Het slechte moeder gevoel!!

o hier ook af en toe van die slechte moeder momenten vrees ik...

-van de commode gevallen toen ze nog een stuk kleiner was..o wat voelde ik me schuldig maar gelukkig had ze niets
- ik ben ook wel eens van huis gegaan zonder de luiertas en natuurlijk op zo'n moment een poepbroek...dus met vieze luier de auto in naar huis
- ook hier hebben we Sarah wel eens per ongeluk omver gelopen omdat we niet gezien hadden dat ze vlak achter ons stond...

nee erg herkenbaar allemaal!

groetjes Tamar
 
Oh dames, zo herkenbaar allemaal.
Bas zit altijd zo onder de blauwe plekken! Als we naar het CB moeten, krijgt hij twee weken lang een lange broek aan, zodat er geen nieuwe verse blauwe plakken bij komen.
Het wekadvies van de KNO arts, na zijn neusamandel operatie niet opgevolgd, omdat het na de eerste wekronde zo'n drama was.
En Eva heeft wel eens ruim een week over pijn in haar mondje geklaagd. Toen toch maar voor de zekerheid een afspraak bij de tandarts gemaakt. Bleek er een halve kies te zijn afgebroken.
En dan nog allerlei kleine dingen. Natuurlijk schreeuw ik ook af en toe tegen ze. Besef ik me dat Bas al héél lang in de box TV zit te kijken omdat ik zo lekker achter de naaimachine zit. Bedenk ik me dat we al drie dagen achter elkaar 'makkelijk' gegeten hebben en dat daar geen groente aan te pas kwam. Te kleine schoenen is hier ook al vaker gebeurd.
Tjonge, de lijst zou nog stukken langer kunnen worden....

Oh ja, Eva zeggen dat ze niet zo moet zeuren en NU haar bord leeg moet eten. Het gevolg: een kwartiertje later kwam alles eruit.

Ennuh, natuurlijk mijn kind krijsend achter latend bij de opvang van de sportschool.

Groetjes van een zeer ontaarde moeder, Karin
 
owww ik reageer ook weer even, want ik heb gisteravond weer wat met Birgit gehad waar ik me nog schuldig over voel :-S
We gingen dus naar de ikea, eerst even ballen eten en daarna snel de spulletjes kopen waarvoor we er kwamen..
Birgit wordt na 30 min verschrikkelijk in die winkel omdat ze zelf wil lopen.. maar t laatste stuk moet ze toch echt in de buggy, met al dat servies en losse spulletjes.
Uiteindelijk konden we eindelijk de winkel uit en ze liep weer los, maar ze was helemaal druk en moe en ging alle kanten op, dus ik zeg: Birgit geef mama nu een hand want bij de auto's is het gevaarlijk! (ik had in de andere hand spullen) en ze werd boos en wilde los en ging trekken etc.. dus wat doe ik (SCHAAAM) ik til haar aan 1 armpje op (ze is heel sterk hoor) en liep zo een paar meter, maar toen voelde ik knak.. Ze reageerde niet hoor, had geen pijn etc dus niets aan de hand, maar ik dacht bij mezelf hoe slecht dat eigenlijk was wat ik deed en dat haar armpje wel uit de kom had gekund...
Dus t schaamrood staat me nu nog op mijn kaken!
Maar we waren haar gewoon even ZO zat, dat ik haar gewoon in de auto wilde zetten, en op de parkeerplaats is t gewoon gevaarlijk.. maargoed een heel verhaal, echt slecht ben ik he!
 
Ook hier herkenbaar hoor!

- Ergens naartoe gaan en vergeten schone kleren mee te nemen, en Dylano tuurlijk weer alles onderpoept :-S
- Hem een x achtergelaten bij mn schoonzus, die hij nauwelijks kende, voor 3 nachten. Ik was hoogzwanger van Syl, en MOEST rust hebben van de VK, en hun waren de enige optie.
Oohhhh wat voel(de) ik me schuldig zeg! Hij is een tijdje gwn bang geweest dat we hem ergens zouden achterlaten, arm ventje toch.
- Tis 1x voorgekomen dat we geen voeding voor Sylvan meer hadden.. T was zondag, kwart voor 5, en we dachten dat de Kruidvat tot 5uur open was.. nou niet dus!! Tot 4uur :-S Gelukkig alles goedgekomen dmv een pakje wat we nog hadden staan
- Mijn man voelde zich vorige week ook erg schuldig: Hadden een verjaardag van mijn moeder. Ze hadden een tent opgezet, maar om die af te sluiten waren er balken nodig.. DIe lagen dus op de grond.
Ramon zei tegen Dylano "ga Opa maar een kusje geven" dus hij rent richting Opa, en ziet die balk over het hoofd.. Wat een smakker maakte hij zeg! Een flinke bult, en nog geen 10min naderhand viel hij nog een x op diezelfde plek.

Liefs Deb.
 
Allemaal heel herkenbaar. Heb er weinig meer aan toe te voegen, maar miste er één waar ik me wel eens een slechte moeder door voel.

Het chantage snoepje. Als je dit of dat opruimt/ opeet/ niet doet, krijg je een snoepje.

Voor ik Benthe had altijd gezworen die nooit te gebruiken, maar moet zeggen dat ik vooral nu ik zwanger ben, hem toch wel eens toepas!!

Herkenbaar??

groetjes
 
Hahaha, zo herkenbaar!!!

Ik voelde me een hele slechte moeder, toen o.a.:

* Tara in haar hand werd gebeten door een ezel in een dierentuin. Ik stond erbij en keek toe hoe het gebeurde ......

* Idd het chantage-belonen. Ruim eerst dit op. En dat ook.

* Tara omver werd geduwd door een meisje die 4 maanden ouder is dan zij is en ik deed niks ..... omdat de moeder van dat meisje er ook zat en het afwimpelde met 'Tara viel zelf' ...... ik moest voor mijn kind opkomen en dat had ik niet gedaan!

En zo zijn er wel meer dingen gebeurd, hihi, wat zijn wij soms toch slechte moeders hé.

Groetjes,
Shivana






 
Ik zie dat de reacties al een tijd oud zijn, maar het onderwerp absoluut niet. Vandaag loop ik ook de hele dag met een soort gelijk gevoel rond.

Vanochtend toen ik met het ontbijt bezig was stond mijn dochter (13maand) dichtbij me met een paperclip in haar mond. Gelukkig kon ik hem er nog net uitvissen, maar voel me de hele dag zo dom...

Ik heb alles hoog en verstopt liggen. Stofzuig minimaal 1x per dag en dan nog vindt ze zulke dingen....Hij was wit en ze viste hem uit een wit keukenkastje, waarschijnlijk over het hoofd gezien?

Kan een kindje überhaupt stikken in een paperclip? Of alleen in vaste dichten voorwerpen?

Het idee dat het verkeerd had kunnen aflopen maakt mij doodsbang.... En spookt de hele dag al door mijn hoofd.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan