er wel heel zwaar mee gehad, vooral toen ik net bij kwam uit de narcose, het is dan echt over. Ik heb nog ruim een week de tijd gehad om aan dat idee te wennen dat het zou stoppen. Houdt er rekening mee dat die klap flink aan kan komen. Ik zou bijna zeggen, gelukkig ga je op vakantie. Neem alsjeblieft de tijd om het te verwerken want het is niet niets. Ik dacht binnen een week na mijn operatie weer fulltime te gaan werken, na twee dagen stortte ik in, geestelijk was ik er nog niet aan toe en ik had nog altijd opgezette borsten etc (dit duurde tot aan de volgende menstruatie), een aantal uren minder werken en 's middags een uurtje slapen zodat ik 's avonds ook nog mens was hebben erg geholpen. Luister goed naar jezelf/je lichaam en hoe je je voelt, als je hiermee rekening houdt zul je langzaam maar zeker weer uit je dalletje kruipen. Probeer er veel met je man/vriend en andere mensen  over te praten, samen sla je je er wel doorheen.

Al met al een heel verhaal, ik hoop dat je er iets aan hebt. Heel veel sterkte en als je een uitlaadklep nodig hebt weet je ons te vinden.

Veel liefs en een dikke knuffel,
Daantje
 
hoi hoi,

Ik weet hoe erg het voelt om blij te zijn met zo'n nieuw leventje en dan in 1 keer neer gehaald te worden dat het toch niet zo is. Zoals ik jou verhaal lees gaat het bij jou allemaal erg snel!! Denk er alsjeblieft goed over na of je dat wel aan kan, je moet echt tijd nemen om het verlies te aanvaarden en te   verwerken!!
Ik kan je niet helpen met hoe het allemaal gaat lopen, ik zit nu ookte wachten op een curatage, maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen en neem er echt de tijd voor!!

dikke kus Patricia
 
Hoi Tobi,

Wat ontzettend vreselijk voor je! Vooral omdat het zo ontzettend snel gaat! Afschuwelijk! Ik kan me wel heel goed voorstellen dat je het toch voor je vakantie laat doen. Zelf heb ik in mei een curretage gehad. Ik had er wel voor gekozen om even te wachten, ik zou op vakantie gaan met een vriendin en heb die vakantie afgezegd omdat ik mezelf al ergens op een toilet zag zitten. Bij mij kwam het niet spontaan en ik heb dus een curretage gehad. Bij mijn ziekenhuis is het gebruikelijk om een dag van te voren met wee-opwekkers e.e.a. voor te bereiden, dat viel heel erg tegen, maar de curretage, narcose etc op zich viel juist weer heel erg mee, lichamelijk gezien dan!!! Zorg dat je goed nuchter bent dan ben je ook niet zo misselijk van de narcose. Het vervelende voor jou vind ik echt dat het zo snel gaat, ik heb bijna 2 weken de tijd gehad tussen de echo waarop we zagen dat het niet goed was gegaan en de curretage, in die weken aardig tegen de muur opgeklommen maar dat heb je ook wel nodig!
Meid veel sterkte, we zullen hier met z'n allen aan je denken vandaag, dat weet ik zeker!
Liefs Solleke
 
Hoi Tobi,

Wat ontzettend jammer zeg dat je er op zo'n manier moet achter komen dat het mis is.
Dat er toch geen wondertje komt. Maar het gaat wel snel allemaal zo met die curretage maar snap wel dat je het voor de vakantie wil opgelost hebben.
Hoop wel dat je het goed kunt verwerken en dat je vakantie er niet helemaal aan onder door gaat.
Meid heel veel sterkte!!!!
Zal aan je denken.

Groetjes astrid
 
Hai Tobi,

Wat erg voor jullie, je verheugd je zo op die echo en je voelt je zwanger, maar er zit niks in het vruchtzakje. Ik ken je gevoel ik heb het ruim 2mnd geleden meegemaakt (2e keer)
Ik zou 10wk zijn, maar de vrucht was 6wk en geen hartactie, nou dan zakt de wereld onder je weg. Ik moest een week afwachten, omdat ze niet wisten of het nog zou groeien door een pauze in de cycles. Nou daar hoopte ik al helemaal niet op. Ik heb me toen voorbereid op een curretage. Ik was ook erg bang voor de narcose en alles eromheen, maar het viel mij achteraf erg mee. Voor je het weet ben je weer wakker. Ik ging om 4 uur naar de operatiekamer en om kwart voor 5 was ik weer op de kamer. Het gevoel na de tijd is alsof je een avond flink bent wezen stappen, maar je bent gauw weer goed bij de positieven. Ik ben niet misselijk geweest, kan p.p verschillend zijn, maar over het algemeen van het bij curretages mee (werk op ok). De pijn viel me ook erg mee, direct na ok voelde ik wel pijn in de buik (menstruatiepijn) de volgende dag was dat alweer over. Goede pijnstilling nemen. Het vloeien heeft bij mij volgensmij een aantal dagen nog geduurd. Ik was na 6wk weer ongesteld en daar was ik zo blij mee, want je lichaam moet het zelf weer gaan doen. De gyneacoloog gaf ons als advies 1x ongesteld en dan mag je weer zwanger worden. Nu  moet ik volgende week woe weer ongi worden, hoop het niet maar goed.
Tobi het is een lang verhaal, maar misschien heb je er wat aan. Het verdriet gaat weg, je moet het je een plekje geven, maar vergeten doe je het nooit. Oja en nog iets je bent na de narcose best moe een aantal dagen, na een week was dat bij mij over en ben ik lekker weer aan het werk gegaan.
Nou heel veel sterkte en ondanks alles toch nog een fijne vakantie. Kop op he, je kan nu nog niet geloven dat je weer uit het diepe dal terug komt, maar het is toch echt zo.
Kost aleen wat tijd.

Groetjes Mayke
 
Terug
Bovenaan