Het voelt niet goed

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal

Volgens de berekeningen zou ik nu mijn achtste week ingaan.
Alleen het voelt totaal niet lekker.
Heb geregeld buikpijnen en last van mijn rug.
Nu zag ik net wat bruinig, rozige afscheiding.
Mijn verloskundige kan niets voor me doen. Als het maandag nog zo is kan ik bellen of de echo eerder dan donderdag kan.
Heb vorig jaar na kerst te horen gehad dat die zwangerschap niet goed was.
Had dat toen totaal niet vewacht. Ze zagen het op de echo toen. Was toen 8 weken en vruchtje was gestopt bij 3 of 4 weken.

Nu weet ik het echt niet meer.
Niemand kan me helpen want pas als ik een echo gehad heb weet ik hoe het er voor
staat.
Of als ik helder bloed met weeen achtige pijnen krijg want dan is het zeker niet goed.

Maar deze onzekerheid is echt funest voor me.
Heb nergens geen zin in.Heb al een dochtertje van bijna 5 en hebben nu niets tegen haar gezegd. Het is allemaal zo oneerlijk.

PV
 
Hoi PV,

Ik kan je natuurijk ook die zekerheid niet geven helaas. Wel wil ik je heel veel sterkte wensen en hoop met je dat het wel goed blijft gaan.
Hou je taai!

Liefs Ineke
 
Lieve PV,

He bah, het klinkt erg spannend. Zeker wanneer je al  eerder een miskraam hebt gehad, dan  komt het te erg bekend voor.  

Als ik jou was zou ik proberen eerder een echo te laten maken. Dan heb je ook meer zekerheid. Want deze onzekerheid is echt slopend.

Je weet hè, dat bloedverlies in 20 % van de zwangerschappen voor komt en dat 50% gewon goed gaat!! Ik hoop van harte voor jullie dat je bij de 50% hoort die gewoon helemaal goed gaat!

Liefs Nanda
 
Ow PV,

Wat herkenbaar die onzekerheid allemaal, verschrikkelijk. Je weet gewoon helemaal niets.  Hoe rot en  onzeker ook probeer je daar aan vast te houden, het is nog niet verloren al is niet zeker dat  het goed komt.
 
Vorige week zondag overkwam mij ongeveer hetzelfde. Dit heb ik op dit forum uitgebreid verteld. In het kort kwam het hierop neer dat ik zondagochtend begon met wat bruine afscheiding en na het fietsen ook wat bloed verloor. Dinsdag mocht ik naar de spoedpoli in het zh. We hebben daar het hartje zien kloppen en dat had ik helemaal niet verwacht, ik had de moed al echt opgegeven mede omdat de ha post zondag had gezegd dat dit een voorbode was van een mk en een hoop informatie die kant uit wees. Mijn eigen ha was iets nuchterder en gaf eerlijk aan dat we het niet wisten, er kan van alles zijn maar houd ook rekening met het ergste. Ik had geen buikpijn, wel wat menstruatieachtige krampen (maar dat hoort bij 6 weken) en pijn in mijn rug maar dat heb ik al de hele tijd. Komende dinsdag gaan wij kijken of het hartje sneller is gaan kloppen want dat was nog niet gerustellend genoeg voor de gyn. Dan kijken we verder naar het bloedverlies.

Ik wens jou heel veel sterkte en probeer aan te dringen op een eerdere echo. Bel anders maandag gewoon je ha. Het beste nu is weten waar je aan toe bent, goed of slecht nieuws want er is zonder echo werkelijk niets over te zeggen. Ik hoop echt voor je dat het allemaal goed komt. Ik denk aan je!! Laat je horen hoe het allemaal is gegaan?

Sterkte!!!

Liefs,
Daantje
 
Dank jullie voor jullie reactie's.
Pas na een echo heb ik zekerheid.
Bij de vorige zwangerschap had ik dus helemaal geen klachten.
En kwamen we er via een termijn echo achter dat het niet goed was.
Dus de verhalen van zolang  er geen helder bloed is dan heb je nog kans geloof ik nu niet echt.

Hoop inderdaad  op een vervroegde echo. Alleen manlief kan niet zo gemakkelijk vrij krijgen zo vlak na onze vakantie.
Hoop natuurlijk dat het hem wel lukt.

De ene moment jank ik me suf en de andere moment probeer ik me moed in te praten.
Ga straks proberen te slapen en daarna morgen door zien te komen.

Wat is alles toch oneerlijk soms

PV  
 
Lieve PV,

Neem idd je rust en blijf jezelf moed in praten, huil als je verdrietig bent maar geef de moed nog niet op!!!!

Ik herken het ook weer zo nu je zegt dat je de vorige keer helemaal geen klachten had. Tijdens mijn termijnecho kwamen we er achter dat het vruchtzakje leeg was. Ik bleef gewoon maar zwanger met alles erop en eraan tot de curettage. Je lichaam is zo'n ingewikkelde machine soms kun je er geen pijl op trekken. Dat maakt dit nu weer dubbel wrang.

Ik hoop dat je mannetje vrij kan krijgen, misschien helpt het als hij vertelt wat er aan de hand is (ik weet natuurlijk niet of dit kan maar goed). Mijn vriend heeft op zijn kantoor beide keren verteld wat er aan de hand was en krijgt veel begrip van zijn collega's als hij met mij mee moet naar het ziekenhuis.

Nogmaals heel, heel, heel veel sterkte met dit ontzettend onrechtvaardige gedoe en met jezelf de zondag doorslepen.

Liefs,
Daantje
 
Hoi PV,

Ook ik kan je helaas die onzekerheid niet weg nemen.
Want dat zijn toch op dit moment de grootste obstakels voor jouw.
Het enigste hoop ik dat je gauw een echo kan krijgen en dan wat meer weet.
Zal voor je  en geef de moed nog niet op je weet maar nooit.!

Groetjes en heel veel sterkte astrid
 
Hoi pv,

helaas net als de anderen kan ik je die onzekerheid ook niet weg nemen.
Maar ik hoop dat je wel zo gauw mogelijk een echo kunt maken zodat je dan iets meer weet en je dan wat prettige voelt.
Maar geef de moed niet op !
Zal voor je  en heel veel sterkte.

Groetjes astrid
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan