Het probleem van het "te vroeg" aankondigen

<p>Mijn vrouw en ik zijn nu zo'n 8 weken zwanger. Afgelopen woensdag het hartje zien knipperen en deze zwangerschap lijkt goed te gaan verlopen. Na de eerste positieve test had ik het mijn moeder al meteen verteld en mijn vrouw tegen haar naaste familie.</p><p>Na de eerste vroege echo had ik het al tegen een vriend verteld bij wie wij langsgingen omdat mijn vrouw last had van misselijkheid. Omdat ik toch stiekem wel heel erg blij was na de eerste echo had ik het tegen een collega verteld op lunch (onder de noemer, hou het voor jezelf). Van iedereen positieve reacties gekregen. En inmiddels weten al wat meer collega's het.</p><p>Nu heb ik twee collega's, eentje zegt dat ik het niet moet aankondigen aan de rest voor 12 weken en een ander (die het zelf al met 5 weken had aangekondigd) die juist vind van wel, want het hartje klopt.</p><p>Wat ik mij vooral afvraag, wat ik het probleem van vroeg aankondigen? Ja, het kan mis gaan. Maar mogen we alleen de leuke dingen met elkaar delen? En zou ik het binnenkort ook tegen de rest van mijn team vertellen?</p>
 
Doen wat goed voelt. Ja het kan tot 12 weken vaker fout gaan en de meeste mensen wachten dus tot 12 weken zodat ze uit de “gevarenzone” zijn. Omdat ze niet het risico willen lopen dat ze iedereen ook weer moeten vertellen als het plots toch fout is gegaan. Maar er is geen vroeg of laat. Je bepaald zelf wat je doet. En gewoon doen waar je blij van wordt!
 
Ja, je moet dat zelf weten inderdaad. Ik had het zelf mijn beste vriendinnen meteen verteld na de test, en de rest eigenlijk rond kerst / oud en nieuw (toen 8-9 weken). Het is volgens mij inderdaad omdat tot 12 weken in principe de ‘gevaarlijke tijd’ is maar precies wat je zegt, als je het ook wil delen als het misgaat is er eigenlijk geen ‘te vroeg’. Persoonlijk vond ik het wel fijn dat mensen het al wisten, toch ook beetje ‘voor het geval dat’ (en je hoopt natuurlijk van niet!).
Verder heb ik in mijn naaste omgeving gezien dat de 12 weken grens ook niet alles zegt en het daarna net zo goed nog mis kan gaan (niet om je bang te maken natuurlijk! Kans is veeeel groter dat het goed gaat), daardoor had ik ook zoiets van je kunt het niet de hele zwangerschap voor je houden ;).
 
Ik zie het probleem ook niet van gelijk vertellen. Wij hebben het aan naaste familie al verteld vóór de eerste echo. Ik vind dan het idee juist fijn dat als er wel wat mis zou zijn gegaan mijn familie en vrienden die ik goed ken mij kunnen begrijpen, steunen en bijstaan. Ieder zijn ding, doe lekker wat jullie zelf willen, verschil in meningen heb je toch altijd. Ook straks met jullie kleintje! En gefeliciteerd met jullie zwangerschap! Hoop dat je vrouw snel opknapt van misselijkheid. 
 
Dat is heel persoonlijk voor iedereen en naar mijn mening is er geen goed en fout.
Wij hebben pas iedereen (dus ook familie) het vertelt met 12 weken na de 2e echo. Dit voelde voor ons het beste. Als het mis was gegaan hadden wij het namelijk ook niet gedeeld.
 
Het is heel persoonlijk zoals de mensen hierboven al zeggen. Wij wilden het de omgeving pas met 12 weken zeggen, omdat we dan indd. Uit de 'gevarenzone' zouden zijn. Maar omdat we met 6 weken eerder naar huis moesten van vakantie en in het ziekenhuis lag van het overgeven en uitdrogen, hebben we het mensen van dichtbij verteld. Toen had een van die mensen het al snel op Facebook gezet en wist iedereen het al.  Maar, doe wat bij jullie past en bij jullie goed voelt. 
 
Wij hebben het na de 1ste echo aan familie verteld, waren toen 8,5 week. Rond 10/11 weken de rest. Helaas bij de 12 weken echo klopte het hartje niet meer. Gegroeid tot 11.2 weken. 
Wij vonden het juist fijn alle medeleven. Nu 34 weken zwanger, familie na de 1ste echo weer verteld, nu vrienden wel na de 12 weken echo.
 
 
Er is geen goed of fout. Jullie moeten doen waar jullie je prettig bij vinden.
Met 8 weken hadden wij de echo met een kloppend hartje. Toen hebben wij het eerst aan onze ouders, broer en beste vrienden verteld. Met 10 weken hadden wij de termijnecho en hebben we het eerst aan de rest van de familie verteld. Vervolgens mocht de hele wereld het wel weten.
Nog voor de 12 weken dus, maar het voelde goed om het toch al te doen. 
Mijn vk zei al dat het echt iets van vroeger is om het pas na 12 weken te vertellen. 
 
Terug
Bovenaan