A
Anoniem
Guest
Afgelopen dinsdag keek ik me toch verbaasd. Wij waren aan het ontbijten en Siebe zat op de grond naast de kinderstoel. Het ene moment zat hij op zijn billen en het volgende moment STOND hij naast de stoel. Nou ja, ik was echt helemaal verbaasd, omdat hij nog niet verder was gekomen dan op zijn knieën en ook nog helemaal geen aanstalten maakte om verder te gaan. Ik dus met mijn fototoestel in de aanslag om te zien of ik een mooie reportage kon maken, over hoe hij nu eigenlijk ging staan, maar ja, toen had Merijn er ook erg in en die zorgde voor teveel afleiding. Gedurende de week is hij al een paar keer gaan staan in de box en het gaat hem iedere dag een heel klein beetje beter af. Het gevolg van deze fase..............een joekel van een blauw gekleurde bult op zijn voorhoofd. Tja, met vallen en opstaan moet je het toch leren, niet waar!!
Groetjes Fonske.
Groetjes Fonske.