<p>Lieve papa's en mama's,</p><p>Ik zit sinds enkele weken met iets in m'n hoofd en weet niet wat ik er mee moet. </p><p>Laat ik voorop stellen dat ik geen arts of psycholoog ben. </p><p>Ook vind ik het niet nodig labels op kinderen te plakken en achter elk apart trekje wat te zoeken.</p><p>Ik ben ook maar een doodgewone moeder van 4 Kids. Wel met enige ervaring dus ook lang op kinderdagverblijf gewerkt vroeger. </p><p>Mijn vriendin is sinds enkele jaren ook moeder van 1 dochter (3 en half).</p><p>Vanaf de dreumes leeftijd ervaart ze zoals elke moeder wel moeilijkheden in het gedrag.</p><p>En kan haar kindje zich ook best lastig gedragen. Alles kost meer moeite.</p><p>Eerst dacht ik dat dit grotendeels kwam door haar gezonde dozes overbezorgdheid, en heel strikte regeltjes en structuur.</p><p>Ik zelf ben het tegenovergestelde maargoed ieder z'n eigen stijl.</p><p>Ik heb al vaker me afgevraagd of er niet meer aan de hand is met haar dochtertje omdat ze echt enorm aandacht kan zuigen, alles heel intens aanvoelt, kleine veranderingen zijn heel heel erg moeizaam voor haar.</p><p>Nu las ik laatst iets over high sensitive children. En voor mij was het eigenlijk gelijk 1 en 1 is 2. Alle punten die je erover leest na me meer verdiept te hebben sluiten naadloos aan op haar dochter. Maargoed ik ben natuurlijk geen psycholoog of huisarts.</p><p>Nu is mijn vraag moet ik haar dit laten weten?</p><p>Ik zou het andersom misschien ook niet zo leuk vinden te horen van een ander die ff een label voor je kind heeft klaarliggen.</p><p>Maar het is oprecht goed bedoelt en ik zou het andersom wel willen horen denk ik. </p><p>Ze heeft nooit dingen gezegd of gevraagd van goh wat is er toch met haar dit vind ik afwijken /zorgelijk/net even anders etc. </p><p>Haar dochter gaat ook niet naar de crèche en is eigenlijk alleen met haar en haar man. </p><p>Hierom de vraag moet ik iets zeggen? Ze weet heel goed hoe ze met haar dochtertje om moet gaan, en pakt alles heel kundig aan, dus dat is mijn zorg ook niet. </p><p>Ik vind het vreemd om dit achter te houden maar ik vind het ook raar om dit als gewoon maar een moeder en haar vriendin, over haar kind te zeggen. </p><p>Wat zouden jullie doen? </p><p>Greetz</p><p> </p>
Het kind van mijn vriendin
- Onderwerp starter Gebruiker10372011
- Startdatum
Hi medemama!
Als ik jouw bericht zo lees dan heb ik het idee dat jouw vriendin goed met haar kindje om kan gaan en zelf dus niet aangeeft dat er iets 'mis' met haar is (ze gaat goed en kundig met haar dochter om zeg je).
Terwijl jij wellicht wel het idee hebt dat er iets mis zou kunnen zijn? Omdat ze aandacht zuigt / veranderingen moeite kosten?
Als dit zo klopt dan denk ik dat jij er wellicht graag een labeltje op zou plakken terwijl je vriendin wellicht ook al doorheeft dat haar kindje misschien gevoelig is, maar dit niet als negatief / afwijkend ervaart.
Ik zou het dus niet met haar erover hebben van 'kijk, dit is er mis met je kind' (grof gezegd uiteraard) maar misschien wel van 'joh, ik las laatst dit en daar herken ik jouw dochter eigenlijk wel in!' en dan vooral het positieve benoemen. Misschien vind je vriendin het wel fijn om erover te kunnen praten en wist ze dit zelf ook al. En anders kan ze zich er alsnog in verdiepen mocht ze het niet kennen maar er wel meer over willen weten.
Kortom, ik zou het dus een beetje neutraal delen in plaats van er een oordeel aan te hangen
Als ik jouw bericht zo lees dan heb ik het idee dat jouw vriendin goed met haar kindje om kan gaan en zelf dus niet aangeeft dat er iets 'mis' met haar is (ze gaat goed en kundig met haar dochter om zeg je).
Terwijl jij wellicht wel het idee hebt dat er iets mis zou kunnen zijn? Omdat ze aandacht zuigt / veranderingen moeite kosten?
Als dit zo klopt dan denk ik dat jij er wellicht graag een labeltje op zou plakken terwijl je vriendin wellicht ook al doorheeft dat haar kindje misschien gevoelig is, maar dit niet als negatief / afwijkend ervaart.
Ik zou het dus niet met haar erover hebben van 'kijk, dit is er mis met je kind' (grof gezegd uiteraard) maar misschien wel van 'joh, ik las laatst dit en daar herken ik jouw dochter eigenlijk wel in!' en dan vooral het positieve benoemen. Misschien vind je vriendin het wel fijn om erover te kunnen praten en wist ze dit zelf ook al. En anders kan ze zich er alsnog in verdiepen mocht ze het niet kennen maar er wel meer over willen weten.
Kortom, ik zou het dus een beetje neutraal delen in plaats van er een oordeel aan te hangen
Ik zou dat niet zeggen, dat je denkt dat haar dochter hsp is. Ik zou wel aangeven dat haar gedrag opvalt en dat dit mogelijk voor problemen kan zorgen in nieuwe situaties. Op school, andere kinderen etc. En zou haar aanraden om dit eventueel bij de huisarts of consultatiebureau na te laten vragen voor hulp.
Dankjullie wel!
Wat ik aangaf over lastig zijn en energie zuigend, zijn wel haar woorden. Ze geeft vaak aan het wel pittig te vinden met haar dochter die energie zuigend kan zijn, alles heel intens ervaart etc. Ik heb er 4 maar ze zegt vaak genoeg dat haar dochter alleen voor 4 teld en op sommige dagen is dat ook zeker waar als ik haar zie of hoor erover.
Ik wil ook zeker geen labels plakken. De reden dat ik het zou willen zeggen is omdat ze dan misschien nog beter weet waar het vandaan komt en hoe ze er nog beter mee kan omgaan/begrijpen.
Als ik er iets over zou zeggen dacht ik indd iets te zeggen van goh, ik las laatst iets over hsp en sommige puntjes herkende ik je dochtertje een beetje in. veel positieve dingen, zoals dat ze heel slim is, goed aanvoelt wat de sfeer is, veel moeilijke woorden kent, en erg begaan is met alles.
Wat ik aangaf over lastig zijn en energie zuigend, zijn wel haar woorden. Ze geeft vaak aan het wel pittig te vinden met haar dochter die energie zuigend kan zijn, alles heel intens ervaart etc. Ik heb er 4 maar ze zegt vaak genoeg dat haar dochter alleen voor 4 teld en op sommige dagen is dat ook zeker waar als ik haar zie of hoor erover.
Ik wil ook zeker geen labels plakken. De reden dat ik het zou willen zeggen is omdat ze dan misschien nog beter weet waar het vandaan komt en hoe ze er nog beter mee kan omgaan/begrijpen.
Als ik er iets over zou zeggen dacht ik indd iets te zeggen van goh, ik las laatst iets over hsp en sommige puntjes herkende ik je dochtertje een beetje in. veel positieve dingen, zoals dat ze heel slim is, goed aanvoelt wat de sfeer is, veel moeilijke woorden kent, en erg begaan is met alles.
poeh, ik zou dit lekker laten rusten. Je geeft aan dat je vriendin geen behoefte heeft aan labeltjes. waarom dit dan in haar hoofd stoppen? Het blijft een uniek kind, waar zij de gebruiksaanwijzing van zal kennen. Een labeltje verandert het kind niet. Als er problemen spelen is het een ander verhaal, maar ik lees geen problemen.
Misschien als het je echt dwars zit, kun je er veel opener over beginnen. Iets in de richting van vragen stellen over wat je ziet. Of een opmerking. Om een gesprek te openen. Wie weet heeft ze al lang gelezen over HSP. Het is zo'n beetje het eerste wat je tegen komt als je googlet over gevoelige kinderen. ik zou gewoon gezellig praten over eigenschappen die je bij haar kindje ziet, op een positieve manier. Ik vind het zelf in elk geval leuker om gewoon te vertellen over hoe bijzonder mijn kind is (dat vind iedere ouder toch?? haha) en hoe ik daarmee om probeer te gaan, wat ik gelezen heb enzo. Ik zou het echt niet waarderen als iemand even labels op mijn kind komt plakken en ervan uit gaat dat ik daar vast niks van weet.
Misschien als het je echt dwars zit, kun je er veel opener over beginnen. Iets in de richting van vragen stellen over wat je ziet. Of een opmerking. Om een gesprek te openen. Wie weet heeft ze al lang gelezen over HSP. Het is zo'n beetje het eerste wat je tegen komt als je googlet over gevoelige kinderen. ik zou gewoon gezellig praten over eigenschappen die je bij haar kindje ziet, op een positieve manier. Ik vind het zelf in elk geval leuker om gewoon te vertellen over hoe bijzonder mijn kind is (dat vind iedere ouder toch?? haha) en hoe ik daarmee om probeer te gaan, wat ik gelezen heb enzo. Ik zou het echt niet waarderen als iemand even labels op mijn kind komt plakken en ervan uit gaat dat ik daar vast niks van weet.
Nog een laatste aanvulling, zij heeft niks op labels tegen, heeft in het verleden zelf aan autisme gedacht en dit ook met de ha besproken.
Wij zijn heel open en eerlijk en weten vrijwel alles van elkaar, natuurlijk weet zij dat haar dochter gevoelig is. Maar ik weet wel zeker dat als zij een vermoeden van hsp had ze dit wel gezegd had.
Ik denk indd dat het niet mijn positie is dit aan te geven, ook niet op een erg vriendelijke non judging /label plakkende manier.
Maar het voelt ergens ook of ik nu iets voor haar achter houd.
Ik denk dat ik het gewoon nog even zo laat en mocht ze een keer nog met echt vragen komen naar mij, kan ik altijd een balletje gooien van Hee ik zag eens een artikel over hsp en herkende toen wel enkele puntjes eigenlijk.?
Ik bedoel het oprecht goed, en ondanks ze geen grote zorgen kenbaar maakt of uit, hoor ik wel vaak dat ze toch zoekende is naar hoe en wat met bepaald gedrag vandaar ook dat ik overwoog dit aan te kaarten.
Heel lastig en nogmaals dank voor alle adviezen.!
Wij zijn heel open en eerlijk en weten vrijwel alles van elkaar, natuurlijk weet zij dat haar dochter gevoelig is. Maar ik weet wel zeker dat als zij een vermoeden van hsp had ze dit wel gezegd had.
Ik denk indd dat het niet mijn positie is dit aan te geven, ook niet op een erg vriendelijke non judging /label plakkende manier.
Maar het voelt ergens ook of ik nu iets voor haar achter houd.
Ik denk dat ik het gewoon nog even zo laat en mocht ze een keer nog met echt vragen komen naar mij, kan ik altijd een balletje gooien van Hee ik zag eens een artikel over hsp en herkende toen wel enkele puntjes eigenlijk.?
Ik bedoel het oprecht goed, en ondanks ze geen grote zorgen kenbaar maakt of uit, hoor ik wel vaak dat ze toch zoekende is naar hoe en wat met bepaald gedrag vandaar ook dat ik overwoog dit aan te kaarten.
Heel lastig en nogmaals dank voor alle adviezen.!
Aah zo Dan zou ik het inderdaad wel een keer opgooien zoals je zelf aangeeft. Luchtig en positief. Gewoon zo dat ze de kans krijgt om er wel meer over te zoeken als ze wil en het ook als een random opmerking naast zich neer kan leggen als ze er niet op zit te wachten.
Ik ben dus nog niet zo lang mama (1 dochter van 16 maanden) en heb van sommige vriendinnen wel advies gekregen. Die begonnen gewoon van 'joh, ik zie dit, mag ik daar iets over delen of heb je daar geen zin in?' en 9 van de 10 keer was ik daar blij mee. De 10e keer zei ik 'goh bedankt maar ik doe het graag zo'. En dan was het ook gewoon goed
Het blijft een beetje discutabel want ongevraagd en ongenuanceerd advies dat is wel echt vervelend. Maar als je het brengt vanuit je zelf dan komt het toch ook alleen maar uit een goed hart.
Dan zou ik het inderdaad wel een keer opgooien zoals je zelf aangeeft. Luchtig en positief. Gewoon zo dat ze de kans krijgt om er wel meer over te zoeken als ze wil en het ook als een random opmerking naast zich neer kan leggen als ze er niet op zit te wachten. Ik ben dus nog niet zo lang mama (1 dochter van 16 maanden) en heb van sommige vriendinnen wel advies gekregen. Die begonnen gewoon van 'joh, ik zie dit, mag ik daar iets over delen of heb je daar geen zin in?' en 9 van de 10 keer was ik daar blij mee. De 10e keer zei ik 'goh bedankt maar ik doe het graag zo'. En dan was het ook gewoon goed
Het blijft een beetje discutabel want ongevraagd en ongenuanceerd advies dat is wel echt vervelend. Maar als je het brengt vanuit je zelf dan komt het toch ook alleen maar uit een goed hart.
Hoihoi
Ik herken wel wat in het kindje van je vriendin. Mijn zoontje is ook heeeel gevoelig. En ik denk zelf soms aan hsp, maar twijfel soms ook. Het feit dat je zelf 4 (makkelijke?) Kids hebt betekend niet dat een lastige peuter iets heeft.. mijn man en ik komen beide uit n fam met veel gevoelige mensen en mensen die erg van structuur houden. Een neefje van ons is helemaal door de.molen gegaan en er is niks uit gekomen. Sommige mensen/kinderen hebben nou een eenmaal een complex karakter. Je ziet vanzelf wat er uit komt als ze eenmaal naar school gaan... als zii er zelf goed mee om.kan gaan.. waarom moet er perse hulp en een diagnose op worden geplakt?!
Ik herken wel wat in het kindje van je vriendin. Mijn zoontje is ook heeeel gevoelig. En ik denk zelf soms aan hsp, maar twijfel soms ook. Het feit dat je zelf 4 (makkelijke?) Kids hebt betekend niet dat een lastige peuter iets heeft.. mijn man en ik komen beide uit n fam met veel gevoelige mensen en mensen die erg van structuur houden. Een neefje van ons is helemaal door de.molen gegaan en er is niks uit gekomen. Sommige mensen/kinderen hebben nou een eenmaal een complex karakter. Je ziet vanzelf wat er uit komt als ze eenmaal naar school gaan... als zii er zelf goed mee om.kan gaan.. waarom moet er perse hulp en een diagnose op worden geplakt?!