Het zijn er echt maar 700

Sorrie
Het gaat er al weer wat serieuzer aan toe.
Goed dat jij ook aan het schrijven bent J_U_F.
 
Tuurlijk mag je er naar vragen, anders moet ik er niet over beginnen.
Het was heel erg confronterend! Tijdens het schrijven kwamen er steeds weer gevoelens boven, waarvan ik dacht dat ik ze een plekje had gegeven, maar niet dus!
Ook ik heb vele tranen gelaten tijdens het schrijven. Maar het heeft mij wel super geholpen om alles een plekje te geven.
Wat goed dat jij het ook aan het opschrijven bent zeg! Ik weet zeker dat het je zal helpen met het verwerken ervan! En wie weet, ga je het ook ooit uitgeven.
Sil
 
Ja maar je moet het niet zien als serieus schrijven. Ik schrijf het op omdat ik het kwijt moet en ik er met niemand echt over kan praten. He is een soort zelftherapie. Ik schrijf het echt van dag tot dag vanaf dat ik ziek werd. En ik moet zeggen, ik weet er nog veel meer cab dan ik had verwacht. Ondanks dat het confronterend is voelt het ook wel goed om er niet maar weg te blijven lopen.....

Even wat vrolijkers, heb in een scheur gelegen bij Plien en Bianca

 
Oh sil had je stukje nog niet gelezen.
Mooi eigenlijk dat het zo kan helpen. Ik merk dat ik er echt tijd voor moet maken, ook mentaal. Het grijpt me echt aan dan. Hiervoor had ik vaak losse momenten dat het opeens door mijn hoofd schoot. Dan ging ik heel snel de was vouwen ofzo. Meteen wegstoppen en inslikken die tranen. Nu beleef ik het heel bewust opnieuw.
Ik ga je boek zeker nog lezen. Nu ben ik helemaal nieuwsgierig.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan