Hoi Luna,
ik heb zondagavond een miskraam gehad: eigenlijk zou ik afgelopen ma.mid. de 2e echo hebben, omdat ze het de maandag ervoor al niet vertrouwden. Het hartje klopte daar erg zwak en langzaam. Alles ging in een sneltreinvaart; om half 6 verloor ik thuis de eerste druppeltjes bloed, en om 8 uur werd ik de operatiezaal op gereden voor de curretage. Ik stond er wel achter; tenminste een afsluiting van een onzekere week, en een nieuwe start in het verschiet. Van de curretage heb ik verder lichamelijk niets geleden. Als je wakker wordt, krijg je echter het besef dat er 'niets meer zit'. Het verdriet komt allemaal achteraf, maar iedereen in de omgeving reageert lief. Je moet het zelf allemaal wel verwerken, dus hopelijk lukt dat wel met je partner. Ikzelf praat erover met iedereen die me belt, hijzelf wil niemand zien en spreken...
Tijd heelt alle wonden, jij ook heel veel sterkte met het verwerken. Ik denk maar zo: alles komt goed!!
Veel groetjes van Ilse..
ik heb zondagavond een miskraam gehad: eigenlijk zou ik afgelopen ma.mid. de 2e echo hebben, omdat ze het de maandag ervoor al niet vertrouwden. Het hartje klopte daar erg zwak en langzaam. Alles ging in een sneltreinvaart; om half 6 verloor ik thuis de eerste druppeltjes bloed, en om 8 uur werd ik de operatiezaal op gereden voor de curretage. Ik stond er wel achter; tenminste een afsluiting van een onzekere week, en een nieuwe start in het verschiet. Van de curretage heb ik verder lichamelijk niets geleden. Als je wakker wordt, krijg je echter het besef dat er 'niets meer zit'. Het verdriet komt allemaal achteraf, maar iedereen in de omgeving reageert lief. Je moet het zelf allemaal wel verwerken, dus hopelijk lukt dat wel met je partner. Ikzelf praat erover met iedereen die me belt, hijzelf wil niemand zien en spreken...
Tijd heelt alle wonden, jij ook heel veel sterkte met het verwerken. Ik denk maar zo: alles komt goed!!
Veel groetjes van Ilse..