Hihihi, kind met karakter!

Hihihihi, Esther krijste moord en brand na de prikken. Het deed volgens mij allang geen pijn meer, maar ze heeft gegild tot we weer buiten stonden. En David haar heel stoïcijns aankleden (en oh, wat doen die mannen daar lang over, haha!). Madammeke was duidelijk beledigd.
Ze heeft verder veel geslapen en is nu wat pieperig als je haar oppakt, maar van deze heeft ze minder last dan van de vorige. Wel maf dat Laura van de vorige zo ziek werd en nu nergens last van heeft.
Leuke circus-act trouwens, met je benen in de lucht op je armen leunen. Heb je zeker geen foto van?

Groetjes,

Eveline
 
Helaas, het cb is nou juist een plaats waar ik geen camera bij me heb, ze zien me aan komen met m'n digitale spiegelreflexcamera. (Even wachten, hoor.... even de lens verwisselen .) Wel een idee, trouwens... de volgende keer uitproberen.

En over dat ziek zijn, Laura luistert gewoon erg goed! De wijkverpleegkundige vertelde haar dat ze deze keer niet zo ziek mocht worden, omdat haar moeder dat niet leuk vond en dat deed die brave meid gewoon.

Als Mattijs haar aankleed of verschoont, ben ik trouwens niet eens meer in de buurt, want ik ben in staat om hem de hele boel uit de handen te trekken omdat ik het sneller kan, maar ja, dat kan ik niet maken, natuurllijk. Volgens mij komt het ook door mij dat hij er nog langer over doet, dus kan ik hem maar beter niet op zijn vingers kijken.

Groetjes Ilona
 
Nou nou Eveline, met deze dame van jou krijg je nog heel wat te stellen de komende jaren. Enneh, mijn man heeft jarenlang op een kinderdagverblijf gewerkt. Hij kan alles beter dan ik (behalve borstvoeden hihi).
 
Wat grappig om te lezen over onze mannen!! Wij zijn dus allemaal hetzelfde!
Die mannen van ons doen super hun best en ondertussen zitten wij ons te verbijten hahah (beetje overdreven natuurlijk!) maar goed ze doen het wel! poepluier of niet,ach het is maar goed dat je dat van te voren niet ziet,dan was hij waarschijnlijk wel afgehaakt.
Mijn vriend heeft alleen van die grote handen en dan moet  er zo`n klein friemel armpje door zo`n klein mouwtje heen,het zweet staat dan echt op zijn voorhoofd,ik moet dan wel even lachen (om het hoekje hoor). en toch moet hij nog lieve woordjes tegen Teun blijven zeggen want hij kan het niet helpen dat hij zo hard groeit!!
Groetjes Mikkie.
 
Idd... we zijn allemaal hetzelfde. Ik kwam donderdag thuis na een lange dag werken en papa had Quinn dus aangekleed die dag. Een groen vestje met streepjes en blauw spijkerbroekje. Dat was prima. Maar dan sokjeserbij met wit-rood-blauw. Hoe krijg je het verzonnen.
Nu ben ik wel iemand die altijd qua kleding wil matchen, dus het is ook wel een beetje een tic, maar toch.
Ik heb er niks van gezegd en hij heeft het nog de rest van de dag aangehouden. Goed he!
Groetjes Veerle
 
Hoi Eveline,

Ha, ha, dat zal die domme dokter van het CB leren! Spreek nooit de alwetende mama tegen... Ik voorzie hetzelfde scenario bij Christian... Hij houdt er ABSOLUUT niet van om op zijn buik te liggen, begint dan meteen te krijsen. Doet dan geen pogingen om zich op te drukken of wat dan ook. Begint juist heftig met zijn beentjes te trappelen. Terwijl op de arm... dan drukt hij zich zo ver op dat hij bijna op zijn kop de wereld kan bekijken (dus hij kan het wel!)
En ja, wat doen mannen lang over iets simpels als een rompertje aandoen!! Ik dacht dat die van mij de enige slak was, maar dat valt wel mee zo te lezen... Ik denk dat ik alles 2 keer zo snel doe. Ik denk dan wel eens: hou op met treuzelen en doe dat kind gewoon een schone luier om!!  En ja Veerle, ik begrijp je helemaal, ik ga niet met alle trends mee, maar het moet tenminste goed bij elkaar staan!! Ik moet manlief ook regelmatig van kledingadvies voorzien, "dat kan echt niet!". Zo vreemd dat hij dat zelf echt niet ziet...

Groetjes, Karin
Mama van Christian (9 weken)
 
Ik ben ook wel erg van de matchende setjes, hoor. Alles ligt op setje bij elkaar in de kast... En David vindt het dan nog steeds zo moeilijk dat hij liever heeft dat ik het klaarleg. Vind ik stiekem ook wel prima!

Nou, ik ga mijn dochter maar weer eens op haar buik leggen. Als jullie straks denken 'Wat hoor ik toch' is het mijn dochter die dan helemaal hoorbaar is in Limburg of waar wonen jullie verder allemaal...
 
Bij mij is het exact hetzelfde, setjes in de kast en nog leg ik het klaar! Of hij kijkt heel goed hoe ik het gedaan heb en trekt dan net de verkeerde broek aan, maar wel een goede poging. Sokjes zijn altijd wit (dan kan ik niet zeuren) en een jurk gaat aan zonder mallot, vind ik dat te koud, doe ik er zelf wel een aan, slim bedacht van die man van mij!

Toen ik ziek was in het begin, had hij zelf wat kleertjes gekocht en deed hij dat gewoon aan! Wat Mattijs ook nog wel eens wil doen is een pakje uit een stuk aantrekken, soms veel te warm, maar hij heeft iig geen fout setje aangetrokken.

Net voeren we bij Mannheim en toen dacht ik al wat te horen, Evelien . Dat was dus jouw dochter!!!!

Groetjes Ilona
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan