het verlies van mathijs*

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo,

In jullie verdriet en gevoelens kan ik me helemaal inleven. In 2001 was ik op vakantie in Zwiterland en bijna 17 weken in verwachting van een tweeling. Op een morgen voel ik veel pijn, bloedverlies, Het blijken weeën te zijn. Dus op naar het ziekenhuis. Een paar uur later worden mijn prachtige meiden geboren: Kim* en Cathy*. Ik mis ze, en dat zal altijd zo blijven.

Veel succes allemaal met het vinden van een plekje voor dit verdriet.
 

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo Corina,

Ik kan me precies voorstellen hoe je je voelt. Ik ben mama van Eva en was bijna twintig weken zwanger van de tweede. De zwangerschap was al gecompliceerd want er zat een vleesboom in mijn baarmoeder. In de 19e week bleek ook bij een controle dat het hartje van ons dochtertje niet meer klopte... (ze is tussen de 18e en 19e week overleden)  We wisten dat er risico's zouden zijn door die vleesboom, maar dit hadden we niet verwacht.. Ik ben op 30 juni opgenomen en uiteindelijk is Jasmijn* op 3 juli 2007 geboren. Ze was iets groter dan mijn hand en woog 70 gram. Op dit moment is nog niet duidelijk wat de oorzaak van haar overlijden is. Wel zit de vleesboom er nog steeds en blijven er hoe dan ook risico's voor een eventuele volgende zwangerschap. Wel moet ik zeggen dat ik ontzettend goed ben begeleid in het ziekenhuis en dat iedereen daar erg met ons mee heeft geleefd.
We zullen dit eerst een plekje moeten geven, maar ik wens dit niemand toe.
Ik wens jou sterkte met het verwerken.